TÇCD 2011 29. National Pediatric Surgery Congress and 27. National Congress of The Egyptian Pediatric Surgical Association

 Background/Purpose:Necrotizing enterocolitis (NEC) is one of the major causes of morbidity and mortality in premature and/or newborn intensive care units. The aim of this study was to compare the mortality rates of operated NEC cases according to the surgical method at our institution. 

Material/Method: 73 cases (34 male, 39 female) operated at our institution between January 2006 and January 2010, were divided into two main groups. Group A (n=37); penrose-drain placement with local-anesthesia, abdominal irrigation, late abdominal exploration, Group B (n=36); early abdominal exploration. Results were reviewed prospectively.  Mortality rates were determined according to the surgical approach.

Results: In group A, cases which showing clinical improvement were operated. Of the 37 cases, 7 cases died before abdominal exploration, 1 case survived without operation. Mean birth weight was 1597 gr (616gr-3400gr), mean gestational age was 29,7 wk (24-40 weeks), and survival rate was 38% (n=14) in group A. In group B, all cases were operated in early period after having fluid and electrolyte resuscitation. Mean birth weight was 1448 gr (390gr-3500gr), mean gestational age was 30.5 weeks (23-40 weeks), and survival rate was 69% (n=25) in group B.    

Discussion:  In our study, mean birth weights and mean gestational ages were similar in both group A and B. However, mortality rates were high in group A. In Grade 2b and above NEC cases, early surgical intervention when the diagnosis has been established is advisable. However, in cases with severe NEC, abdominal drainage to and delayed surgery may improve survival rates.

Giriş/Amaç:Nekrotizan enterokolit (NEC), yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde mortalite ile morbiditenin önde gelen sebeplerindendir. Çalışmamızda NEC tanısıyla kliniğimizde opere edilmiş olguların, seçilen cerrahi yönteme göre morbidite ve mortalitelerini karşılaştırmayı amaçladık. 

Materyal/Metod:Ocak 2006-Ocak 2010 yılları arasında, Bell Evre IIb ve üzeri NEC tanısı konulan ve cerrahi müdahale yapılan 34’ü erkek, 39’u kız olmak üzere toplam 73 yenidoğanda ileriye dönük olarak yapılan bu çalışmada olgular; genel durumu çok bozuk olduğu için lokal anestezi ile drenaj sonrası geç opere edilen olgular (A Grubu, n=37), genel anestezi ile doğrudan laparotomi yapılan olgular (B Grubu, n=36) olarak iki gruba ayırıldı. Olguların uygulanan takip ve tedavi şekline göre morbidite ve mortalite oranları karşılaştırıldı.

 Bulgular:A grubundaki olguların, ortalama ağırlıkları 1597 gr (616gr-3400gr), ortalama gestasyonel yaşları 29,7 hafta (24-40), ve sağkalım oranı %38 (n=14) olarak saptandı. Olgulardan 7’si drenajdan sonra opere edilemeden kaybedildi, bir olgu opere edilmeden şifa ile taburcu edildi. B grubundaki olgular sıvı ve elektrolit replasmanları sonrası doğrudan opere edildiler. Bu grupta olguların ortalama ağırlıkları 1448 gr (390gr-3500gr), ortalama gestasyonel yaşları 30.5 hafta (23-40 hafta), ve sağkalım oranı %69 (n=25) olarak saptandı.

 Sonuç:Çalışmamızda erken drenaj sonrası cerrahi tedavi ve doğrudan cerrahi yapılan olguların ortalama gestasyonel yaşları ve doğum ağırlıkları benzer olmasına rağmen, drenaj sonrası cerrahi yapılan olguların mortalite oranlarının daha yüksek olduğu saptandı. NEC olgularının cerrahi endikasyon konulduktan sonra gecikmeden opere edilmesi gerektiği; ancak genel durumu bozuk olgularda cerrahi operasyona hazırlık ve zaman kazanmak açısından lokal drenaj yapılmasının, sağkalım oranları üzerinde olumlu etkisi olabileceği düşünülmektedir.