Oral Presentation - 40
Surgical approach and treatment of congenital uterovaginal anomalies
Aim: The aim of this study is to investigate the treatment results of patients with congenital uterovaginal anomalies.
Materials and Methods: Between August 2004 and July 2013, 9 patients were operated with the diagnosis of congenital uterovaginal anomalies. Patient records were retrospectively investigated on the basis of clinical history, examination results, surgical technique and postoperative follow-up.
Results: The mean age of the patients was 8.1 (0-14 years) years. The presenting symptoms were abdominal pain (n=4), abdominal mass (n=3), and frequent urinary tract infections (n=2). Physical examination findings were palpable mass (n=4), abdominal tenderness (n=4), imperforate hymen (n=3). The type of the anomalies were mucocolposos hematocolpos (n=4), distal vaginal atresia (n=1), transverse vaginal septum (n=1), utero-vaginal atresia (n=1), uterus bicornis bicollis with unilateral cervical atresia (n=1), and unicornuate uterus with non-communicating rudimentary uterine horn (n=1). Right renal agenesis (n=2), left ovarian agenesis (n=1), urethrovaginal fistula (n=1), vaginal stone (n=1), rectovaginal fistula (n=1) were detected as additional anomalies. One of the patients had Rokitansky-Kuster-Hauser-Mayer (RKHM) syndrome. The preferred definitive operations were hymenotomi (n=3), vaginal pull-through (n=2), septum resection and vaginovaginostomy (n=1), and excision of the rudimentary horn (n=1). The mean duration of follow-up was 2 years. Two of the patients required vaginal dilation under general anesthesia.
Conclusion: Patients with congenital uterovaginal anomalies may present different clinical presentations in different ages. Preferred treatment protocol varies depending on the type of the anomalies.
Konjenital uterovajinal anomalilerine yaklaşımlar ve tedavi
Amaç: Konjenital uterovajinal anomaliler nedeniyle kliniğimizde tanı alan, izlem ve tedavi edilen olguların sonuçları değerlendirildi.
Gereç ve Yöntem: Ağustos 2004 ile temmuz 2013 arasında konjenital uterovajinal anomali tanılı 9 olgunun hikâyesi, fizik muayene bulguları, yapılan tetkikler, ek anomali, cerrahi yaklaşım ve postoperatif takip açısından geriye dönük olarak değerlendirildi.
Bulgular: Olguların yaş ortalaması 8,1 yaş (0-14 yaş) idi. Başvuru şikâyeti; karın ağrısı (n=4), karında kitle (n=3), ve sık idrar yolu enfeksiyonu (n=2) idi. Fizik muayenede batında palpabl kitle (n=4), hassasiyet (n=4), imperfore himen (n=3) tespit edildi. Abdominal ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntülemesi yapılan olgularda mukokolpos ya da hematokolpos (n=4), distal vajinal atrezi (n=1), uterus bicornis, bicollis, unilateral servikal atrezi (n=1), transvers vajinal septum (n=1), utero-vajinal atrezi (n=1) ve non-kominikan rudimente hornla birlikte unicornuat uterus (n=1) vardı. Sağ böbrek agenezisi (n=2), sol over agenezisi (n=1), üretrovajinal fistül (n=1), vajinal taş (n=1), vajinorektal fistül (n=1) ek anomali olarak tespit edildi. Bir olgu Rokitansky-Kuster-Hauser-Mayer (RKHM) sendromu tanısını aldı. Antenatal tanılı bir olgu ile birlikte 3 olguya perkütan drenaj kateteri konuldu. Yapılan definitif operasyonlar; himenotomi (n=3), vajinal pulltruogh (n=2), transvers vajinal septum eksizyonu (n=1), vajinovajinostomi (n=1) ve rudimenter horn eksizyonu (n=1) idi. RKHM sendromlu 1 olguya kolovajinoplasti planlandı. Tüm olgulara kontrol anestezi altında muyene yapıldı. Takip süresi ortalama 2 yıl olup 2 olguda 1’er kez genel anestezi altında vajinal dilatasyon ihtiyacı oldu.
Sonuç: Konjenital uterovajinal anomaliler farklı yaşlarda değişik klinik bulgular verebilirler. Definitif tedavi anomalinin tipine göre değişmektedir.