TÇCD 2014 32nd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Evaluation of cases with vesicoureteral reflux who underwent subureterik injection and ureteroneocyctostomy

Purpose: cases with vesicoureteral reflux (VUR) who underwent subureteric injection (STİNG) or/and ureteroneocyctostomy (UNC) are evaluated retrospectively. urinary tract infections frequency commentated  after treatment , and postoperative renal functions were compared.

Material and Methods: In our clinic, between May 2006 - June 2013 270 cases with diagnosis of VUR are evaluated retrospectively. Cases  with severe renal damage and frequent urinary tract infection  underwent UNC. Also unheald cases despite repeated injection  underwent UNC. Antibiotic prophylaxis was given to all cases. Monthly urine culture taken and voiding cyctouretrography (VCUG) performed every 3- 6 months. Infections are categorized Simple urinary tract infection (SUTİ) without the need for hospitalization, and febrile urinary tract infection (FUTI) with indication for hospitalization. Renal scintigraphy was repeated in all cases at postoperative first year

Results: 143 girls (80.3%) , 35 boys (19.6%) were evaluated in STİNG group . Median age was 87.4 months. 92% success rate was observed , 33% of cases treated with STİNG had SUTI, 11% of cases had FUTI. Only 90 cases postoperative scintigraphy results were achieved. 7 (7.7%) cases loss of renal function were more than 5%.

  50 (54.6%) girls , 42  (45.6%) boys with median age of 48,5 months were evaluated in UNC group. Success rate was 83,6%  . 23.9 % of cases treated with UNC had SUTI, 8.6 % of cases had FUTI after operation.  62 cases post operative scintigraphy results were achieved. 8 (12,6%) cases loss of renal function were more than 5%

Conclusion: As shown in our study after STİNG or UNC  the incidence of urinary tract infection reduce,  whereby renal function can  be protected

Subüreterik enjeksiyon ve üreteroneosistostomi uygulanan vezikoüreteral reflülü olguların değerlendirilmesi  

Amaç:. VUR nedeni ile STİNG ve UNC uygulanmış olgular retrospektif olarak değerlendirildi. Tedavi sonrasında geçirilen idrar yolu enfeksiyonu (İYE) ve post operatif böbrek fonksiyonları karşılaştırıldı

Olgular ve Yöntemler: Mayıs 2006 - Haziran 2013 tarihleri arasında VUR nedeni ile takibe alınan 270 olgu geriye yönelik olarak değerlendirildi. VUR derecesi yüksek olsa da böbrek fonksiyonları iyi-orta olan olgulara STİNG , düşük böbrek fonksiyonları ile sık enfeksiyon geçiren olgularda veya tekrarlanan STİNG uygulamalarına rağmen yüksek dereceli VUR’ nün devam ettiği olgulara , UNC uygulandı. Antibiotik proflaksisi tüm olgularda verildi. Aylık idrar kültürü ve 3-6. ayda voiding sistoüretrografi (VUCG) ile tüm olgular değerlendirildi. Geçirilen enfeksiyon hastaneye yatış endikasyonu olmayan basit idrar yolu enfeksiyonu (BİYE) ve yüksek ateş ile seyreden ateşli idrar yolu enfeksiyonu (AİYE) olarak ayrıldı. Post operatif 1. yılda böbrek sintigrafisi tüm olgularda tekrarlandı.

Bulgular: STİNG yapılanların 143’ü kız (%80.3) , 35’ i erkekti (%19.6). Yaş aralığı 3 ay - 14 yaş arası ortalama 87.4 ay idi. Başarı oranı %92 olduğu görüldü. BİYE oranı %33, AİYE oranı %11 idi. 90 olguda post operatif 1. yıl sintigrafi sonuçlarına ulaşılabildi. Bunlardan 7’ sinde (%7.7.)  preoperatif değerlere göre %5’ ten fazla fonksiyon kaybı olduğu görüldü .

  UNC yapılanlardan 50 ‘si (%54.6) kız , 42 ‘si (%45.6) erkekti. Yaş aralığı 10 ay -12 yaş (ort.48.5) idi. Başarı oranı %83.6 idi. BİYE oranı %23.9 , AİYE oranı %8.6 olduğu görüldü. Sadece 62 olgunun post operatif 1.yıl sintigrafi sonucuna ulaşılabildi. Bunların 8‘ inde (%12.9) böbrek fonksiyonlarında %5’ ten fazla kayıp olduğu görüldü

Sonuçlar:  STİNG ve UNC  yöntemlerinde geçirilen İYE sıklığının azaldığı ve böbrek fonksiyonlarının korunabildiği görülmüştür