TÇCD 2013 31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract

Oral Presentation - 81

KIDNEY TRANSPLANTATION IN CHILDREN: FIVE YEAR EXPERINCE OF A SINGLE CENTER

PURPOSE: Although the high surgical complication risk still exists when compared to adult population, the success rates and the number of renal transplants have increased gradually in pediatric patient population. The aim of this study is to present our experience of 61 pediatric renal transplants.

METHOD:  We retrospectively analyzed the data of 61 pediatric transplant patients, operated between 2008 and 2013. Bladder dysfunction was evaluated with medical history, physical examination and urodynamic studies. We presented the type of additional surgical procedures, preoperative and postoperative early complications, number of re-hospitalization and follow-up results.

RESULTS: Patient population consisted of 24 females (39, 4%) and 37 males (%60.6). Alive donor nephrectomy was the source of grafts in all patients. Calculated mean patient age was 10.3±5.1 years (Range: 1-18 years), mean patient weight was 30.08+14, 8 kg (Range: 7,5 -67,3 kg ) and mean hospitalization time was 13±9.7 days. Bilateral nephrectomy and unilateral nephrectomy were performed in 16 (26,2 %)  and 10 (16,4 %)  patients, respectively. Augmentation with ureterocystoplasty was performed in three patients (5%). Augmentation with enterocystoplasty was performed in one patient.  Mean follow-up time was 24.13±17.1 month. One patient suffered graft versus host disease at second month after renal transplantation and died. 21 patients have been re-hospitalized due to several reasons at the first year after discharge. . Most common cause of re-hospitalization was determinate as urinary tract infection. In one patient was early postoperative recurrence of primary disease (focal segmental glomerulosclerosis) was considered and the patient was treated successfully with plasmapheresis. One patient lost her graft due to chronic allograft nephropathy in postoperative 3rd year. A patient who had low patient compliance lost his graft in postoperative 8th month.

CONCLUSIONS: By the means of meticulous preoperative evaluation, high level surgical expertise and demanding postoperative extensive care management in experienced centers, high success rates can be achieved.

ÇOCUKLARDA BÖBREK NAKLİ: AYNI MERKEZDE 5YILLIK DENEYİM

AMAÇ. Pediatrik yaş grubunda yapılan böbrek nakilleri ve bunlara ait başarı oranları her geçen gün artmış olmasına rağmen bu yaş grubunda erişkinlere oranla yüksek cerrahi komplikasyon riski halen mevcuttur. Kliniğimizde böbrek nakli yapılan bu yaş grubundaki 61 hastaya ait sonuçlar sunulmaktadır.

 

METOD:  2008 ile 2013 yılları arasında böbrek nakli yapılan 61 çocuk hasta incelemeye dahil edilmiştir. Mesane fonksiyon bozuklukları hastaların tıbbi öyküsü, fizik muayeneleri ve gerek duyulduğunda ürodinamik incelemeler ile değerlendirilmiştir. Hastalara yapılan ek cerrahi girişimler, peroperatif ve erken dönem komplikasyonlar,rehospitalizasyon sayıları ve takip sonuçları sunulmaktadır.

SONUÇ. 24’ü kız (% 39,4) , 37’si erkek (% 60,6) olan hastaların tümüne canlı vericili böbrek nakli yapılmıştır. Yaş ortalaması 10,3±5,1 (1-18 yaş), ortalama ağırlık 30,08+14,8 kg( 7,5-67,3 kg ) ve ortalama yatış süresi 13±9,7 gün ( 5-61 gün) olarak hesaplanmıştır. Hastaların 16’sına (%26,2) bilateral, 10’una (%16,4) unilateral nefrektomi yapılmıştır. 3 hastaya (% 5) üreterosistoplasti ile augmentasyon yapılmıştır. Bir hastaya da enterosistoplasti işlemi ile augmentasyon yapılmıştır. Ortalama takip süresi 24.13±17,1 ay olarak saptanmıştır. Bir hasta greft versus host hastalığı nedeni ile postoperatif ikinci ayda kaybedilmiştir. 21 hasta taburculuk sonrası çeşitli nedenlerle ilk bir yılda rehospitalize edilmiştir.Rehospitalizasyon sebebleri arasında en sık neden idrar yolu enfeksiyonu olarak saptanmıştır.  Bir hastada ameliyat sonrası erken fokal segmental glomerülo skleroz nüksü görülmüş, yapılan plazmaferez tedavisinden yanıt alınmıştır. Günümüze kadar olan takip süresi içinde bir hastada kronik allograft nefropatisine bağlı olarak postoperatif 3. yılda greft kaybı olmuştur. İmmünosupresif tedaviyi uygun olarak almayan ve takiplerine düzenli gelmeyen bir hastada da postoeratif 8.ayda greft kaybına neden olmuştur.

 Çocuk hastalarda titiz preoperatif değerlendirme, tecrübeli ellerde yapılan postoperatif bakım ve takip sayesinde yüksek başarı oranlarına ulaşılabilmektedir.

Close