TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract

Oral Presentation - 116

What has changed in hypertrophic pyloric stenosis?

 

Aim: Hypertrophic pyloric stenosis (HPS) is one of the reasons of vomiting requiring surgery  in babies. The clinic of disorder is defined as radiology and laboratory. Identifying factors were assessed in this study.

Methods: Piloromyotomi has been performed in 37 patients with a diagnosis of HPS in our clinic between 1996-2012 and these data were retrospectively evaluated according to demographic, clinical and laboratory findings.

Results: Investigated cases were included 5 of female and 32 of male. Patients were compared as 2 groups according to the years (1996-2004 and 2005-2012). Palpation of olive, urea-creatinine elevation, dehydration,  increased pH level and abnormal gas distribution in direct radiography was found to be statistically significant. Ultrasonography was identify in all of the cases in second group cases. When the compared to the studies in the literature there was a significant decrease especially in the rate of olive palpation.

Cocnclusions: As a result,wide spread use of ultrasonography in patients with HPS causes early diagnose. This was resulted the diagnosis and treatment of patients before clinical and laboratory findings have been occured.

Hipertrofik pilor stenozunda neler değişti?

 

 

Amaç: Hipertrofik pilor stenozu (HPS) bebeklerde cerrahi kusma nedenlerinden biridir. Klinik, laboratuvar ve radyolojik olarak tanımlanır. Bu çalışmada tanımlayıcı faktörlerdeki değişimler değerlendirildi.

Metot: Kliniğimizde 1996-2012 yılları arasında HPS tanısıyla piloromyotomi yapılan 37hastanın demografik,klinik ve laboratuvar verileri geriye dönük olarak incelendi.

Bulgular: Hastaların 5’i kız 32’si (%) erkekti. Hastalar yıllara göre 2 grup (1996-2004 ve 2005-2012) olarak karşılaştırıldı. İstatistiksel olarak hastalarda olive’in palpasyonu, üre- kreatin yüksekliği, dehidratasyon,  pH yüksekliği ve ADBG’de anormal gaz dağılımı açısından anlamlı farklılık olduğu tespit edildi. Ultrasonografi 2. Grup olguların hepsinde tanımlayıcı olmuştur. Literatürdeki çalışmalarla karşılaştırıldığındaözellikle olive’nin palpasyon oranında anlamlı azalma olduğu görüldü.

Sonuç olarak; ultrasonografinin yaygın kullanılması ile HPS’li hastalar erken tanı almaktadır. Bu da hastaların geç dönemde görülen klinik ve laboratuvar bulgularına ulaşmadan tanı ve tedavi edilmesini sağlamıştır.

Close