EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 11
A COMPLICATED CASE REQUIRING LONG HOSPITALIZATION (1.5 YEARS): COEXISTENCE OF ESOPHAGEAL ATRESIA AND ANAL ATRESIA
Ö Arayan, Ş Dikmen, G Karagüzel
Akdeniz University School of Medicine Department of Pediatric Surgery, Antalya
Background/Aim: It is aimed to discuss the diagnosis / treatment process and nursing approaches of a patient who was born with anal atresia and esophageal atresia, and spent the first 1.5 years of her life in the hospital with a history of multiple surgeries.
Case: Our patient, who was born to a 20-year-old healthy mother, was hospitalized with the diagnosis of esophageal atresia and anal atresia. It is learned that the parents are separated. Gastrastomy and sigmoid diverting colostomy were performed in the neonatal period. In the neonatal intensive care unit, the necessary training was given to the relatives (mother, aunt and grandmother) who acted as caregivers, as well as nursing care. PSARP was performed at 6 months of age for anal atresia repair. Colostomy was closed at 8 months. Colon replacement was performed at the age of 1, followed by one proximal anastomosis revision and recurrent dilatations. A total of 16 surgeries/dilations were performed. Although he was able to be discharged from time to time in this process, this could not be realized due to his socioeconomic problems. The patient spent the first year and a half of his life in the hospital setting. From the first time they applied to the hospital with the family, patient-specific communication was established and their problems were listened to. During the nursing care, attention was paid to behaving specific to the patient and the disease. In order to give reliable answers to their questions, this situation was shared with the relevant physicians when necessary. The patient was discharged at the end of 1.5 years in a healthy and age-appropriate state of communication.
Conclusion: This case supported that nursing care in newborns with complex malformations contributes to both medical and social recovery of the patient. In addition, the socioeconomic status of the patient's family should be considered as a factor that can prolong hospitalization and thus prolong and complicate nursing care.
UZUN HOSPİTALİZASYON (1,5 YIL) GEREKTİREN KOMPLİKE BİR OLGU: ÖZOFAGUS ATREZİSİ VE ANAL ATREZİ BİRLİKTELİĞİ
Ö Arayan, Ş Dikmen, G Karagüzel
Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Antalya
Önbilgi/Amaç: Anal atrezi ve özofagus atrezisi ile dünyaya gelen çoklu ameliyat öyküsü olan, hayatının ilk 1,5 yılını hastanede geçiren bir olgunun tanı/tedavi süreci ve hemşirelik yaklaşımlarının açısından tartışılması amaçlanmıştır.
Olgu: 20 yaşındaki sağ-sağlıklı anneden doğan hastamız özofagus atrezisi ve anal atrezi tanıları ile hospitalize edildi. Anne ve babanın ayrı olduğu öğrenildi. Hastaya yenidoğan döneminde gastrastomi ve sigmoid diverting kolostomi yapıldı. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde, hemşirelik bakımları yanını sıra bakım verici rolünde olan yakınlarına (annesi, teyzesi ve babaannesine) gerekli eğitimleri verildi. Hastaya geciktirilmiş primer özofagus atrezisi onarımı planlandı ancak uçlar arasındaki mesafe uzun kaldığı için gerçekleştirilemedi ve kolon replasmanı yapılmasına karar verildi. Anal atrezi onarımı için 6 aylıkken PSARP uygulandı. 8 Aylıkken kolostomisi kapatıldı. 1 Yaşında kolon replasmanı yapıldı ve sonrasında bir kez proksimal anastomoz revizyonu ve tekrarlayan dilatasyonlar uygulandı. Toplamda 16 ameliyat/dilatasyon gerçekleştirildi. Bu süreçte zaman zaman taburcu edilebilecek duruma gelmesine karşın sosyoekonomik sorunları nedeniyle bu gerçekleşemedi. Hasta yaşamının ilk bir buçuk yılını hastane ortamında geçirdi. Aile ile hastaneye ilk başvurdukları dönemden itibaren hastaya özgü iletişim kuruldu ve sorunları dinlendi. Hemşirelik bakımı sırasında da hastaya ve hastalığa özgü davranılmasına dikkat edildi. Sorularına güvenilir yanıt vermek için bu durum gerektiğinde ilgili hekimlerle paylaşıldı. Hasta 1,5 yılın sonunda sağlıklı ve yaşına uygun iletişim kurulabilecek durumda taburcu edildi.
Sonuç: Bu olgu, kompleks malformasyonlu yenidoğanlarda hemşirelik bakımının hastanın hem tıbbi hem de sosyal açıdan iyileşmesine katkı sağladığını desteklemiştir. Ayrıca hasta ailesinin sosyoekonomik durumu, hastanede yatışı uzatabilen ve dolayısıyla hemşire bakımını da uzatıp güçleştirebilen bir etmen olarak dikkate alınmalıdır.