TÇCD 2013 31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim of the study: To determine optimal therapeutic approach in children associated with renal stone.

Patients and methods: A total of 486 children who associated with renal stone between 2001 and 2012 were included.

Results: Mean age was 7.3 (6 months – 17 years) years. Girl/boy ratio was 305/157. Whereas 322 had only one-side kidney stone, 140(30.3%) had an additional urinary organ stone. The patients who treated in 2001-2007 was accepted as group-1 (n=208), 2008-2012 was accepted as group-2 (n=254). Of the 208 children in group-1, 196 (94.2%) underwent open surgery, while only 12 underwent minimal invasive intervention. Of the 254 children in group-2, only 58 (22.8%) underwent open surgery, while the remaining 196 underwent such minimal invasive interventions as ESWL, PNL or RIRS. Nephrostomy tube drainage was used in 133 children, JJ-stent in 126, Onen’s catheter in 17, while tubeless in the remaining 186 children. Residual stone was observed in 40 and stone migration in 6 children. Intra or postoperative complication was observed in 59 (12.8%) patients. A total of 25 children required reoperation; 23 due to residual stone and 2 due to urethral stricture.  

Conclusions: pedPNL, ESWL and RIRS can be safely and successfully performed in any age group of children with appropriately selected renal stone when using appropriate materials in experienced hands. However, complete stone clearance (free) rate is significantly lower in children comparing to adults. It is particularly true in inappropriately selected cases. This increase morbidity, recurrence and thus additional surgery. In addition, because ureteral diameter is relatively small, proximal ureter is mobile and fragile, and kidney is mobile in children, inappropriately selected cases, usage of inappropriate instruments or aggressive unsafe interventions by an inexperienced hand may significantly increase the morbidity rate in such children. When compared commercially available standard nephrostomy tubes or JJ-stent, Onen’s catheter increases postoperative life quality, while decreases morbidity that associated with postoperative residual stone in children who undergo PNL or open surgery for renal stone.

Amaç: Böbrek taşı olan çocuklara optimal yaklaşımı belirlemek.

Hastalar ve Yöntem: 2001-2012 yılları arasında cerrahi olarak tedavi edilen 462 böbrek taşlı çocuk değerlendirildi.

Sonuçlar: Ortalama yaşları 7.3(6ay-17yıl) yıldı. Kız/Erkek oranı 305/157. Olguların 322’sinde sadece bir böbrekte taş varken, 140(%30.3) olguda diğer üriner organlarda da taş mevcuttu. Olgular 2001-2007 ile 2008-2012 olarak iki gruba ayrıldı. 2001-2007 arasında ameliyat edilen 208 böbrek taşlı çocuğun 196’sına(%94.2) açık cerrahi uygulanırken, 12’sinde minimal invaziv yöntemle taş çıkarıldı. 2008-2012 arasında ameliyat edilen 254 böbrek taşlı çocuğun 58’inde(%22.8) açık cerrahi uygulanırken, 196’sında minimal invaziv girişimle(77 PNL, 44 RİRC, 75 ESWL) taşlar çıkarıldı. Açık cerrahi uygulanan toplam 254 olgunun 6’sına nefrektomi, 225’ine flank kesi ve 23’üne ise göbek üstü mid-transvers kesi uygulandı. İntraoperatif kateter olarak olguların 133’üne nefrostomi, 126’sına JJ-stent ve 17’sine Önen kateteri yerleştirilirken geri kalan 186’sına hiç kateter takılmadı. İntraoperatif olarak 40 olguda rezidü taş kaldı, 6 olguda ise taş migrasyonu oldu. Toplam 59 olguda komplikasyon gelişti. Rezidü taş nedeniyle 23 olguda ve üretra darlığı nedeniyle 2 olguda reoperasyon gerekti.

Yorumlar: Uygun seçilmiş aletler ve yeterli deneyim ile doğru seçilmiş böbrek taşlı her yaş çocukta pedPNL, RİRC ve ESWL güvenle ve yüksek başarı ile uygulanabilir. Ancak, dar üriner boşluklar nedeni ile özellikle uygun seçilmeyen çocuk böbrek taşlarında ESWL sonrasında tam taşsızlık oranı belirgin düşüktür. Bu da morbiditeyi, taş rekurensini ve dolayısıyla ek cerrahi girişim ihtiyacını arttırır. Ayrıca, çocuklarda üreter nispeten dar, proksimal üreter mobil ve zayıf olduğundan ve böbrekler nispeten daha mobil olduğu için; uygun seçilmeyen olgular, uygun olmayan enstrumanların kullanılması veya yetersiz deneyime bağlı agresif yanlış endoskopik girişim(PNL, RİRC) yapılması çocuklarda morbiditeyi belirgin arttırır. Açık cerrahi veya PNL uygulanan olgularda mevcut nefrostomi kateterlerine ve JJ-stentlere kıyasla Önen kateteri hastanın postoperative yaşam konforunu belirgin arttırırken rezidü taşların morbidite riskini de belirgin azaltır.