TÇCD 2011 29. National Pediatric Surgery Congress and 27. National Congress of The Egyptian Pediatric Surgical Association

View Abstract

Poster - 95

Clinical Outcome of Aortopexy in Ventilator-dependent Infants with Severe Tracheo-bronchomalacia

Aim: Management of ventilator-dependent infants with severe tracheo-bronchomalacia is challenging. Although aortopexy is recommended, it remains a dilemma. We report three patients unable to be extubated due to severe tracheo-bronchomalasia, benefited from aortopexy.

Material and Methods: Ventilator-dependent infants with severe tracheobronchomalasia were included. Patients were typically ventilated at the edge of the weaning process. However, every extubation attempt failed. Diagnosis of tracheobronchomalacia was made by rigid bronchoscopy, with the patient spontaneously breathing. Aortopexy was accomplished through a left anterior thoracotomy and suture fixation of the aorta and innominate artery to the posterior sternum.

Results: Patients data are shown in table. All were extubated following aortopexy. Aortopexy was less effective in the neonate with perinatal asphyxia, and needed tracheostomy in addition. There was no morbidity or mortality associated with the procedure.

 

 

Patient No.

Diagnosis

Age at operation

Need for a second intervention (redo-surgery, tracheostomy, internal stents etc.)

Time to extubation after aortopexy

1

Perinatal asphyxia, tracheo-bronchomalasia

22 days

Tracheostomy

4 days – 3 months

2

Isolated esophageal atresia, persistant cloaca, tracheo-bronchomalasia

4 months

None

4 days

3

Primary tracheo-bronchomalasia

15 months

None

8 days

 

Conclusions: Our data suggest that aortopexy should be considered even in cases of severe, ventilator-dependent tracheo-bronchomalacia. It is possible to weaning from the ventilator.

İleri Derecede Trakeobronkomalazili, Ventilatöre Bağımlı Çocuklarda Aortopeksi Sonuçları

Amaç: İleri derecede trakeobronkomalazi nedeniyle ventilatöre bağımlı olan çocukların tedavisi zordur. Bu olgularda aortopeksi önerilmekle birlikte sonuçları halen tartışmalıdır. Bu çalışmamızda trakeobronkomalazisine bağlı ekstübe edilemeyen ve aortopeksi yapılan hastalarımızı sunuyoruz.

Gereç ve Yöntem: Ventilatör bağımlı, ileri derecede trakeobronkomalazisi olan üç çocuk hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar tipik olarak ekstübasyon sınırında solutulan, ancak her ekstübasyon girişimi başarısızlıkla sonuçlanan olgulardı. Trakeobronkomalazi tanısı, hasta spontan solurken rigid bronkoskopla kondu. Aortopeksi, sol ön torakotomi, aorta ve innominat arterin strernum arka duvarına tespiti ile yapıldı.

Bulgular: Hasta verileri tabloda gösterilmiştir. Hastaların hepsi aortopeksiden sonra ekstübe edildi. Aortopeksi perinatal asfiksisi olan yenidoğan bebekte daha az etkili olup ek olarak trakeostomi yapıldı. Yöntemle ilgili morbidite veya mortalite görülmedi.

 

Hasta No.

Tanı

Ameliyat yaşı

Ek ameliyat gereksinimi (redo-cerrahi, trakeostomi, internal stent vs.)

Aortopeksi sonrası ekstübasyon zamanı

1

Perinatal asfiksi, trakeobronkomalazi

22 gün

Trakeostomi

4 gün – 3 ay

2

İzole özefagus atrezisi,

persistan kloaka,

trakeobronkomalazi

4 ay

Yok

4 gün

3

Primer

trakeobronkomalazi

15 ay

Yok

8 gün

 

Sonuç: Bulgularımız, aortopeksinin ventilatöre bağımlı, ileri derecede trakeobronkomalazi olgularında yararlı olduğunu ve bu hastaların ventilatörden ayrılabileceğini göstermektedir.

 

Close