EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 4
History of transition from amputation to fasciotomy in an earthquake survivor with crush syndrome: A case report
EN Ak, EE Erten
Ankara City Hospital, Department of Pediatric Surgery
Introduction: Crushing after an earthquake is one of the most common causes of lower extremity crushing type injury. It is also a disease picture that causes life-threatening problems such as edema, shock, kidney-heart and respiratory failure as a result of exposure of body tissues to pressure. The energy applied to the crushed tissue is important. Neural and muscle ischemia may occur after 6-8 hours due to high energy trauma. While this picture can be corrected at first with fasciotomy, depending on the severity of the crush, fasciotomy is not effective; The inability to reduce the pressure and the unstable tissue perfusion cause the pressure to increase and perfusion to deteriorate.
Case presentation: Our Case is E.S.D. she is a 16-year-old girl and was trapped for 23 hours in Adiyaman during the Kahramanmaraş-based earthquake dated 06.02.2023. She was treated in a hospital in Adıyaman for 1 day. Then she was admitted to our center. The patient's mother and brother were trapped with him after the disaster but they died in the hospital. The patient is accompanied by her aunt and she is not aware of the death of her family members. The patient developed crush syndrome in the left leg. A fasciotomy was opened to the patient below the left knee. The patient was dressed 20 times during her stay in the hospital, and the dressings were accompanied by debridement and multiple grafts. A total of 20 sessions of hyperbaric therapy were planned as part of the treatment. Support was received from child psychiatry specialist before and after learning about the patient's losses. The patient, whose treatment was completed at the hospital, was discharged with the relevant outpatient clinic controls.
The patient was treated for the following diagnoses; pain, infection, fluid volume deficit, disruption in skin integrity, undernutrion, disruption in physical mobility, inability to perform self-care skills, disruption in sleep pattern, risk of infection, risk of bleeding, risk of falling, discomfort with body image, risk of disruption in family processes.
Conclusions: It has been seen that amputation is not the only solution in Crush syndrome, and patients can be saved from extremity losses with appropriate diagnosis, treatment and care methods.
Crush sendromu gelişen depremzede hastada amputasyondan fasyotomiye geçiş hikayesi: Olgu sunumu
EN Ak, EE Erten
Ankara Bilkent Şehir Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği
Giriş: Deprem sonrası ezilme alt ekstremite ezici tip yaralanmanın en sık nedenlerinden biridir. Aynı zamanda vücut dokularının baskıya maruziyeti sonucu ödem oluşması, şok, böbrek-kalp ve solunum yetmezliği gibi yaşamı tehdit edici sorunlara neden olan hastalık tablosudur. Ezilen dokuya uygulanan enerji önem arz eder. Yüksek enerjili travma nedeniyle 6-8 saat sonrasında nöral ve kas iskemisi oluşabilir. Bu tablo ilk anda fasyotomi ile düzeltilebilirken, ezilmenin şiddetine bağlı olarak fasyotominin etkili olmaması; basıncın düşürülememesi ve doku perfüzyonunun stabil hale gelememesi basıncın artmasına ve perfüzyonun bozulmasına neden olur.
Olgu: Olgumuz E.S.D. 16 yaşında kız olup 06.02.2023 tarihli Kahramanmaraş merkezli depremde Adıyaman’da 23 saat göçük altında kalmıştır. 1 gün Adıyaman’da bir hastanede tedavi almıştır. Ardından merkezimize kabulü sağlanmıştır. Hastanın afet sonrasında anne ve abisi kendisiyle birlikte göçük altında kalmış, kaldırıldıkları hastanede ex olmuşlardır. Hastanın refakatçisi teyzesidir ve aile üyelerinin vefatından haberi olmamaktadır. Hastada sol bacakta crush sendromu gelişmiş, sol diz altından fasyotomi açılmıştır. Hastanede yattığı sürece 20 kez pansuman yapılmış olup yapılan pansumanlara debridman ve çoklu greft ile eşlik edilmiştir. Tedavinin bir parçası olarak totalde 20 seans hiperbarik tedavi planlanmıştır. Hastanın kayıplarını öğrenme öncesi ve sonrası aşamalarda çocuk psikiyatri uzmanlarından destek alınmıştır. Hasta sol bacak diz eklemi kısıtlılığı nedeniyle fizik tedavi programına alınmıştır. Hastanede tedavileri tamamlanan hasta ilgili poliklinik kontrolleriyle taburcu edilmiştir.
Hastaya; ağrı, enfeksiyon, sıvı-volüm dengesizliği, deri bütünlüğünde bozulma, beden gereksiniminden az beslenme, fiziksel mobilitede bozulma, özbakım becerilerini yerine getirmede yetersizlik, uyku örüntüsünde bozulma, enfeksiyon riski, kanama riski, düşme riski, beden imgesinde rahatsızlık riski, aile içi süreçlerin devamlılığında bozulma riski hemşirelik tanılarına yönelik hemşirelik bakımı verilmiştir.
Sonuç: Crush sendromunda amputasyonun tek çözüm olmadığı uygun tanı tedavi ve bakım yöntemleriyle hastaların ekstremite kayıplarından kurtarılabileceği görüldü.