EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 13
THE RELATIONSHIP OF SLEEPING BEHAVIOR IN PEDIATRIC SURGERY SERVICE İNPATIENTS TO PARENT ANXIETY
P Koçak*, N Akçay Didişen**
*Ege Univercity Faculty of Nursing
**Ege University Faculty of Nursing, Department of Pediatric Nursing,İzmir
Introduction: Sleep is one of the basic requirements that people need to perform their bio-psycho-social and cultural functions.Health problems due to hospitalized children may have difficulty in meeting the need for sleep.For this reason, attitudes, behaviors and habits towards sleep are also changing. In addition, parental anxiety level can also affect children's sleeping situations.
Aim:The present study was designed to evaluate with the children and their parents who have clinically followed-up in Kocaeli Training & Research Hospital’s Department of Pediatric Surgery
Method:The children and their parents who accounted for sampling of the study, were informed about object of the study and the related oral and written consents of each subject were obtained. The individual identification template, the questionnaire relating to sleeping habits of the children and Spielberger State-trait Anxiety Inventory were completed by the researcher through the method of face-to-face interviewing with the children and the parents.Data produced during the research were evaluated through the SPSS 21.0 version software. Numerical and percentage distributions of the produced data were investigated. During the study, Shapiro Wilk, Spearman rho correlation coefficient, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney Test were used.
Findings:It was understood that the patients’ sleeping time in hospital was 6.54 ± 1.95; 67% of the patients hadn’t sleep during daytime in their regular life; and 86% of the patients’ sleeping order changed after hospitalized while 38.4% of changes in sleeping order accounted for difficulties in drifting into sleep; 29.7% of them accounted for awakening frequently; 16.3% of them accounted for decrease in sleeping time; and 15.7% of them accounted for awakening early in the morning. It was found out that general sleeping time of the patients, who were included in the study, was 9.92 ± 1.47;they went to sleep at 22.74±0.95 pm; and they woke at 8.62 ±1.47 am. The score of the children’s sleep habit questionnaire was calculated as 22.70 ± 0.62 while trait anxiety score of the parents was calculated as 40.39 ± 0.54 and their state score as 44.75 ± 0.62. Trait anxiety level and state anxiety level of the parents were found moderate.Educational status of the mothers versus the parents’ state and trait anxiety levels was found statistically significant. It was determined that anxiety level decreased as educational status increased.
Results:Although hospitalization of a child is the major anxiety source for his/her parents, changes in the child’s sleeping status during this period also increase this anxiety in the parents. A correlation was found between the parents’ anxiety and the children’s sleeping status.
ÇOCUK CERRAHİSİ SERVİSİNDE YATAN HASTALARIN UYKU DURUMLARININ EBEVEYNLERİN KAYGI DÜZEYİ İLE İLİŞKİSİ
P Koçak*, N Akçay Didişen**
*Ege Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD
**Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği AD,İzmir
Giriş: Uyku insanın biyo-psiko-sosyal ve kültürel işlevlerini gerçekleştirebilmesi için ihtiyaç duyduğu temel gereksinimlerinden biridir.Sağlık sorunları nedeniyle hastaneye yatan çocuk uyku gereksinimini karşılamada güçlük çekebilmektedir. Bu nedenle, uykuya yönelik tutum, davranış ve alışkanlıkları da değişikliğe uğramaktadır.Bunlara ek olarak ebeveynlerin kaygı düzeyi de çocukların uyku durumlarını etkileyebilmektedir.
Amaç:Bu araştırma, Kocaeli ilinde bulunan Eğitim ve Araştırma Hastanesinin Çocuk Cerrahisi kliniğinde yatan hastaların uyku durumlarının ebeveynlerin kaygı düzeyi ile ilişkisi değerlendirmek amacıyla planlanmıştır
Yöntem:Bu araştırma, Kocaeli Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesinin Çocuk Cerrahisi kliniğindeyatan hastaların uyku durumlarının ebeveynlerin kaygı düzeyi ile ilişkisi değerlendirmek amacıyla 3 Haziran 2016 – 30 Eylül 2016 tarihleri arasında çocuklar ve ebeveynler ile birlikte yapılmıştır (n=200).Araştırma örneklemini oluşturan çocuklar ve ebeveynlere araştırmanın amacı açıklanmış buna yönelik sözlü ve yazılı onamları alınmış, birey tanılama formu, çocuk uyku alışkanlıkları anketi ve Spielberger Durumluk Sürekli Kaygı Envanteriaraştırmacı tarafından çocuk ve ebeveynler ile yüz yüze görüşme tekniğiyle doldurulmuştur. Araştırma verileri SPSS 21.0 version programında değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerin sayısal ve yüzdelik dağılımı incelenmiştir. Araştırmada; Shapiro Wilk, Spearman rhokorelasyon katsayısı, Kruskal-Wallis H Testive Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır.
Bulgular:Hastaların, hastanedeki uyku sürelerinin 6.54 ± 1.95 saat olduğu, hastaların %67’sinin normal hayatlarında gündüz uykusu uyumadığı, %86’sının hastaneye yattıktan sonra uyku düzeninin değiştiği, uyku düzenindeki değişikliklerin %38.4’ü uykuya dalmada güçlük, %29.7’si sık uyanma,%16.3’ü uyku saatinde azalma ve %15.7’si sabah erken kalkma şeklinde olduğu belirlenmiştir. Çocuk uyku alışkanlıkları anketinin puan ortalaması 22.70 ± 0.62, ebeveynlerin sürekli kaygı puan ortalaması 40.39 ± 0.54, durumluk kaygı puan ortalaması 44.75 ± 0.62 olarak hesaplanmıştır. Ebeveynlerde sürekli kaygı düzeyi ile durumluk kaygı düzeyi orta düzey olarak belirlenmiştir. Annelerin eğitim durumları ile ebeveynlerin durumluk ve sürekli kaygı düzeyleri istatiksel olarak negatif yönde anlamlı bulunmuştur.
Sonuç: Çocuğun hastaneye yatırılması ebeveynler için başlıca kaygı kaynağı olmakla beraber çocuğun bu süreçteki uyku durumundaki değişiklilerde ebeveynlerdeki kaygıyı artırmaktadır. Çocukların uyku durumları ile ebeveynlerin kaygısı arasında ilişki olduğu saptanmıştır.