TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim:Pectus excavatum (PE) is the most common chest wall deformity in children. Various surgical techniques have been described for correction of PE deformity.  This study aimed to investigate the results of PE repair using Nuss procedure.

Patients and methods:From 2006 to 2012, 15 children were treated with Nuss procedure for PE. The mean age of surgery 8.9 years (range 4-16.5 years). Patients data were evaluated retrospectively.

Results: There were 11 male and 4 female patients. The most common indication for surgery was aesthetic concern only (9 patients; 60 percent). 6 patients (% 40) had exertional dyspnea and exercise limitation due to PE. Recurrent lower respiratory tract infection in 2 (13%) patients, peripheral cyanosis with exercise in 2 patients  and  chest pain in 1 patients were found. Echocardiography was performed in 13 patients. Mitral valve prolapse was found in 7 patients. The degree of the deformity was graded according to Haller Index (HI). The average HI 4.38 (2.35 to 12.5). All patients used a single bar. Mean surgical time was 101 min (60-80 min). Peri-postoperative bleeding from chest wall  was observed in 1 patient. Postoperative pneumothorax detected in 2 patients and tube thoracostomy was performed. The most common complaint was pain in the early postoperative period. The average length of hospital stay was 7.2 days (4-19). In 3 patients with asymmetric pectus excavatum, chest wall asymmetry persisted in spite of the rise after the administration of bar. İn 2 patients, postoperative chest pain was continued until the 2. month. Analgesic treatment was given only for these patients. Mean follow-up duration was 25.3 months (1-81). ). İn 1 patient (Hİ:12.5) required reoperation due to the bar not to function. The patient was operated with tripod method, 1 month after surgery. 6 patient's bar was removed.Chest wall was minimal deflection in 2 patients at bar was removed.  Other patients had no the aesthetic and functional problems. None of the patients had no bar shift. Leg of the bar identified make significant swelling on the skin in two patients. Surgical site infection was observed in any patient.

Conclusion:Nuss procedure to be safe, easy to implant and to remove, and the comfortable for the patients with the excellent cosmetic results. However, satisfactory results not be provided exactly in cases where the deformity is very severe and asymmetric.

Amaç:Pektus ekskavatum (PE) en sık rastlanılan göğüs duvarı deformitesidir. PE düzeltilmesinde çok sayıda cerrahi metod tarif edilmiştir. Son yıllarda Nuss prosedürü, minimal invaziv bir yöntem olması, sonuçlarının yüz güldürücü olması nedeniyle PE tedavisinde öne çıkmıştır. Bu çalışmada kliniğimizde PE tanısıyla Nuss prosedürü uygulanan hastalarımızın sonuçları irdelendi.

Hastalar ve yöntem:2006-2012 yıları arasında yaş ortalaması 8,9 yıl (4-16,5 yıl) olan 15 PE'li çocuğa Nuss prosedürü uygulandı. Hastaların verileri geriye dönük olarak incelendi.

Bulgular:Hastaların 11 erkek, 4’ü kızdı. En sık cerrahi endikasyon estetik kaygı idi. PE ye bağlı egsersiz sınırlanması ve efor dispnesi 6 (%40) hastada vardı. Tekrarlayan alt solunum yolu enfeksiyonuna 2 (%13) hastada, efor ile periferik siyanoz 2 (%13) hastada ve göğüs ağrısı 1 (%6.6) hastada saptandı. 13 hastaya ekokardiyografi yapıldı. 7 hastada mitral kapak prolapsusu saptandı. Deformitenin derecesi Haller İndeksi'ne (HI) göre belirlendi. HI ortalama 4.38 (2,35-12,5) idi. Tüm hastalarda tek bar kullanıldı. Ameliyat süresi ortalama 101 dk (60-80 dk) idi. Perioperatif 1 hastada toraks duvarından kanama oldu. Postpoeratif kontrolde pnomotoraks tespit edilen 2 hastaya tüp torokostomi uygulandı. Postoperatif erken dönemde en sık karşılaşılan şikayet ağrı idi. Hastanede kalış süresi ortalama 7,2 gündü. Asimetrik pektus ekskavatum olan 3 hastanın göğüs duvarı bar uygulamasını takiben yükselmesine rağmen asimetri sebat etti. 2 hastada postoperatif 2. aya kadar devam eden ağrı oldu. Bu hastalara analjezik tedavisi dışında tedavi verilmedi. Hastalar ortalama 25,3 ay takip edildi. Deformitenin ağır olduğu (Hİ=12.5) 1 hastada fonksiyon görmemesi nedeniyle bar 1. ayında çıkarıldı. Bu hastaya aynı seansta tripod yöntemiyle onarım yapıldı. Hastaların 6’sının barı çıkarıldı.  Barı çıkarılan hastaların 2’sinde göğüs duvarında minimal çökme oldu, diğer hastaların estetik ve fonksiyonel açıdan sorunu yoktu. Hiçbir hastada bar kayması görülmezken 2 hastada barın tespit edildiği kaz ayağının ciltte belirgin kabarıklık oluşturduğu görüldü. Hiçbir hastada cerrahi alan enfeksiyonuna rastlanmadı.

Sonuç:Nuss prosedürü minimal invaziv olması, güvenilir, yerleştirilmesi ve çıkartılması kolay, hastalar için kolay tolere edilebilir ve estetik sonuçları iyi olan bir operasyon yöntemi olarak değerlendirilmiştir. Deformitenin çok ağır ve asimetrik olduğu durumlarda istenilen netice tam olarak sağlanamayabilir.