TÇCD 2013 31st Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Introduction: Pulmonary contusion (PC) is relativly common after blunt chest trauma and is characterized by disruption of microvasculature, increased alveolocapillary permeability resulting pulmonary edema  and interstitial extravasations of red cells and plasma. There are treated with supplemental oxygen and mechanical ventilation as indicated.

One of the sphingolipids, sphingosylphosphorylcholine (SPC), which is including cell proliferation and apoptosis though it can be known  inhibit growth of various cell types, particularly tumor cells. There is no an agent to treat a satisfactory level to the pulmonary alveolar damage after contusion. The aims of this study were to investigate different döşe (2 µM ve 10 µM) sphingosylphosphorylcholine administration on acute lung induced by pulmonary contusion

Materials and Methods: Forty adult Wistar-Albino rats, eight animals were included in each of the following five groups (n=8); (1) control group; (2) contusion group; (3) contusion PBS group;  (4) contusion SPC 2 ; (5) contusion SPC 10 group.

Results:To examine effects of contusion-induced pulmonary injury in rats, we observed the pulmonary morphological changes through using microscopy. According to low-dose SPC treatment with high-dose SPC, there were seen reduced alveolar disruption, edema, hemorrhage, and weakened the infiltration of lymphocytes, however, the apoptosis was blocked. Low-dose SPC treatment led to significant increases in mean tissue glutathion peroxidase, superoxide dismutase and reduced glutathione activity and reduced  malondialdehyde and total nitric oxide levels which have been induced by pulmonary contusion.

Comment: As a result, in the experimental lung contusion, it was thought low-dose SPC to be prevented alveolar damage occurring after contusion by anti-inflammatory and antiapoptotic as positive effects.

Giriş/Amaç: Akciğer kontüzyon, künt toraks travmasına bağlı sık görülen bir yaralanma şeklidir. Alveolar konjesyon ve hemorajiye, alveoler bütünlüğünün bozulmasına, ödem ve lökosit infiltrasyonuna neden olur. Bu patoloji basit oksijen desteğinden ciddi mekanik ventilasyon ihtiyacına olan bir tablodur.

Hücre içi ikincil haberci olarak bilinen sfinolipitlerden sfingozinfosforilkolin (SPC) doz bağımlı olarak hücre proliferasyonun,  apopitozis ve özellikle tümör hücresini inhibe edebilen bir ajandır.Akciğer kontüzyon sonrası alveolar hasarı tatmin edici düzeyde tedavi edecek bir ajan bulunmamaktadır. Bu nedenle, yaptığımız deneysel akciğer kontüzyonu çalışmasında sfingozinfosforilkolin 2 µM ve 10 µM iki farklı doz kullanarak biyokimyasal ve histopatolojik etkileri değerlendirilmesi amaçlandı.

Gereç/Yöntem:Kırk adet Wistar albino sıçan ile yapılan çalışmada; her grupta 8 hayvan olacak şekilde  Kontrol, Kontüzyon , Kontüzyon PBS, Kontüzyon  SPC 2 ve Kontüzyon SPC 10 olmak üzere 5 grup oluşturuldu.

Bulgular: Kontüzyon oluşturulan akciğerin histopatolojik değerlendirmesinde; düşük doz SPC’nin yüksek doz SPC ye göre ile tedavide alveolar parçalanmayı, ödemi, hemorajiyi ve lenfosit infiltrasyonunu azaltığı; bununla birlikte apoptozisi engellediği görüldü.  Biyokimyasal olarak anlamlı düzeyde süperosid dizmutaz , glutatyon peroksidaz ve redükte glutatyon activitesini artırdığı ve melondialdehid ve total nitrik oksidi düzeylerini azalttığı gözledi.

  Sonuç: Sonuç olarak, deneysel akciğer kontüzyonunda, düşük doz  sfingozinfosforilkolin antiinflamatuar ve antiapopitotik ve olumlu etkileri, kontüzyon sonrası ortaya çıkan alveolar hasarın engellemiş olduğu düşünüldü.