Oral Presentation - 17
CHILDHOOD PNEUMONECTOMIES: TWENTY-THREE YEARS’ EXPERIENCE
PURPOSE: We aimed to review the pre- and postoperative characteristics of children undergoing pneumonectomy, with special emphasis on the management of surgical complications.
PATIENTS AND METHODS: Twenty patients who underwent pneumonectomy for various etiologies from 1988 to 2011 were investigated retrospectively with respect to the presenting findings, preoperative evaluation, surgical information, postoperative follow-up, and outcome.
RESULTS: Eleven girls and 9 boys with a median age of 8 years (0.5-17 years) presented with symptoms of productive cough (n=9), recurrent chest infections (n=9), non-productive cough (n=1), respiratory distress (n=1) with a median duration of 2 years (0.16-12 years). Medical histories revealed chest infection (n=11), foreign body aspiration (n=3), aspiration pneumonia (n=2), tuberculosis (n=2), caustic aspiration (n=1), and congenital lung pathology (n=1). Clinical evaluation provided diagnoses of bronchiectasis (n=16), total atelectasis (n=2), bronchopleural fistula (n=1), cystic lung disease (n=1). Pneumonectomy was performed on the right in 6 and left in 14 of the cases. Pericardial (n=1) and esophageal (n=1) laceration were the perioperative (11.1%), massive hemorrhage (n=1) and chylothorax (n=1) the postoperative (11.1%), and scoliosis (n=1) and bronchopleural fistula (n=1) the long-term (11.1%) complications. Pathological evaluation revealed bronchiectasis (n=14), consisting of the 3 cases with additional sign of foreign body, chronic inflammation (n=4), atelectasis with fibrous pleural thickening (n=1), and congenital pulmonary lymphangiectasia (n=1). Fourteen of the cases were free of symptoms, 5 had significant improvement in general condition during the follow-up, for a median duration of 2 years (1-10 years). The one with diagnosis of Becker muscular dystrophy died 2 years after pneumonectomy because of respiratory failure.
CONCLUSIONS: Correct selection of indications, careful preoperative preparation with eradication of infection, meticulous performance of surgical and anesthetic techniques, early detection and management of complications, and long-term follow-up including pulmonary rehabilitation are essential parameters to reduce morbidity and mortality rates in childhood pneumonectomy. Better compensatory lung growth and improvement in development after the operation will facilitate better health and improved life quality in children.
ÇOCUKLUK ÇAĞI PNÖMONEKTOMİLERİ: YİRMİ ÜÇ YILLIK DENEYİM
AMAÇ: Pnömonektomi geçiren çocukların cerrahi öncesi ve sonrasına ait ayırt edici özelliklerini incelemek, cerrahi komplikasyonlarla ilgili yaklaşımları vurgulamak amaçlanmıştır.
HASTA/YÖNTEM: Ekim 1988-Aralık 2011 arasında, farklı nedenlere bağlı olarak pnömonektomi geçiren yirmi olgu, başvuru bulguları, preoperatif değerlendirme, cerrahi bilgiler, postoperatif izlem ve sonuçlar açısından geriye dönük olarak incelenmiştir.
BULGULAR: On biri kız, dokuzu erkek olan yirmi olgunun ortanca yaş değeri 8 (0.5-17 yaş) idi. Başvuru yakınmaları balgamlı öksürük (n=9), tekrarlayan akciğer enfeksiyonu (n=9), balgamsız öksürük (n=1) ve solunum sıkıntısı (n=1) şeklindeydi, ortanca yakınma süresi ise 2 yıl (0.16-12 yıl) olarak saptandı. Geçmiş öykülerinde akciğer enfeksiyonu (n=11), yabancı cisim aspirasyonu (n=3), aspirasyon pnömonisi (n=2), tüberküloz (n=2), yakıcı madde aspirasyonu (n=1) ve doğumsal akciğer patolojisi (n=1) mevcuttu. Klinik değerlendirme sonrası bronşiektazi (n=16), total atelektazi (n=2), bronkoplevral fistül (n=1) ve kistik akciğer hastalığı (n=1) tanıları kondu. Altı olguda sağ, on dört olguda sol tarafa pnömonektomi uygulandı. Perikardiyal (n=1) ve özofageal (n=1) yırtıklar perioperatif (%11.1), belirgin kanama (n=1) ve şilotoraks (n=1) postoperatif (%11.1), skolyoz (n=1) ve bronkoplevral fistül (n=1) uzun dönem (%11.1) komplikasyonlar olarak izlendi. Patolojik değerlendirmede bronşiektazi (n=14) (ek olarak yabancı cisim de izlenen üç olgu dahil), kronik inflamasyon (n=4), fibröz plevral kalınlaşmayla birlikte atelektazi (n=1) ve konjenital pulmoner lenfanjiektazi (n=1) saptandı. Ortanca değeri iki yıl (1-10 yıl) olan izlem sürecinde olguların on dördü yakınma bildirmezken, beşinin genel durumunda belirgin düzelme görüldü. Becker müsküler distrofi tanılı bir olgu, pnömonektomiden iki yıl sonra solunum yetmezliğine bağlı olarak öldü.
SONUÇ: Endikasyonların doğru seçimi, dikkatli preoperatif hazırlık ve mevcut enfeksiyonun ortadan kaldırılması, anestezi ve cerrahiye ait tekniklerin titizlikle uygulanması, komplikasyonların erken farkedilmesi ve düzeltilmesi, akciğer bakımını içeren uzun dönem izlem çocukluk çağı pnömonektomilerinde morbidite ve mortalite oranlarını azaltmak için gerekli olan parametrelerdir. Cerrahi sonrası karşı akciğerdeki telafi edici gelişimin daha iyi olması ve büyümenin düzelmesi, çocuklarda daha sağlıklı ve kaliteli bir yaşam sağlayacaktır.