EN
TÜRKÇE
Poster - 78
The protective effect of dimethyl sulfoxide on stricture formation in corrosive esophageal burns in rats
OBJECTIVE: The aim of this study was to investigate the effects of on stricture formation in corrosive esophageal burns.
MATERIALS AND METHODS: Twenty-one male rats were divided equally into three groups. In Group 1 (burn) and Group 2 (burn+DMSO) burns were induced in the distal esophagi with a 30% NaOH solution. In Group 3 (control), a saline solution was applied to the esophageal lumen. In Group 2, DMSO was administered intraperitoneally (3 mg/kg) 15 minutes after the burn was induced and then every 24 hours for seven days. All rats were sacrificed at the end of day 22. Distal esophagi were harvested for analysis. The stenosis index (SI) and histopathological damage score were evaluated in addition to malondialdehyde (MDA), myeloperoxidase (MPO), nitric oxide (NO), tumor necrosis factor alpha (TNF-a) and interleukin-6 (IL-6) levels.
RESULTS: DMSO significantly decreased the levels of MDA, NO, TNF-a and IL-6 in the rats with burned esophagi. Furthermore, the SI and histopathological scores decreased significantly in the burn+DMSO group relative to the burn group (p< 0.05).
CONCLUSION: Our results suggest that DMSO can decrease the occurrence of stricture formation and could represent a beneficial alternative therapy for the treatment of corrosive esophagitis.
Koroziv özofagus yanıklarında dimetil sülfoksit'in striktür formasyonunu üzerine koruyucu etkileri
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı dimethyl sulfoxide (DMSO)’in koroziv özofagus yanıklarında striktür formasyonu üzerine etkilerini araştırmaktır.
MATERYAL VE METOTLAR: Yirmi bir erkek rat eşit olarak üç gruba bölündü. Grup 1 (yanık) ve Grup 2 (yanık+DMSO)’de distal özofagusa %30’luk NaOH verilerek yanık oluşruldu. Grup 3 (control)’de ise distal özofagus lümenine sadece saline solüsyonu verildi. Grup 2’de DMSO (3 mg/kg), ilk doz yanıktan 15 dakika sonra olmak üzere günde bir defa intraperitoneal olarak 7 gün uygulandı. Tüm ratlar 22.günün sonunda sakrifiye edildi. Distal özofagus histopatolojik ve biyokimyasal incelemeler için çıkarıldı. Stenoz indeksi (SI), histopatolojik hasar skoru, doku malondialdehyde (MDA), myeloperoxidase (MPO), nitric oxide (NO), tumor necrosis factor alpha (TNF-a) ve interleukin-6 (IL-6) seviyeleri değerlendirildi.
BULGULAR: DMSO; MDA, NO, TNF-a ve IL-6, seviyelerini istatistiksel olarak anlamlı derecede düşürdü. Ayrıca, SI ve histopatolojik hasar skorunu anlamlı derecede azalttı (p<0.05).
SONUÇ: Biz DMSO’in; striktür formasyonunu azaltıcı etkileri nedeniyle koroziv özofajitlerin tedavisinde iyi bir alternatif ajan olabileceğini düşünmekteyiz.