TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction: Pediatric burns constitute one of the important reasons of morbidity and mortality in Turkey. The first aid following pediatric burns is usually carried out by the adults nearby. The first aid usually includes traditional treatment modalities and hospital admittance is lower than expected.

Patients and Method: The charts of patients under 18 years of age with two and higher degree burns in Aksaray were retrospectively evaluated. Demographic data, burn area, burn region, method of burn and management were evaluated.

Results: 64% of children who were admitted to hospital between October 2010 and May 2012 with two and higher degree burn was male and 36% of them were female. Twenty-seven (9.5%) of these children who had large or deep burn areas or had systemic effects (eg. electricity burns) were sent to a better center after first interventions. 18.3% (n=47) of the children who were treated in the hospital (n=256) were infant, 41% (n=106) were 1-2years old, 40% (n=103) were 3-5 years old and 19% (n=49) were higher than 5 years old (median 1 year). 68.7% (n=176) of these children were burned because of hot water and tea, 15.2% (n=39) with boiled milk, 12.5% (n=32) were burned as a result of contact to heaters and 3.5% (n=9) were burned because of other reasons (eg. Silicon, electricity, sparkler). Median of burn areas was 5% (1-50%) and the patients with 20% and higher burn areas were sent to burn units or centers after first interventions.

Forty six percent of children admitted in first hour, 33% in first 24 hours and 17% after first day. The mean duration of outpatient or inpatient treatment of children was two weeks (10-45 days). The burned areas of 17 children (6.6%) were cooled by washing before they admitted to hospital. The children whose burned areas were cooled by washing and admitted early to hospital were treated in a mean of nine days.

Nitrofurazone pomad, rifampicin, silver pomad or silver wound dressings were used in patients followed in outpatient or inpatient clinics as early treatment and anti-scar mixture , anti-proliferative gel, local steroid injection and silicon were used as late treatment modalities. Twelve children were sent to a better center as a result of bad cosmetic result or contracture.

Conclusion: Hospital admittance times, cooling and cleaning of the burned areas are the most important factors in the treatment independent from the treatment modalities. Late admittance, not cooling and cleaning the burned areas cause increases in infection rate which in turn increases duration of treatment. Therefore, studies in preventive medicine should be enhanced in order to increase public awareness on burns.

Giriş: Ülkemizde çocukluk çağındaki yanıklar mortalite ve morbiditenin en önemli nedenlerinden biridir. Çocukların yanık sonrası ilk müdahaleleri genellikle etraftaki erişkinler tarafından yapılmaktadır. İlk uygulama birçok hastada geleneksel tedavi yöntemleri ile olmakta ve bölgenin soğutulması, hastaneye başvuru tahmin edilenden daha az olmaktadır.

Hastalar ve yöntem: Aksaray ili ve çevresinde 2. derece ve üzeri yanık nedeniyle hastaneye başvuran 18 yaş altı çocuklar; yaş, cinsiyet, yanık alanı, yanık bölgesi, yanma şekli ve tedavi yaklaşımları açısından geriye dönük olarak dosyaları incelendi.

Bulgular: Ekim 2010- Mayıs 2012tarihleri arasında hastaneye ikinci derece ve üzerinde yanık nedeni ile başvuran 283 çocuğun %64’ü erkek, % 36’sı kızdı. Çocuklardan 27’u (%9.5)  yanık alanının büyüklüğü, derinliği, yanık bölgesi ya da sistemik etkisi (elektrik yanığı gibi) nedeniyle ilk müdahaleleri yapıldıktan sonra ileri merkeze sevk edildi. Hastanede tedavisi yapılan (n=256) olguların %18.3’si (n=47) süt çocuğu, %41i (n=106) bir ila iki yaş arası, 103 çocuk( %40) 3-5 yaş arasında ve % 19u 5 yaş üzeri (n=49) idi (ortanca =1).   Bu çocukların %68.7’ü (n=176) sıcak su ve çay,  % 15.2’si (n=39) süt ile haşlanma, %12.5’si (n=32) soba benzeri (tandır,kömür vb.) ısıtma sistemlerine temas sonucunda ve %3.5’i (n=9) de diğer nedenlerle (slikon, maytap,elektrik) yandıkları görüldü. Yanık yüzeyleri değerlendirildiğinde;  yüzdeleri %1 ile %50 arasında değişmekteydi (ortanca %5) ve yanık alanı %20 üzerinde olan hastalara ilk müdahaleleri yapıldıktan sonra yanık merkezi ya da yanık servislerine sevk edildi.

Yanık başvuru zamanına göre değerlendirildiklerinde %46’sı ilk 1 saatte, %33’ü ilk 24 saatte, %17’si ise birinci günden sonra getirildi.  Çocukların ayaktan ya da yatırılarak yapılan tedavileri ortalama iki hafta(10 gün- 45 gün) sürmüştür. Hastaneye gelmeden önce 17 (%6.6)  hastanın yanık alanı yıkanarak soğutulmuştur.  Hastaneye erken dönem başvuran ve bölgesi yıkanarak soğutulan çocukların ortalama 9 gün erken tedavisi tamamlanmıştır.

Klinikte ya da ayaktan takibi yapılanlara öncelikle gümüş salınımlı yara örtüsü veya nitrofurazon pomad, rifampisin, gümüşlü pomad hastanedeki mevcudiyetine göre kullanılarak erken tedavileri yapılırken, geç dönemde antiskartrizan karışım, antiproliferatif jel, bölgesel steroid enjeksiyonu ve slikon yaprak uygulandı. Sağaltımları sonrasında oluşan kötü kozmetik veya kontraktür nedeniyle 12 çocuk ileri merkeze sevk edildi.

Sonuç: Uygulanan yöntemler ne kadar farklı olursa olsun tedavinin etkinliği hastaların hastaneye başvuru zamanı ve yanık bölgesinin soğutulması- temizlenmesi en önemli etken olduğu görülmektedir. Hastaneye geç başvuru, bölgenin soğutulmaması ve yanığın ilerlemesi, temizlenmemesi enfeksiyon oranının artması belirgin derecede tedaviyi uzatmaktadır. Bu nedenle koruyucu hekimlik ile ilgili çalışmalar arttırılarak toplumun bilinç düzeyi yükseltilmelidir.