TÇCD 2011 29. National Pediatric Surgery Congress and 27. National Congress of The Egyptian Pediatric Surgical Association

View Abstract

Oral Presentation - 30

INVESTIGATION OF THE EFFECTIVENESS OF HONEY AND SUGAR ON PREVENTION OF FIBROSIS IN CORROSIVE ESOPHAGITIS INDUCED RATS.

Aim: The aim of this study is to investigate the efficacy of honey and sugar on the prevention of fibrosis and stricture development after esophageal caustic injuries in rat. 

Material and Method:  Twenty-four rats were divided into four groups; sham-operated, untreatment, honey, sugar groups. A standart caustic esophageal burn was created by applying 1ml of  %25 NaOH for a period of 60 seconds followed by water rinse. Honey group recieved (0,1-0,2 gr) pure honey twice a day and diluted honey (9 gr/100cc, 28 kcal /100cc) in rat’s drinking water. Sugar group recieved table sugar (7 gr/100cc, 28 kcal /100cc) in rat’s drinking water. All rats were sacrificed at 21 days. Efficacy of the treatment was assessed by measuring macroscopic stenosis formation, stenosis index, histopathologically connective tissue score and weight changes.

 

Results:At the end of the study, the stenosis index, connective tissue score and mean body weight loss in the honey and sugar-treated groups was significantly lower than untreated group and smilarly in the sham laparatomy group. Effectiveness of honey is relatively more than sugar. The rate of macroscopic stenosis was 83% in untreated group but 16% in honey group, and 16 %in sugar group. No stenosis has been observed in sham group.

 

Conclusion:The conclusion of this study is that honey and sugar reduces similarly the degree of fibrosis and can prevent development of stenosis of esophagus occurred after alkali esophagus burn in rat model. 

DENEYSEL KOROZİF ÖZOFAJİT OLUŞTURULAN SIÇANLARDA, FİBROZİSİN ÖNLENMESİNDE BAL VE ŞEKER ETKİNLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI

Amaç:Deneysel olarak özofagus yanığı oluşturulan sıçanlarda, iyileşme sürecinde ortaya çıkan fibrozis ve buna bağlı olarak gelişen özofagus darlığının önlenmesinde peroral bal ve şeker etkilerinin araştırılmasıdır.

Gereç ve Yöntem:Toplam 24 adet Wistar Albino türü sıçan, kontrol, sham ve iki adet tedavi grubuna bölündü. Kontrol ve tedavi gruplarına % 25 NaOH 60 sn süreyle uygulanarak standard özofagus yanığı oluşturuldu. Bal grubuna günde iki kez sulandırmadan (0,1-0,2 gr) ve içme suyuna eklenerek (9 gr/100cc) toplam 28 kcal /100cc enerji sağlayacak şekilde bal eklendi. Şeker grubuna ise aynı kaloriyi sağlayacak miktarda granüle şeker (7 gr/100cc 28 kcal /100cc enerji) içme suyuna eklendi. Aralıksız 21 gün boyunca bu uygulamaya devam edildi. Tedavi etkinliği; deneklerin ağırlık değişimleri, çalışma sonunda çıkarılan yanık oluşturulmuş özofagus parçalarında makroskopik darlık, histopatolojik stenoz indeksi ve bağ dokusu skor ölçümleri yapılarak değerlendirildi.

Bulgular:Çalışma sonunda, tedavi uygulanan gruplarda ortalama vücut ağırlığı kaybı sham grubu ile benzer fakat kontrol grubundan daha az olduğu saptandı. Kontrol grubunda % 83, bal grubunda % 16, şeker grubunda % 16 oranında makroskopik darlık tespit edildi. Sham grubunun hiç birinde darlık görülmedi. Stenoz indeksi değerleri ve bağ dokusu skorları kontrol grubunda sham ve tedavi grubuna göre anlamlı olarak artmıştı.

Sonuç:Sıçanlar üzerinde yapılan deneysel özofagus yanığı modelinde oral verilen bal ve şeker fibrozis oluşumunu azaltarak özofagus darlığı gelişimini engellemektedir.

Close