EN
TÜRKÇE
Poster With Presentation - 15
EVALUATION OF OUR ESOPHAGEAL ATRESIA CASES: AN EXPERIENCE FOR 20 YEARS
A Bilirim, M Yurtçu, E Günel, A Abasıyanık
Selcuk University, Meram Medical Faculty, Department of Pediatric Surgery, Konya-Turkey
Aim: This study aimed to reveal the problems and progresses observed in the newborns with esophageal atresia treated in our department.
Materials and methods: The study population consisted of 118 newborns with esophageal atresia treated during the last 20 years retrospectively. Patients were divided into 2 groups as Group I (1991-1998) and Group II (1999-2010) according to the years of diagnosis. All patients were assessed regarding the prenatal history, time of surgery, anomalies, complications, and mortality rates.
Results: The mean weight of the cases was 1960±5.35 gr. 75% of deliveries was performed in hospital and 25% at home. 85% of the babies was in term and 15% was preterm. Polyhydramnios story was detected in 55% of babies. The mean admittion time of the cases was 5.9±1.42 days. The associated anomaly rate was 39%. Patients in Group I were operated immediately, and the ones in Group II were operated in elective conditions. Primary repair and end-to-end anastomosis were carried out. The most common intraoperative complication was iatrogenic pleural opening. The most common early period postoperative complications were pneumonia and atelectesia; late complication was gastroesophageal reflux. Overall mortality was 56% and this rate was 76% for Group I and 45% for Group II (p=0.001). Respiratory insufficiency, pneumonia, and anastomotic leakage were the most common causes of mortality.
Conclusions: Our study showed that corrected intensive care conditions and the developments in surgical techniques decreased preoperative and postoperative complications and mortality rates in esophageal atresia.
ÖZOFAGUS ATREZİLİ OLGULARIMIZIN DEĞERLENDİRİLMESİ: 20 YILLIK DENEYİM
A Bilirim, M Yurtçu, E Günel, A Abasıyanık
Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Konya
Giriş/Amaç: Kliniğimizde bakım ve tedavisi yapılan özofagus atrezili yenidoğanlardaki sorunların ve gelişmelerin ortaya konulması.
Gereç/Yöntem: Çalışmada kliniğimizde son 20 yılda tedavisi yapılan özofagus atrezili 118 olgu geriye dönük olarak irdelendi. Olgular başvuru yıllarına göre Grup I (1991-1998) ve Grup II (1999-2010) olmak üzere iki ana gruba ayrıldı. Tüm hastalar prenatal öykü, ameliyata alınma zamanı, anomaliler, komplikasyonlar ve mortalite oranları açısından değerlendirildi.
Bulgular: Olguların ortalama başvuru ağırlığı 1960±5.35 gram idi. Doğumların %75’i hastane ve %25’i evde gerçekleştirildi. Bebeklerin %85’i miyadında ve %15’i erken doğum idi. Bebeklerin %55’inde polihidroamnioz hikayesi saptandı. Vakaların hastaneye gelme zamanları ortalama 5.9±1.42 gündü. Ek anomali %39 oranında saptandı. Grup I’deki olgular acil, Grup II’deki olgular ise elektif şartlarda ameliyata alındı. Primer onarım ve uc uca anastomoz yapıldı. En sık rastlanan ameliyat sırası komplikasyon plevranın iyatrojenik açılması idi. En sık rastlanan ameliyat sonrası erken dönem komplikasyonlar atelektazi ve pnömoni; geç dönem komplikasyon ise GÖR idi. Olguların ortalama %56’sı kaybedilirken, bu oran Grup I’de %76, Grup II’de %45 olarak tespit edildi (p=0,001). En sık ölüm nedeni solunum yetersizliği, pnömoni ve anastomoz kaçağı idi.
Sonuç: Çalışmamız, özofagus atrezisinde; düzeltilmiş yoğun bakım koşulları ve artmış cerrahi deneyimin, preoperatif ve postoperatif komplikasyonları ve mortaliteyi gittikçe azalttığını ortaya koymaktadır.