TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction:

Intussusceptions are described as proximal intestine invaginates into the distal bowel and the most common cause of acute intestinal obstruction. There is no identifiable etiology in 90% and called idiopathic. Secondary intussusceptions are 10% and have a leading point, commonly Meckel’s diverticulum, polyps, duplication of bowel, hematoma of bowel wall (Henoch-Schonlein purpura, Hemophilia) and lymphoma.

Material Method:

Between february 2010 and may 2012, 10 intussusceptions seven boys and three girls older than 3 years old were treated in our department. The most identified associated anomaly was mesenteric lymphadenopathy found in five children.

Results:

Children presented with vomiting, abdominal colic and blood in stool. The classical triad was found only in three patients (30%). Children with intussusceptions had previous gastroenteritis in four (40%) and upper respiratory tract infection in two (20%). The diagnosis was made by US in seven children and barium enema in three of them. The presenting time after the first symptom was median 28,4 hours between eight and seventy two hours. Six children treated with barium enema, four of them treated surgically. Three children had leading point (30%); one had Meckel’s diverticulum, one had gastric heterotopic polyp in jejunum and both were treated by excision and primary anastomosis. Child with HSP  treated with laparotomy and manual reduction. Postoperative hospitalization were 3,2 days. Recurrences were seen in two patients in the early period and one in late period.

Discussion:

Children with intussusception have leading point in about 10% and this is reported as 76% by Basaklar and colleagues after four years of age. Children older than three years old with recurrences of intussusception after reduction must examined for possible leading point.

Giriş:

İnvajinasyon, barsağın bir parçasının kendisinden sonra gelen barsak lümeni içine doğru sarkması olarak tarif edilmektedir ve çocuklarda akut gelişen barsak tıkanıklıklarının en sık sebebidir. Olguların yaklaşık %90’ında sebep bulunamaz ve idiyopatik olarak değerlendirilir.

Sekonder invajinasyon olarak adlandırılan %10 olguda “lead point” saptanabilir ve en sık Meckel divertikülü olmak üzere, polip, intestinal duplikasyon, barsak duvarındaki hematom (örneğin Henoch-Schönlein Purparası, Hemofili) ve lenfoma bildirilmiştir.

Materyal Metot:

Şubat 2010 ile Mayıs 2012 yılları arasında kliniğimizde takip ve tedavi edilen üç yaşından büyük olan yedi erkek ve üçü kız 10 invajinasyon olgusunu içermektedir. Bu hastalarda en çok tespit edilen ek anomali olarak beş çocukta mezenter lenfadenopati bulunmuştur.

Sonuçlar:

Olgular kliniğimize kusma, karın ağrısı ve kanlı defekasyon şikayetleri ile başvurmuşlardır. Karın ağrısı, kanlı gayta ve kusma olarak bilinen klasik triad, üç çocukta (%30) görülmüştür. İnvajinasyonu olan çocukların dördünde daha önceden geçirilmiş enfeksiyon olarak gastroenterit (%40), ikisinde üst solunum yolu enfeksiyonu (%20) saptanmıştır.İnvajinasyon tanısı, on çocuktan yedisinde abdominal ultrasonografi (ve/veya bilgisayarlı tomografi), üçünde ise baryum enema ile konulmuştur. Olguların şikayetlerinin başlaması ile kliniğe başvuruları arasında geçen süre sekiz ile yetmiş iki saat arasında, ortalama 28,4 saat olarak tespit edilmiştir. İnvajinasyonların altısı baryum enema ile redükte edildi, dört olgu ise cerrahi yolla redükte edilmiştir. Cerrahi yolla redükte edilen olgulardan üçünde leading point saptanmıştır (%30). Bir olguda Meckel’s divertikülü, bir olguda jejunumda gastrik heterotopik polip ve bir olguda HSP’e bağlı vaskülit tespit edilmiştir. Meckel divertikülü ve gastrik heterotopi redüksiyon sonrası cerrahi olarak eksize edilmiş ve uçuca anastomoz yapılmıştır. HSP olgusu laparotomi ve manuel redüksiyon ile tedavi edilmiştir. Tedavi sonrası olgular hastanede bir ile altı gün arasında, ortalama 3,2 gün yatırılarak gözlem altında tutulmuşlardır. İnvajinasyon nedeni ile tedavi edilen çocuklardan ikisinde erken dönemde, birisinde geç dönemde rekürrens izlenmiştir.

Tartışma:

İnvajinasyon tanısı ile tedavi edilen hastalarda leading point rastlanma oranları literatür tarandığında %10 civarındadır, bu oran Başaklar ve ark. tarafından 4 yaş üzerinde %76 olarak rapor edilmiştir. Üç yaşından büyük çocuklarda ve tekrarlayan invajinasyonlarda redüksiyon sonrası leading point açısından detaylı inceleme yapılmasının önemli olduğunu düşünmekteyiz. .