Oral Presentation - 6
Determination of Patient Safety Attitudes of Nurses Working in Pediatric Surgery Clinic
G Korkmaz*, FI Esenay**, TA Sezer*
*Ankara Universty Faculty of Health Sciences, Nursing Department, Research Assistant
**Ankara Universty Faculty of Health Sciences, Nursing Department, Assistant Professor
Aim: To determine the attitudes of nurses working in pediatric surgery clinics towards patient safety.
Method: The population of the study includes nurses who are members of Pediatric Surgery Nurses Association. Data was collected via “ Patient Safety Culture Scale” which aims to measure sociodemographic questionnaire and patient safety culture of nurses consisting 51 items and five subdimensions(management and leadership, employee behavior, unexpected incident and error reporting, employee training and care environment). The questionnaires were delivered to the nurses online via the Pediatric Surgery Nurses Association website. The sample of the study consisted of fifty volunteer nurses.
Result: 73.2% of the nurses were bachelor's degree, age 32,58 ± 7,29 years and working in pediatric surgery for 7.96 ± 7.62 years. The number of patients received daily care is 15.66 ± 6.4 people and weekly working time is 42.20 ± 6.104 hours. 73.2% stated they had received patient safety training before, 61.9% found it adequate, 36.6% had problems regarding patient safety in the last year and 24.4% reported that they had reported problems regarding patient safety. The mean score of the nurses was 2.99 ± 0.262, highest mean score was 3.03 ± 0.3 in the employee behavior sub-dimension and lowest mean score was 2.86 ± 0.38 in the unexpected event and error reporting sub-dimension. Mean scores from the scale and its sub-dimensions didn’t differ according to age, gender, working time, educational status and having problems (p> 0.05). The “total scale score average” and “employee training subscale average” score of the nurses who reported problems regarding patient safety were also found to be statistically high (p <0.05).
Conclusion: Nurses, although 73.2% had received patient safety training, mean scale score was approximately three; thus the desired results weren’t obtained from the trainings. The lowest score was in unexpected event and error reporting sub-dimension indicates nurses attitudes and behaviors should be improved. Nurses with error reporting experience scored higher on scale and employee education subscale score. It should be emphasized that error reporting shouldn’t be seen as punishment of employee but considered as an important part of the system and reflects planned training programs to the practice.
Çocuk Cerrahi Kliniğinde Çalışan Hemşirelerin Hasta Güvenliğine Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi
G Korkmaz*, FI Esenay**, TA Sezer*
*Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü, Arş. Gör.
**Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü, Dr. Öğretim Üyesi
Amaç: Bu çalışmada çocuk cerrahi kliniklerinde çalışan hemşirelerin hasta güvenliğine yönelik tutumlarını belirlemek amaçlanmıştır.
Yöntem: Araştırmanın evrenini, Çocuk Cerrahisi Hemşireleri Derneği’ne üye olan Çocuk Cerrahisi Hemşireleri oluşturmuştur. Veriler; sosyo-demografik soru formu ve hemşirelerin hasta güvenliği kültürlerini ölçmeyi hedefleyen 51 madde ve beş alt boyuttan (yönetim ve liderlik, çalışan davranışı, beklenmedik olay ve hata raporlama, çalışanların eğitimi ve bakım ortamı) oluşan “Hasta Güvenliği Kültür Ölçeği” ile toplanmıştır. Anketler hemşirelere Çocuk Cerrahisi Hemşireleri Derneği web sitesi üzerinden online olarak ulaştırılmış, araştırmaya katılmaya gönüllü olan 50 hemşire örneklemi oluşturmuştur.
Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin % 73.2’si, lisans mezunu, yaş ortalaması 32,58±7,29 yıl, çocuk cerrahisi hemşiresi olarak çalışma süresi 7.96±7.62 yıldır. Günlük bakım verdikleri hasta sayısı 15.66±6.4 kişi ve haftalık çalışma süreleri 42.20±6.104 saattir. Hemşirelerin; %73.2’si daha önce hasta güvenliği eğitimi aldığını, %61.9’u aldıkları eğitimi yeterli bulduğunu, %36.6’sı son bir yılda hasta güvenliğine yönelik sorun yaşadığını ve %24.4’ü ise daha önce hasta güvenliğine yönelik sorun bildirdiğini ifade etmiştir. Hemşirelerin ölçek puan ortalaması 2,99±0,262, en yüksek puan ortalaması “çalışan davranışı” alt boyutunda 3.03±0.3, en düşük puan ortalaması “beklenmedik olay ve hata raporlama” alt boyutunda 2.86±0.38 bulunmuştur. Ölçek ve alt boyutlarından alınan puan ortalamaları yaş, cinsiyet, çalışma süresi, eğitim alma durumu ve sorun yaşama durumlarına göre farklılık göstermemiştir (p>0,05). Daha önce hasta güvenliğine yönelik sorun bildiren hemşirelerin “toplam ölçek puan ortalaması” ve “çalışan eğitimi alt boyut puan ortalaması” istatistiksel olarak da yüksek bulunmuştur (p<0,05).
Sonuç: Çalışmaya katılan hemşirelerinin; %73.2’si hasta güvenliği eğitimi almış olmasına rağmen, ölçek puan ortalamalarının yaklaşık üç olması, eğitimlerden istenilen düzeyde sonuçların alınmadığı anlaşılmıştır. En düşük puanın beklenmedik olay ve hata raporlama alt boyutunda olması, hemşirelerin tutum ve davranışlarının geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir. Hata bildirimi deneyimi olan hemşireler, ölçekten ve çalışan eğitimi alt boyutu puanı daha yüksek puan almıştır. Hata raporlamanın çalışanı cezalandırma olarak görülmeyip sistemin önemli bir parçası olarak değerlendirilmesi gerektiğinin vurgulanması ve planlanan eğitim programlarının uygulamaya yansıtılacak şekilde ele alınması önerilebilir.