Oral Presentation - 1
Does liver retraction cause damage to liver tissue?
Aim: Our aim is to understand whether hepatic retraction that is done at some operations, injures hepatic tissue.
Method: Thirty rats were included in 4 groups: (1) Control group (n=6): without any intervention; (2): Retraction group (n=8): liver taken under Farabeuf’s retractor; (3): Crash group (n=8): liver is crouched with Bulldog’s clamp; (4): Deviation group (n=8): liver deviated cranially and sutured to diaphragm. Before opening the abdominal cavity, after the operation, at postoperative first, second and third days blood samples were collected for alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), lactate dehydrogenase (LDH)measurements. Liver tissue sampled just after operation and 28 days after the operation for tissue malondialdehyde(MDA), glutathioneand hydroxyproline levels and pathological examination.
Results: AST, ALT increased at 24thhour, decreased at 72ndhour in all groups and increased just after operation in 3rdgroup. LDH increased after the operation especially at 3rdgroup and decreased by time. ALT levels after operation were higher at 2nd, 3rdand 4thgroups than control group. LDH levels after operation and at 48thhour were significantly higher at 3rdgroup. MDA and hydroxproline groups did not differ among groups both after operation and at 28thday. Glutathionewas low at 3rdgroup after operation whereas the difference disappeared at 28thday. At pathological examination, at retraction (2nd) group mild balloon cell degeneration, necroinflammatuar focus, focal necrosis, focal to medium level congestion were seen and at 28thday congestion severity decreased but other findings seem to continue. At crash (3rd) group necroinflammatuar focus and severe congestion were detected and at 28thday mild to medium balloon cell degeneration added, the ratio of necroinflamatuar focus was increased and congestion findings were decreased. At deviation (4th) group mild balloon cell degeneration, single cell necrosis, santralobular necrosis, necroinflammatuar focus, focal necrosis and medium congestion were detected and at 28thday, single cell necrosis was not detected, congestion degree decreased and other findings were present at similar ratios.
Discussion: We noted that crash injury caused significant tissue injury findings especially decreased glutathione levelsand these findings regressed by time. This is the first study examining pathological findings of hepatic mechanical trauma. Retraction and deviation causes similar findings as mild balloon degeneration, necroinflammatory focus, focal necrosis and focal to medium degree congestion. Crash injuries caused necro inflammatuar focus and severe congestion, at long term mild to medium balloon cell degeneration was seen. So we recommend gentle and as short as possible liver retraction.
Karaciğer ekartasyonu, karaciğer dokusuna zarar veriyor mu?
Amaç: Amacımız, bazı ameliyatlarda uygulanan karaciğer ekartasyonun karaciğer dokusunu olumsuz etkileyip etkilemediğini anlamaktır.
Yöntem: Otuz Sprague-Dawley sıçanı 4 gruba bölündü: 1) sham grubu (n=6): karaciğere işlem yapılmadı, 2) ekartasyon grubu (n=8): karaciğer 30 dak Farabeuf ekartör altına alındı, 3) Ezilme grubu (n=8): karaciğer 30 dak Bulldog klemp ile ezildi, 4) deviasyon grubu (n=8): Karaciğer 30 dak kranial olarak katlanarak diyaframa asıldı, bası uygulanmadı. Sıçanların işlem öncesi, sonrası, 24., 48. Ve 72. saatlerde kan alanin aminotransferaz (ALT), aspartat aminotransferaz (AST), lactat dehidrogenaz (LDH)değerlerine, işlem sonrası ve 28. günde sonra dokuda malondialdehid (MDA), Glutatyon ve hidroksiprolin değerlerine bakıldı, karaciğer dokuları histopatolojik olarak incelendi.
Sonuç: AST ve ALT bütün gruplarda 24. saatte yükselir ve 72. saatte düşerken, 3. grupta girişim sonrasında öncesine göre anlamlı olarak yükselmiştir. LDH’daki değişiklikler özellikle 3. grupta girişim sonrası yükselmekle beraber zaman içinde düşmüştür. AST girişim sonrasında 3. grupta, diğer gruplara oranla daha yüksek bulunmuştur. Girişim sonrası bakılan ALT 2., 3. ve 4. Gruplarda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Girişim sonrası ve 48. saatte bakılan LDH 3. grupta 2. ve 4. gruplara oranla yüksek saptanmış. MDA ve hidroksiprolin değerlerinde girişim sonrası ve 28. günde için gruplar arası anlamlı fark saptanmamıştır. Glutatyon girişim sonrasında 3. grupta anlamlı olarak düşük saptanmış, 28. Günde bu fark ortadan kalkmıştır. Patolojik incelemede, ekartasyon grubunda (2. Grup) hafif balon dejenerasyon, nekroinflamatuar odak, fokal nekroz, fokal-orta derece kongesyon görülmüş, 28. Günde kongesyonun azalmakla beraber diğer bulgular gözlenmeye devam etmiştir. Ezilme grubunda (3. Grup) nekroinflamatuar odak ve şiddetli kongesyon varken, 28. Günde hafif-orta balon hücre dejenasyonu da görülmüş, nekroinflamatuar odak oranı artmış, kongesyon bulguları azalmıştır. Deviasyon grubunda (4. Grup), hafif balon hücre dejenasyonu, tek hücre nekrozu (1/7), santralobüler nekroz (2/7), nekroinflamatuar odak, fokal nekroz, orta kongesyon görülmüş, 28. Günde tek hücre nekrozu saptanmamış, kongesyon derecesi azalmış, diğer bulgular benzer oranlarla devam etmiştir.
Yorum: Dikkatimizi çeken ezilme travmasını belirgin hasar bulgularına, özellikle dokuda Glutatyon azalmasına, yol açarken, zamanla bu hasarın bir kısmının biyokimyasal olarak düzeldiğidir. Bu çalışma karaciğer travmalarının patolojik bulgularını inceleyen ilk çalışmadır. Ekartasyon ve deviasyon, benzer olarak, hafif balon dejenerasyon, nekroinflamatuar odak, fokal nekroz, fokal-orta derece kongesyona yol açarken, deviasyonda ayrıca tek hücre nekrozu, santralobüler nekroz da görülebilir. Ezilme nekroinflamatuar odak ve şiddetli kongesyona yol açmakta, uzun dönemde hafif-orta balon hücre dejenasyonu görülmektedir. Bu nedenle karaciğer ekartasyonlarının daha nazik ve mümkün olduğunca az sürede yapılması önerilir.