TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: To evaluate the patients with the diagnosis  of  esophageal atresia (EA) and tracheaesophageal fistula (TEF). Material and methods: 41 patients operated with the diagnosis of EA and TEF were included in this study. Birth weight, gestational age, sex, type of EA, operation technique and complications were analyzed retrospectively. Findings: 24 male and 17 female (totally 41 patients) were included. Birth weights were between 925-3760 g. Gestational age were between 29-40 weeks. 34 (85%) patients had proximal EA and distal TEF, 5 (12%) had isolated EA, one patient had EA and proximal +distal TEF, one had H type fistula. Bronchoscopy were performed to all patients. 34 had primary repair, 6 had esophagostomy + gastrostomy. H type fistula was confirmed with bronchoscopy and a guide wire was placed, fistula was ligated with servical approach. Right sided arcus aorta detected in one patient and primary anastomosis were done with right side thoracotomy. Two colon interpositons were done to isolated EA. One of them had anastomotic leakage which closed spontaneously. 10 type A, 18 type B and 12 type C classified according to Waterson. 23 (56%) anastomotic stenosis were seen. Esophagoscopy and balon dilatation were performed for the stenosis. Mean dilatation number was 5.1 (1-13). Anastomotic leakage were seen in 3  (7%)patients. (type A 1, Type B 1, type C 1). All were recovered after tube thoracostomy, N/G tube and antibiotic treatment. Recurrent fistula was seen in 1 (2%) patient. Fistula was confirmed with bronchoscopy, guide wire was placed and then ligated with the thoracotomy. Totally 6(14%)  patients died (3 type B and 3 type c). Conclusion :    EA and TEF is one of the most important congenital anomalies of pediatric surgery. We reviewed our findings with the literature.

Amaç:Özefagus atrezisi (ÖA) ve trakeoözefageal fistül (TÖF) tanısı ile opere edilen hastaları değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: 2000-2012 yılları arasında ÖA ve TÖF tanısı ile opere edilen ve tıbbi kayıtlarına ulaşılabilen toplam 41 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların doğum ağırlığı, gestasyon yaşı, cinsiyeti, özefagus atrezisi tipi, cerrahi yönetim ve komplikasyonlar geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: 41 hastanın 24’ü erkek, 17’sı kızdı. Hastaların doğum ağırlığı 925-3760 gram, gestasyonel haftası 29-40 hafta arasında idi. 34 hasta (%85) proksimal ÖA + distal TÖF, 5 hasta (%12) izole ÖA, 1 hasta ÖA + distal ve proximal TÖF ve 1 hasta H fistülü idi. Bütün hastalara preop. bronkoskopi yapıldı. 34 hastada primer onarım, 6 hastaya özefagostomi + gastrostomi yapıldı. H fistülü olan hastanın bronkoskopi ile TÖF tanısı doğrulandı, kılavuz tel yerleştirildi ve servikal yaklaşımla fistül bağlandı. Bir hastada sağ arkus aorta tespit edildi. Primer onarım sağ torakotomi ile yapıldı. İzole ÖA olan 2 hastaya daha sonra kolon interpozisyonu yapıldı. Birinde servikal anastomoz kaçağı gelişti ancak spontan kapandı. Waterson sınıflaması yapılanlardan 10’u tip A, 18’i tip B, 12’si tip C idi. Anastomoz darlığı 23 (%56) hastada görüldü. Darlık için özefagoskopi ve balon dilatasyon yapıldı. Ortalama dilatasyon sayısı 5.1 (1-13 kez) idi. Anastomoz kaçağı 3 (%7) hastada görüldü (Waterson tip A 1 hasta, tip B 1 hasta ve tip C 1 hasta). Hepsi tüp torakostomi; N/G sonda ve antibiyotik tedavisi ile spontan iyileşti. Rekürren fistül 1 (%2) hastada görüldü. Hastanın fistülü bronkoskopi ile doğrulandı, kılavuz tel yerleştirildi ve torakotomi ile fistül bağlandı. Toplam 6 (%14) hasta exitus oldu (Waterson tip B 3 hasta, tip C 3 hasta). Sonuç: ÖA ve TÖF Çocuk Cerrahisinin önemli doğumsal anomalilerindendir. ÖA ve TÖF sonuçlarımızı literatür ile karşılaştırarak inceledik.