Oral Presentation - 70
Effect of the Use of Intraperitoneal N-acetylcysteine on Postoperative Adhesions after Abdominal Intervention
Gİ Aslan*, İ Ötgün*, M Tepeoğlu**, T Acer*, LH Güney*, A Hiçsönmez*
*Baskent University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery
**Baskent University Faculty of Medicine Department of Pathology
Aim: Postoperative intraabdominal adhesions are important health problems. In this study we researched the effect of N-acetylcysteine (NAC) local administration on postoperative intraabdominal adhesion formation in the rat models.
Material and Method: We used 20 female Wistar Albino rats which were 5-7 months old. Rats were divided into 2 equal groups; Group 1 was administered saline solution (n=10) after caecal abrasion, Group 2 was administered NAC (n=10).
Results: Rats were sacrificed on postoperative tenth day and were examined macroscopically and microscopically for the adhesion formation. Intraperitoneal adhesion formation was scored blinded with Evans model. For histopathologic examination, the most adherent bowel section was excised. In Group 1 there were no rats without adhesion, 3 rats had adhesions can be separated simply, 4 rats had adhesions can be separated by traction and 3 rats had adhesions needed dissection. In Group 2, 6 rats had no adhesions, 4 rats had adhesions can be separated simply there were no rats with adhesions needed traction or dissection. In histopathologic examination, all of the Group 1 rats had interstitial fibrosis and inflammatory cell reaction. Three rats had minimal, 6 rats had moderate and 1 rat had dense fibrosis. In this group, 6 rats had mild, 2 rats had moderate and 2 rats had severe inflammatory cell reaction. In Group 2, 4 rats had no interstitial fibrosis or inflammatory cell reaction. Six rats had mild inflammatory cell reaction and interstitial fibrosis. None of the rats of Group 2 had severe inflammatory cell reaction or dense interstitial fibrosis. Macroscopic adhesion formation and microscopic inflammatory cell reaction and interstitial fibrosis formation after surgery were evaluated statistically by Mann Whitney U test between sham group and the NAC group and was found in the benefit the NAC group (p<0.05, p<0.05, p<0.05).
Discussion: In this
experimental study we showed that the intraperitoneal single dose use of NAC
has decreased the postoperative intraabdominal adhesions. NAC can be a promising drug for decreasing the postoperative adhesions.
ABDOMİNAL GİRİŞİM SONRASI N-ASETİLSİSTEİN’İN İNTRAPERİTONEAL UYGULAMASININ ADEZYON OLUŞUMU ÜZERİNE ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI
Gİ Aslan*, İ Ötgün*, M Tepeoğlu**, T Acer*, LH Güney*, A Hiçsönmez*
*Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı
Giriş: Postoperatif intraabdominal adezyonların azaltılmasına yönelik olarak yaptığımız çalışmada, sıçanlarda deneysel olarak oluşturulan intraabdominal adezyonları önlemek için N-asetilsistein’in (NAS) intravenöz formunun intraperitoneal olarak verilmesinin etkilerini araştırdık.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada yaşları 5-7 ay arasında değişen, 20 adet dişi Wistar Albino sıçan kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan sıçanlar 2 gruba ayrılmışlardır; Grup 1 adezyon oluşum modeli sonrası intraperitoneal serum fizyolojik (SF) verilen grup (n=10); Grup 2 adezyon oluşum modeli sonrası intraperitoneal NAS verilen gruptur (n=10).
Postoperatif 10. gün sakrifiye edilen ratlar, adezyon gelişimi açısından makroskopik ve mikroskopik olarak (fibrosis ve inflamasyon açısından) değerlendirildi. İntraperitoneal adezyonlar makroskopik olarak Evans modeline uygun olarak kör değerlendirildi. Mikroskopik inceleme için örnekler bağırsakların belirgin adezyon olan bölgesinden alındı. İstatistik karşılaştırmalar Mann Whitney U yöntemi ile yapıldı ve p<0,05 anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Grup 1’de kendi kendine ayrılan adezyon 3 sıçanda, çekme ile ayrılan adezyon 4 sıçanda, ayırmak için disseksiyon gereken adezyon ise 3 sıçanda mevcuttu. Grup 2’de adezyon olmayan 6 sıçan, kendi kendine ayrılan adezyonu olan 4 sıçan mevcuttu, çekme ile ayrılan veya ayırmak için disseksiyon gereken adezyonu olan sıçan ise bulunmamaktaydı. Histopatolojik incelemede Grup 1’de üç sıçanda hafif fibrozis, 6 sıçanda orta derecede fibrozis, 1 sıçanda yoğun fibrozis mevcuttu. Bu grupta 6 sıçanda hafif, 2 sıçanda orta derecede, 2 sıçanda ise yoğun inflamatuar hücre reaksiyonu saptandı. Grup 2’de 4 sıçanda inflamatuar hücre reaksiyonu ve interstisyel fibrozis bulunmazken, 6 sıçanda hafif inflamatuar hücre reaksiyonu ve fibrozis mevcuttu. Bu gruptaki sıçanların hiçbirinde orta veya yoğun inflamatuar hücre reaksiyonu ya da interstisyel fibrozis yoktu. Cerrahi sonrası makroskopik adezyon ve mikroskopik interstisyel fibrozis ve inflamatuar hücre reaksiyonu gelişimi, kontrol grubu ve NAS verilen grup incelendiğinde, kontrol grubu ve NAS grubu arasında adezyon gelişimi açısından NAS leyhine anlamlı fark olduğu bulunmuştur (p<0,05, p<0,05, p<0,05).
Tartışma: Bu deneysel çalışmada NAS’ın intraperitoneal olarak tek doz kullanımının karın içi adezyon oluşumunu azalttığı gösterilmiştir. NAS, intraabdominal adezyonların azaltılmasında umut verici bir ilaç olabilir.