TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim:Removal of ingested sharp objects is challanging in small children, when they are stuck in the upper gastrointestinal tract. They cannot be easily removed by rigid esophagogastroscopy. We evaluated the role of flexible endoscopy and the snare as a removing instrument on patients with ingested sharp objects.

Methods:Within the last two years, five patients (11 months- 7 years, 2F, 3M)  with a history of sharp object swallowing were admitted. The primary diagnostic tool was a direct X-ray of the upper body. The foreign bodies were removed by flexible esophagogastroduodenoscopy and its associated instruments.

Results: Two of the foreign bodies were lodged in the esophagus, two in the stomach and one in the duodenum. There were three open safety pins and two jewels with sharp tips. One of the safety pins was lodged in the  esophagus with the pin’s open end pointed caudally; the pin was held with the endoscopic forceps by its tail end and removed. One sharp tipped jewel was in the upper esophagus and it was removed similarly. Another sharp tipped jewel was in the stomach and it was grasped by the snare used in the “percutaneous endoscopic gastrostomy”. An open safety pin lodged in the distal part of duodenum was also removed by the same snare. The last foreign body was an open safety pin in the stomach. It was noticed that the object had already passed into the jejunum after induction of anesthesia. It left the gastrointestinal tract spontaneously within 3 days.

Conclusions: Open surgery or other invasive removal methods are mostly not necessary in children with sharp object ingestions. The best way to extract the sharp objects from the esophagus, stomach or duodenum is using a flexible endoscopic device and a powerful snare.

Amaç:Çocukluk çağında yutulan keskin yabancı cisimlerin üst gastrointestinal sistemde sıkıştığında çıkarılması çok zor olabilir. Bunlar rijit özofagogastroduodenoskopiyle kolayca çıkarılamaz. Bu çalışmada, keskin uçlu  yabancı cisim yutmuş olan hastalarda bükülebilir endoskopinin ve yardımcı enstrumanların bu nesnelerin çıkarılmasındaki  rolünü değerlendirdik.

Yöntem: Soniki yıl içerisinde, keskin cisim yutma öyküsü olan beş hasta başvurdu (11 ay-7 yaş, 2 K, 3 E). Primer tanı aracı olarak üst abdomeni de içine alan servikotorakal radyografi kullanıldı. Yabancı cisimler,bükülebilir özofagogastroduodenoskopi ve uygun enstrumanlar ile çıkarıldı.

Bulgular:İki yabancı cisim yemek borusuna, ikisi mideye ve biri onikiparmak bağırsağına saplanmıştı. Üçü açık çengelli iğne ve ikisi keskin uçlu takı parçasıydı. Çengelli iğnenin biri, iğnenin açık ucuyla yemek borusuna kaudal olarak saplanmıştı. İğne kuyruğunun ucundan endoskopik forsepsle tutularak çıkarıldı.Üstözofagusta sivri uçlu bir takı parçası benzer şekilde çıkarıldı. Midede olan diğer bir keskin uçlu takı "perkütan endoskopik gastrostomi"de de kullanılan “snare” ile yakalandı. Distal duodenuma saplanmış açık uçlu çengelli iğne de aynı snare ile çıkarıldı.Son yabancı cisim, midede açık bir çengelli iğne idi. Anestezi indüksiyonundan sonra nesnenin zaten jejunuma geçtiği fark edildi. Bu cisim üç gün içinde kendiliğinden gastrointestinal sistemden çıktı.

Sonuç:Keskin uçlu bir yabancı cisim yutan çocuklarda açık cerrahi veya diğer invazif çıkarma yöntemleri çoğunlukla gerekli değildir. Yemek borusu, mide veya onikiparmak bağırsağından keskin cisimleri, bükülebilir endoskopik cihaz ve güçlü bir snare kullanarak çıkarmak en uygun yoldur.