TÇCD 2011 29. National Pediatric Surgery Congress and 27. National Congress of The Egyptian Pediatric Surgical Association

 

Aim: Long gap  esophageal atresias are very rare congenital malformations.The ideal surgical procedure for the long gap esophageal atresia remains unresolved.Here we reported two cases of children with long gap esophageal atresia treated by Foker’s Elongation technique.

 

Case 1

 

A 2000gr boy born at 36 weeks gestation with esophageal atresia and anal atresia.a abdominal x-ray showed nasogastric tube is in the upper esophagus at the level of the thoracic inlet and a gasless bowel.the first step approach consisted stamm gastrostomy and sigmoid diverting colostomy.a gastric contrast study showed 4.5 vertebral bodies with proximal and distal pouches.  Serial examination showed that gap was still too wideat the sixth month the CT scan study ( by filling the gastrik and upper esophageal segment with  air ) noted that the gap was 3 cm.We applied Foker’s elongation technique by a right thoracotomy.progressive stretching of both esophageal segments by traction sutures ; was performed during seven days. Patient were ventilated throughout theprocess.On the eight day primary anastomosis was carried out by right thoracotomy incision.

There was no complication occured

 

Case 2

 

The second infant was born 2800gr at the 37 gestational week with pure long gap esophageal atresia (3.5 vertebrae gap ) without fistula.The upper pouch was above the thoracic inlet.Stamm gastrostomy was performed. After sixth month same CT Scan technique was performed  gap was 5.5 cm.As in the first case , same procedure was carried out.There was no complication occured.

 

 

Conclusion:In our  two cases with long gap esophageal atresia  treated uncomplicated with Foker’s elongation technique.Before surgery defining both esophageal ends , CT scan study  is more safer than the physical examination.

 

 

Amaç: Long gap özofagus atrezisi  nadir bir doğumsal anomali olup tedavisinde farklı  cerrahi teknikler önerilmektedir. Bu çalışmada  Foker’ın uzatma tekniği ile ameliyat edilen 2 izole özofagus aterezili olgumuzu sunmayı amaçladık.

 

Olgu 1: 2000 gr ağırlığında ve 36 gestasyonel haftada doğan erkek hastada izole özofagus atrezisi ve anal atrezi saptandı. Grafide nazogastrik tüpün özofagus üst poşta, torasik inlet seviyesinde olduğu gözlendi. Batında gaz yoktu. İlk adımda stamm gastrostomi ve sigmoid diverting kolostomi açıldı. Genel anestezi altında yapılan incelemede özofagusun distal ve proksimal poşları arasında 4,5 vertebralık aralık olduğu ve tekrarlanan incelemelerde bu mesafenin kısalmadığı gözlendi. 6.ayda gastrostomiden ve üst poşa konulan kataterden hava verilerek çekilen kontrol kontrastlı BT’de aralık 3 cm ölçüldü. Sağ torakotomi ile Foker’ın uzatma tekniği uygulandı. Özofagusun her iki poşuna traksiyon dikişleri konuldu. Dikişler toraks duvarından ve ciltten dışarı alındı ve 7 gün boyunca traksiyon uygulandı. Bu süre içinde mekanik ventilatör desteği sağlandı. Sekizinci gün sağ torakotomi insizyonundan girilerek uçuca özofagus anastomozu yapıldı. Takipte komplikasyon saptanmadı.

 

Olgu 2: Otuzyedinci gestasyonel haftada 2800 gr olarak doğan erkek hastada izole  özofagus atrezisi saptandı. Grafilerde özofagusun üst poşu torasik inlet seviyesinde idi. Genel anestezi altında yapılan muayenede alt poş ile aradaki mesafe 3,5 vertebra uzunluğunda saptandı. İlk olarak Stamm gastrostomi açıldı. İlk olguda anlatılan teknikle 6 ay sonra çekilen BT’de iki poş arası mesafe  5.5 cm idi. Bu olguya da Foker’ın uzatma tekniği ve uçuca anastomoz uygulandı. Takipte komplikasyon gözlenmedi.

 

Sonuç: Fokerin uzatma tekniği ile izole özofagus atrezili iki olgumuzda komplikasyonsuz cerrahi sonuç elde edilmiştir. Cerrahi öncesi iki poş arasındaki mesafenin ölçülmesinde BT genel anestezi altında muayeneye kıyasla daha güvenilir sonuç vermiştir.