TÇCD 2013 31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction/aim: Jejunoileal obstructions are seen common among intestinal obstructions of the newborns. The aim of this study is determined effecting factors of the mortality and morbidity in the jejunoileal obstruction in newborns.

Material/Methods: This study was designed as a retrospectively from hospital records of the neonates with jejunoileal obstructions in between January 2004 and January 2013.

Results:  44 newborns were opertated due jejunoileal obstruction during the 8 years period. 34 of them were intestinal atresia, the others had meconium ileus. Prenatal diagnosis was suggestive of intestinal obstruction in 15 fetuses (44%). %41of 34 intestinal atresia was premature.

Operative management included resection of the atresia with primary bowel anastomosis in 28 neonates (82,3%), temporary ostomy in 2(5,8.%) (with intestinal resection in 30(88,1% of those), enterotomy with web excision in 1(2,9%). Ladd procedure was performed in those neonates with malrotation 9(20,4%) and Meckel diverticulectomy was performed in 1 neonate, and incidental appendectomy was performed in 4 neonates (11,6%). Following resection, 1 patients (2,9%) had resultant short-bowel syndrome. 19 patients(43%) reduced total parenteral nutrition.

Mortality for neonates with with jejunoileal atresia was 7 cases (20,5%). Ten neonates (22,7 %) had cystic fibrosis documented by sweat chloride determinations. The long-term survival rate for children with jejunoileal atresia, 79,5%; and with meconium ileus 90%. 

Conclusions:  Meconium ileus with/without jejunoileal atresia and ultrashort-bowel syndrome requiring long-term total parenteral nutrition, which can be complicated are the major causes of morbidity and mortality in newborns with jejunoileal obstructions. Use of growth factor and total parenteral nutrition antibiotics to enhance adaptation may improve long-term.

Giriş/amaç: Yenidoğanlarda acil cerrahi tedavi gerektiren barsak obstruksiyonların başlıca sebebi jejunoileal atreziler ve mekonyum ileuslarıdır. Bu çalışmanın amacı jejunoileal obstruksiyonlarda mortalite ve morbitideyi etkileyen faktörleri ortaya koymaktır.

Materyal ve metod: Ocak 2004 - Aralık 2012 yılları arasında jejunoileal obstruksiyon nedeniyle opere edilen yenidoğanların dosya kayıtları mortalite ve morbidite açısından retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: 8 yıllık süre boyunca opere edilen intestinal obstruksiyonlu 44 olgunun 34’ü(%77,2) jejunoileal atrezi, 10’u mekonyum ileusu olup jejunoileal atrezilerin %41’i prematüre idi. Atrezili olguların 2’si(%5,8) gastroşizis ve 1’i(%2,9) Meckel invajinasyonu ile birlikteydi. 15 olguda(%44) prenatal tanı konulmuştu.

34 jejunoileal atrezili olgudan(%77,2); 6’sı Tip 1(%17,6), 8’i Tip 2(%23,5), 5’i Tip 3A(%14,2), 11’i Tip 3B(%24,4), 4’ü Tip 4(%11,8) idi. Ayrıca 9’unda (%20,4) malrotasyon, 1’inde (2,9) Meckel divertikülü, 1’inde (%2,9) intrauterin invajinasyon, 1’inde (%2,9) mekonyum peritoniti izlenmişdi.

28 olguya(%82,3) primer rezeksiyon anastomoz, 2’sine(%5,8) ostomi, birine enterotomi-web eksizyonu yapılmıştı. Malrotasyon olan 9 olguya(%20,4) ayrıca Ladd prosedürü uygulanmıştı, 4 olguya(%11,6) appendektomi yapılmıştı. Rezeksiyonu takiben bir olguda kısa barsak sendromu gelişmişti. 19 olguda(%43) total parenteral nutrisyon yapılmıştı. Jejunoileal atrezi olgularının %79,5’i, mekonyum ileus olgularının %90’ı yaşamışdı. 10 olguda kistik fibrozis dökümente edildi.

Sonuç: Jejunoileal obstruksiyonlu yenidoğanlarda kistik fibrozis ve kısa barsak sendromunun morbiditeyi ve mortaliteyi arttırdığı görülmüştür. Postoperatif dönemde kısa barsak sendromu gelişen olgularda TPN ve büyüme hormonu desteği, antibiotiklerin etkin kullanılması, yoğun bakım şartlarının iyileşmesi ve hemşirelik bakımının iyileşmesi jejunoileal atrezili olgularda mortalite ve morbiditeyi azaltmıştır.