TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

The ingestion of caustic substances can represent serious medical problems in children in our counry. Gastric injuries following caustic ingestion is relatively uncommon when compared with esophageal injury. The aim of this presentation is to emphasize the feasibility of minimal invasive surgery in gastric outlet obstruction following caustic ingestion and to demonstrate the surgical techniques.

A seventeen-month old boy who had a history of flint stone ingestion 2 months ago presented with vomiting and weight loss. Upper gastrointestinal contrast studies revealed dilated stomach and no transition through pylorus. The upper endoscopy revealed damaged antral mucosa and closed pylorus. Endoscopic dilatation was tried twice however couldn’t be successful and laparoscopic retrocolic gastrojejunostomy was decided. Another patient who was thirty-month old administered because of acidic toilet bowl cleaner. The upper endoscopy revealed normal esophagus however antral and pyloric burn. The patient developed gastric outlet obstruction which was unresponsive to endoscopic dilatation of the pylorus. Therefore, laparoscopic gastroduodenostomy was performed. The last patient who was two years old was administered because of contracted stomach after caustic substance ingestion. The upper endoscopy revealed normal esophagus however very small, contracted stomach and narrow pylorus. Endoscopic dilatation of pylorus was unsuccessful and laparoscopic gastroduodenostomy was performed. Three milimeter instruments and two- layered anastomosis with intracorporal suturing technique were used in all of them. Mean follow-up duration was eleven months and the patients had no problem in this period. The mean weight gain of the patients in this period was 4kg.

Both laparoscopic gastroduodenostomy and gastrojejunostomy are feasible and safe in children presented with gastric outlet obstruction though they are challenging procedures. The same technique used in open surgery can be applied to laparoscopic approach.

Ülkemizde hala koroziv madde içimine bağlı ciddi tıbbi problemler görülebilir. Özofagus hasarlanmalarına göre mide yaralanmaları daha nadir görülür. Bu sunumun amacı koroziv madde içimi sonrası gelişen mide çıkışı obstruksiyonlarında cerrahi teknikler gösterilerek minimal invaziv cerrahinin uygulanabilirliğinin vurgulanmasıdır.

İki ay önce çakmaktaşı yutma öyküsü olan on yedi aylık erkek çocuk kusma ve kilo kaybı yakınmaları ile başvurdu. Özofagus mide duodenum grafisinde dilate mide ve pilordan hiç geçiş olmadığı izlendi. Yapılan üst gastrointestinal sistem (GİS) endoskopisinde ise hasarlanmış antral mukoza ve kapalı pilor izlendi. İki kez endoskopik dilatasyon denenmesine karşın başarılı olunamadı ve laparoskopik retrokolik gastrojejunostomi yapılması planlandı. Otuz aylık bir diğer çocuk asidik tuvalet temizleyicisi içme nedeniyle başvurdu ve yapılan üst GİS endoskopisinde, normal özofagus fakat yanık antrum ve pilor izlendi. Hastanın takiplerinde endoskopik dilatasyona yanıtsız pilor darlığı gelişmesi üzerine laparoskopik gastroduodenostomi uygulandı. Sonuncu hasta ise iki yaşında olup koroziv madde içimine bağlı küçülmüş mide ile başvurdu. Yapılan üst GİS endoskopisinde tamamen normal özofagus yanında çok küçük, kontrakte mide ve dar pilor izlendi. Pilorun endoskopik dilatasyonu başarısız olup laparoskopik gastroduodenostomi uygulandı. Üç olguda da 3 mm’lik laparoskopik aletler ve intrakorporeal dikişler ile iki-tabakalı anastomozlar kullanıldı. Çocukların ortalama 11 aylık takiplerinde kusma ve yemek yeme ile ilgili problemleri olmadı, üç hastanın vücut ağırlıklarında ortalama 4 kg artış oldu.

Mide çıkışı obstruksiyonlarında hem laparoskopik gastroduodenostomi hem gastrojejunostomi güvenilir ve uygulanabilir yöntemlerdir. Açık cerrahide kullanılan teknikler laparoskopik yaklaşımda da aynı şekilde uygulanabilmektedir.