PEDURO 2014 V. National Pediatric Urology Congress

Aim

The aim of the study is to delineate the differences  between high pressure and low pressure detrusor overactivity in patients with spina bifida.

Patients and Methods

Patients for whom urodynamic study was done with the diagnosis of spina bifida were studied. No patients were having anticholinergic treatment during the studies. Age of the patients, gender, bladder capacity, leak point pressures (LPP), postvoiding residual urine and compliance were questioned. Patients were divided into two groups; patients with detrusor overactivity with leak point pressures over 60 cmH2O and those with pressures below 60 cmH2O. Numeric values were analysed with independent samples t test and nominal values with chi-square test for statistical analysis.

Results

Atotal of 519 urodynamic studies were evaluated done for neuropathic bladder dysfunction.275 patients were evaluated for whom an urodynamic study was done for spina bifida. Only patients who had detrusor overactivity were selected. There were 61 patients in Group 1 and 17 patients in Group 2. Mean age of the patients in HP group was 6.65±6.24 months  vs. 6.52±3.55 months  in LP group (p˃0,05). Gender difference was insignificant. Bladder capacities in Group 1 was 31±16.4 ml vs. 41.4±25 ml in Group2 (p=0,046). Leak point pressures in Group 1 was 118.3±35 cmH2O vs. 48.2±12.3 cmH2O in Group 2 (p=0,002).Mean residual urine was 9±12.3 ml in Group 1 whereas 19.5±25.1 ml in Group 2 (p=0,016). Bladder compliance was more reduced in Group 2 (p=0,0001).

Conclusions

Bladder capacities of those patients with high contraction pressures are more reduced due to increased contractility in high pressure detrusor overactivity. They also have less residual urine secondary to high pressures. Increased frequency of low compliance in low pressure patients may be due to decreased contractility capacity as a sign of a more severe condition. Delineation of these urodynamic differences may help for a better understanding of neuropathic bladder dysfunction in patients with spina bifida.

 

Amaç

Spina bifidalı hastalarda aşırı detrusor aktivitesi olması halinde hangi hastalarda yüksek ya da düşük basınç olduğu bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı yüksek basınçlı ya da düşük basınçlı detrusor aşırı aktivitesi olan spina bifidalı hastalardaki ürodinamik farklılıkların ortaya konulmasıdır.

Hastalar ve Metod

Merkezimizde nöropatik mesane disfonksiyonu olan spina bifidalı hastaların ürodinamileri incelendi. Hastaların yaşları, cinsiyetleri, mesane kapasiteleri, sızdırma basınçları, işeme sonrası rezidü idrarları ve mesane kompliansı sorgulandı. Hastalar iki gruba ayrıldı; 1. Grup , sızdırma basınçları 60 cmH2O dan yüksek olan ve 2. Grup, 60 cmH2O dan düşük olan hastalar. Sayısal veriler bağımsız örnekli  t testi ile nominal veriler de kikare testi ile analiz edildi.

Sonuçlar

Merkezimizde nöropatik mesane disfonksiyonu tanısı ile yapılan 519 ürodinamik çalışma irdelendi. Bu grubun içinde spina bifidalı 275 hastada yapılan ürodinami incelemeleri değerlendirmeye alındı. Sadece aşırı aktif detrusor olan hastalar  çalışmaya dahil edildi. Kasılma basınçları 60 cmH2O dan fazla olan 61 hasta mevcuttu, 60 cmH2O dan az 17 hasta bulunmaktaydı. 1. grubun yaş ortalaması 6.65±6.24 ay, 2. grubun 6.52±3.55 ay idi (p˃0,05). Cinsiyet farklılıkları anlamlı değildi. 1. Grupta mesane kapasiteleri ortalama 31±16.4 ml iken 2. Grupta 41.4±25 ml idi (p=0,046). Sızdırma basınçları 1. Grupta 118.3±35 cmH2O iken 2. Grupta 48.2±12.3 cmH2O idi (p=0,002). Rezidü miktarları 1. Grupta 9±12.3 ml iken 2. Grupta 19.5±25.1 ml idi (p=0,016). Mesane kompliansının azalması durumunun 2. Grupta daha fazla gözlendiği saptandı (p=0,0001).

Tartışma

Kasılma basınçları şiddetli olan aşırı detrusor aktiviteli hastaların mesane kapasiteleri bu kontraktiliteye bağlı olarak daha azdır. Aynı zamanda yüksek sızdırma basınçlarına sekonder daha az rezidü bırakırlar. Düşük kasılma basınçlı hastalarda düşük kompliansın daha fazla görülmesi aslında kontraktilite kapasitesinin azalması  olarak daha ağır bir klinik tabloyu gösterebilir. Bu ürodinamik farklılıkların sorgulanmasının spina bifidaya bağlı nöropatik mesane disfonksiyonunun daha iyi anlaşılmasına yardımcı olacağı düşünülmektedir.