TÇCD 2015 33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract

Oral Presentation - 70

Effect of the Use of Intraperitoneal N-acetylcysteine on Postoperative Adhesions after Abdominal Intervention

Gİ Aslan*, İ Ötgün*, M Tepeoğlu**, T Acer*, LH Güney*, A Hiçsönmez*
*Baskent University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery
**Baskent University Faculty of Medicine Department of Pathology

Aim:  Postoperative  intraabdominal  adhesions  are  important  health  problems.  In  this  study we researched  the  effect  of  N-acetylcysteine  (NAC)  local  administration  on  postoperative intraabdominal adhesion formation in the rat models. 

Material and Method:  We used 20  female Wistar Albino  rats which were 5-7 months old. Rats were  divided  into  2  equal  groups; Group  1 was  administered  saline  solution (n=10)  after caecal abrasion, Group 2 was administered NAC (n=10).

Results:  Rats were  sacrificed on postoperative  tenth day  and were examined macroscopically and microscopically for the adhesion formation. Intraperitoneal adhesion formation was scored blinded with  Evans model.  For histopathologic examination, the most adherent bowel section was excised. In Group  1  there were  no  rats without  adhesion,  3  rats  had adhesions can be separated simply, 4 rats had adhesions can be separated by traction and 3 rats  had  adhesions  needed  dissection.  In  Group  2,  6  rats  had  no  adhesions,  4  rats  had adhesions  can  be  separated  simply  there were  no  rats with  adhesions  needed  traction  or dissection.  In histopathologic examination, all of  the Group 1  rats had  interstitial  fibrosis and inflammatory cell reaction. Three rats had minimal, 6 rats had moderate and 1 rat had dense  fibrosis.  In  this  group, 6  rats had mild, 2  rats had moderate  and 2  rats had  severe inflammatory cell  reaction.  In Group 2, 4  rats had no  interstitial  fibrosis or  inflammatory cell reaction. Six rats had mild inflammatory cell reaction and interstitial fibrosis. None of the  rats  of Group  2  had  severe  inflammatory  cell  reaction  or  dense  interstitial  fibrosis. Macroscopic  adhesion  formation  and  microscopic  inflammatory  cell  reaction  and interstitial  fibrosis  formation  after  surgery were  evaluated statistically by Mann Whitney U test  between  sham  group  and  the NAC group and was found in the benefit the NAC group (p<0.05, p<0.05, p<0.05). 

Discussion:  In this experimental study we showed that the intraperitoneal single dose use of NAC has decreased  the postoperative  intraabdominal  adhesions. NAC can be a promising drug  for decreasing the postoperative adhesions. 

ABDOMİNAL GİRİŞİM SONRASI N-ASETİLSİSTEİN’İN İNTRAPERİTONEAL UYGULAMASININ ADEZYON OLUŞUMU ÜZERİNE ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI

Gİ Aslan*, İ Ötgün*, M Tepeoğlu**, T Acer*, LH Güney*, A Hiçsönmez*
*Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı

Giriş:  Postoperatif  intraabdominal  adezyonların  azaltılmasına  yönelik  olarak  yaptığımız çalışmada, sıçanlarda deneysel olarak oluşturulan intraabdominal adezyonları önlemek için N-asetilsistein’in  (NAS)  intravenöz  formunun  intraperitoneal  olarak  verilmesinin  etkilerini araştırdık.

Gereç ve Yöntem:  Bu çalışmada yaşları 5-7 ay arasında değişen, 20 adet dişi Wistar Albino  sıçan  kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan sıçanlar 2 gruba ayrılmışlardır; Grup  1 adezyon oluşum modeli sonrası  intraperitoneal serum fizyolojik (SF) verilen grup (n=10); Grup  2  adezyon  oluşum  modeli  sonrası  intraperitoneal  NAS  verilen  gruptur  (n=10).

Postoperatif 10. gün  sakrifiye  edilen  ratlar,  adezyon gelişimi  açısından makroskopik ve mikroskopik olarak (fibrosis ve inflamasyon açısından) değerlendirildi. İntraperitoneal adezyonlar makroskopik olarak Evans modeline  uygun  olarak  kör  değerlendirildi. Mikroskopik inceleme için örnekler bağırsakların belirgin adezyon olan bölgesinden alındı. İstatistik karşılaştırmalar Mann Whitney U yöntemi ile yapıldı ve p<0,05 anlamlı kabul edildi.  

Bulgular:  Grup  1’de  kendi  kendine  ayrılan  adezyon  3 sıçanda,  çekme  ile ayrılan adezyon 4  sıçanda,  ayırmak  için disseksiyon gereken adezyon ise  3  sıçanda  mevcuttu.  Grup  2’de  adezyon  olmayan  6  sıçan,  kendi  kendine  ayrılan adezyonu olan 4 sıçan mevcuttu, çekme ile ayrılan veya ayırmak için disseksiyon gereken adezyonu  olan  sıçan  ise  bulunmamaktaydı.  Histopatolojik incelemede  Grup  1’de  üç sıçanda hafif fibrozis, 6 sıçanda orta derecede fibrozis, 1 sıçanda yoğun fibrozis mevcuttu. Bu grupta 6 sıçanda hafif, 2 sıçanda orta derecede, 2 sıçanda  ise yoğun  inflamatuar hücre reaksiyonu saptandı.  Grup 2’de  4  sıçanda  inflamatuar  hücre  reaksiyonu  ve  interstisyel fibrozis bulunmazken, 6 sıçanda hafif  inflamatuar hücre  reaksiyonu ve  fibrozis mevcuttu. Bu gruptaki  sıçanların  hiçbirinde  orta  veya  yoğun  inflamatuar  hücre  reaksiyonu  ya  da interstisyel  fibrozis  yoktu.  Cerrahi  sonrası  makroskopik  adezyon  ve  mikroskopik interstisyel  fibrozis  ve  inflamatuar  hücre  reaksiyonu  gelişimi,  kontrol  grubu  ve  NAS verilen grup  incelendiğinde,    kontrol  grubu  ve  NAS  grubu  arasında  adezyon  gelişimi açısından NAS leyhine anlamlı fark olduğu bulunmuştur (p<0,05, p<0,05, p<0,05).

Tartışma:  Bu deneysel  çalışmada  NAS’ın  intraperitoneal  olarak  tek  doz  kullanımının  karın  içi adezyon oluşumunu  azalttığı  gösterilmiştir.  NAS,  intraabdominal adezyonların azaltılmasında umut verici bir ilaç olabilir. 

Close