TÇCD 2013 31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Aim: Cholestasis causes hepatic damage by retention and accumulation of toxic hydrophobic bile salts inducing persistent inflammation and oxidative stress. In the present research, we studied the effect of montelucast, a selective leukotriene antagonist, on hepatic damage produced by double ligature of the extrahepatic biliary duct in Wistar Albino rats.

 Method: Cholestasis was done by double ligature and section of the extrahepatic biliary duct (BDL). Montelukast was given i.g. 10 mg/kg/day. The severity of cholestasis and hepatic injury was determined by changes in the plasma enzyme activities of alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST) and levels of direct bilirubin. Malondialdehyde (MDA), protein carbonyl (PC) and catalase (CAT) were determined to the oxidative status in the liver tissue. Myeloperoxidase (MPO) activity and levels of tissue hydroxyproline (HPR) were determined to neutrophil activation and collagen accumulation, respectively. Further, histological changes were studied.

 Results: Treatment with Montelukast  reduced AST (p<0,05) ALT activities and  direct bilirubin level as compared to BDL rats. At the same time Montelukast  inhibited increases in liver MDA and PC (p<0,05). Similarly, increase in tissue MPO activity and HPR (p<0,05) due to BDL was also attenuated by Montelukast treatment. There was no difference in terms of CAT.  These findings were supported by histopathological findings.

 Conclusion: These findings suggested that Montelukast can attenuate hepatic damage in extrahepatic cholestasis by prevention of oxidative stress and inflammatory process.

Amaç: Safra yolu tıkanıklıklarında,  safra akımı sağlansa bile progressif bir karaciğer hasarı ortaya çıkabilmektedir. Bu hasarın patogenezinden, hücresel ve hümoral immün yanıtın neden olduğu persistan inflamatuar yanıt sorumlu tutulmaktadır. Montelukast lökotrien reseptörü olup güçlü antiinflamatuar ve güçlü antioksidan etkiye sahiptir. Bu özellikleri nedeni ile astım, eozinofilik özofajit ve gastroenterit gibi kronik inflamatuar hastalıklarda kullanılmıştır.  Çalışmamızda montelukastın biliyer obstrüksiyon sonrası karaciğer hasarı üzerine etkisini incelemeyi amaçladık.

 Gereç ve yöntem: Çalışmada kullanılan 4 rat 5 gruba bölündü.  Gruplar, kontrol, Sham, İlaç kontrol, Biliyer obstrüksiyon (BO) ve BO+ Montelukast (10 mg/kg/gün) tedavisi, şeklinde düzenlendi. BO, koledok çift bağlanıp kesilerek gerçekleştirildi. 14 günlük deney periyodu sonunda ratlar sakrifiye edildi. Karaciğer doku hasarının değerlendirilmesi amacıyla serum AST, ALT, ve Bilirubin değerleri,  dokudaki oksidatif stresin araştırılması için MDA, Protein Karbonil (PC), katalaz (CAT) düzeyleri, kollajen birikimi için hidroksiprolin, nötrofil infiltrasyonu için Miyeloperosidaz (MPO) seviyesi belirlendi. Ayrıca histopatolojik değerlendirme yapıldı.

Bulgular: Obstrüksiyon  sonrası  AST, ALT ve  D Bil değerleri BO+Montelukast grubunda  tedavisiz BO grubuna göre düşük izlendi. AST açısından bu fark anlamlı idi. (p<0,05 Dokudaki PC ve hidroksi prolin düzeyleri  BO+Montelukast grubunda  tedavisiz BO grubuna göre göre anlamlı düzeyde düşük bulunurken (p<0,05) MDA, MPO ve katalaz açısından düşüş izlense de anlamlı fark izlenmedi.  Histopatolojik olarak obstrüksiyon sonrası BO grubunda  inflamasyon ve kollajen miktarının anlamlı düzeyde arttığı, Montelukastın bu artışı belirgin olarak önlediği görüldü.

Tartışma: Çalışmamız, tıkanma sarılıklarının karaciğerde hasara yol açtığını, oksidatif stres ve inflamatuar yanıtın bu hasarda önemli rol oynadığını ve montelukastın antioksidan ve antiinflamatuar özellikleri ile bu hasarın önlemesinde belirgin etkisinin olduğunu göstermiştir.