TÇCD 2012 30th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim

Pulmonary hypertension (PH) is the most important complication of congenital diaphragmatic hernia (CDH) and stil has a high mortality rate. The aim of this study is the effectiveness of inhaled nitric oxide therapy in pulmonary hypertension due to congenital diaphragmatic hernia.

Material-Methods

Hospital records of children who had undergone inhaled nitric oxide therapy for pulmonary hypertension due to congenital diaphragmatic hernia (CDH) between June 2009-December 2011 were reviewed.

Results

Twenty nine patients had a diagnosis of CDH between June 2009-December 2011 and 8 of these patients underwent nitric oxide therapy due to failure of conventional ventilation techniques; which was successfull in 5 of these. Six patients had left, 2 had right sided hernias. Mean gestastional age was 38 (36-40) weeks and mean weight at birth was 3058 (2290-3950) grams. Six patients underwent preoperative, 2 patients late applications. All patients were evaluated with echocardiography and mean pulmonary arterial pressure was 52,5 (43-70) mmHg. All patients had a deficient oxygenization despite optimal ventilatory support (mean PaO₂= 45,6 mmHg). No predictive parameter about success of therapy could be identified; however, patients who had a good overall outcome had a rapid improvement (pretreatment mean PaO₂=44.8 mmHg, at the first hour of therapy mean PaO₂=96.8 mmHg), whereas patients with no response did not show a similar course (pretreatment PaO₂=37 mmHg, at the first of hour of therapy mean PaO₂=54.6 mmHg).

Conclusion

Inhaled nitric oxide therapy increases survival in pulmonary hypertension due to CDH. No predictive parameters to orient patient selection could be identified; however early response seemed to foresee overall outcome.

Amaç

Pulmoner hipertansiyon (PH), konjenital diyafragma hernisinin (KDH) en önemli komplikasyonudur ve KDH’li yenidoğanlarda, PH’a bağlı mortalite halen çok yüksektir. Bu çalışmanın amacı tartışmalı konulardan biri olan inhale nitrik oksit (iNO) uygulanmasının  KDH’e bağlı PH’nın tedavisinde etkinliğini ortaya koymaktır.

Gereç-Yöntem

Kliniğimizde Haziran 2009–Kasım 2011 arasında KDH’si tanısı almış ve iNO tedavisi uygulanmış 8 hastanın verileri geriye dönük incelenmiştir.

Sonuçlar

Kliniğimizde Haziran 2009–Kasım 2011 arasında KDH’si tanısı alan 29 olgudan sekizine konvansiyonel ventilasyon tekniklerinden fayda görmemesi üzerine iNO tedavisi uygulanmış; 5 olgu fayda görürken 3 olgu kaybedilmiştir. Olguların 6’sı sol, 2’si sağ KDH’idir. Ortalama gestasyonel doğum haftası 38 (36-40) hafta, ortalama doğum ağırlığı 3058 (2290-3950) gramdır. 6 olguya preoperatif dönemde; 2 olguya postoperatif dönemde uygulama yapılmıştır. Tüm olgulara tedavi öncesi ekokardiyografi yapılmış olup ortalama pulmoner arter basıncı 52,5 (43-70) mmHg’dır ve tamamında pre-postduktal satürasyon farkı (>%10) gözlenmiştir. Tüm hastalar uygulama öncesinde maksimum ventilatör desteğinde olup, buna rağmen yeterli oksijenizasyon sağlanamamıştır (ortalama PaO₂= 45,6 mmHg). iNO tedavisinden fayda görme açısından prediktif olabilecek herhangi özellik saptanamamıştır; ancak fayda gören olgularda tedavinin ilk saatinde belirgin düzelme gözlenmiş (tedavi öncesi ortalama PaO₂=44.8 mmHg, 1. saatinde PaO₂=96.8 mmHg); fayda görmeyen olgularda ise iNO tedavisine benzer cevap elde edilememiştir (tedavi öncesi ortalama PaO₂=37 mmHg, 1. saatinde PaO₂=54.6 mmHg).

Yorum

Konvansiyonel tedaviye yanıt vermeyen KDH’li yenidoğanlarda iNO sağkalımı artırmaktadır. Uygun hasta seçimine yardımcı olmak açısından hangi hastaların tedaviden fayda göreceğini belirten bir özellik saptanamamakla birlikte tedavinin erken döneminde tablonun netleştiği gözlenmiştir.