Oral Presentation - 57
Thoracoscopic Cystostomy of Pulmonary Hydatid Cyst in Children. Is It Reasonable?
E Ergün, G Göllü, M Çakmak, A Yağmurlu, H Dindar, M Bingöl Koloğlu
Ankara University, School of Medicine, Department of Pediatric Surgery
Background: Echinococcosis is still an important health
problem throughout the world, particularly in the Mediterranean area. In human, the lungs are the second
most commonly affected sites. The disease may affect children and its treatment
may be challenging. In children, small hydatid cysts of the lungs respond
favorably to the medical treatment. Surgery is the standard option for the
treatment of large and complicated cysts. In current practice, thoracotomy and
parenchyme-saving procedures such as cystotomy and capitonnage remain the
standard surgical approach for pulmonary hydatid cysts in children. However
surgical experience with thoracoscopy is limited. The aim is to present the
experience in thoracoscopic management of pulmonary hydatid cysts in children.
Patients and Methods: Medical records of children who underwent thoracoscopic cystotomy of pulmonary hydatid cysts between January
2008 and September 2014 were reviewed. Surgical treatment is recommended for
patients who remained symptomatic on medical treatment and when the cyst size
is larger than 6 cm in diameter. Parenchyme-saving surgery is preferred which
included cystostomy, removal of germinative membrane and control of air leaks.
Capitonnage was not preferred because of the risk of deterioration in lung
capacity.
Results: Fourteen
patients underwent 15 thoracoscopy procedures for pulmonary hydatid cysts. One
of the patients had bilateral complicated pulmonary hydatid cysts. There were conversions to mini-thoracotomy in 3 (20%)
procedures because the air leaks could not be controlled safely. The procedure
was completed thoracoscopically in 12 patients. Prolonged air leak (over a
week) occurred in 3 (25%) patients and one of them underwent thoracotomy to
control bronchopulmonary fistula. One of the patients underwent laparoscopic
cystotomy and capitonnage for associated liver hydatid cyst. There were no
recurrences during 40 months of mean follow-up time and all patients are doing
well.
Conclusion:
Parenchyme-preserving surgery for pulmonary hydatid cysts has some limitations
and even in thoracotomy there are difficulties in controlling bronchial air
leaks. Controlling air leaks is even more difficult in thoracoscopy because
lung inflation is necessary to locate the bronchial openings. It is technically
very challenging to close these openings when the working space is reduced by
lung inflation. Although lobectomy or complete excision of the cyst by wedge
resections is the safest way to control air leaks, it is not recommended in
children because there is a significant risk of deterioration in postoperative
functional capacities of the lungs. Thoracoscopic management is recommended
according to these experiences in children with uncomplicated hydatid cyst. In
complicated hydatid cysts, thoracoscopic wedge resection, if possible and
conversion to mini-thoracotomy when there is difficulty in controlling
bronchial openings is recommended.
Çocuklarda Akciğer Kist Hidatiğinde Torakoskopik Kistostomi
E Ergün, G Göllü, M Çakmak, A Yağmurlu, H Dindar, M Bingöl Koloğlu
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Giriş:
İnsanlardaki ekinokok enfeksiyonlarında akciğer, ikinci en sık etkilenen
organdır. Çocuklarda küçük akciğer kist hidatikleri medikal tedaviye olumlu
cevap verir. Büyük ve komplike kistlerde ise yaklaşım cerrahidir. Çocuklardaki
akciğer kist hidatiklerinde günümüzde uygulanan cerrahi tedavi torakotomi ile kistotomi
ve kapitonaj gibi parankim koruyucu cerrahi işlemlerdir. Torakoskopik cerrahi
deneyimi çocuklarda sınırlıdır. Çocuklarda akciğer kist hidatiklerinde
torakoskopik cerrahi deneyiminin sunulması amaçlandı.
Hastalar ve yöntem:
Ocak 2008 ve Eylül 2014 yılları arasında akciğer kist hidatiği nedeniyle
torakoskopik kistotomi yapılmış olan
çocukların tıbbi kayıtları gözden geçirildi. Medikal tedaviye karşın
semptomatik olan ve kist çapı 6 cm’nin üzerinde olan hastalara cerrahi tedavi
önerildi. Hastalarda kistostomi,
germinatif membranın çıkarılması ve hava kaçağının önlenmesi gibi parankim
koruyucu cerrahi uygulandı. Akciğer kapasitesini kötüleştirme riski nedeniyle
kapitonaj tercih edilmedi.
Sonuçlar:
Çalışmaya alınan, ortanca yaşları 9(3-16) olan 14 çocukta akciğer kist hidatiği
nedeniyle 15 torakoskopik işlem gerçekleştirildi. Çocuklardan birinde bilateral
komplike akciğer kist hidatiği mevcuttu. Üç hastada (%20) hava kaçağının
güvenli bir şekilde kontrol edilememesi nedeniyle mini torakotomiye geçildi. On
iki çocukta işlem torakoskopik olarak tamamlandı. Üç olguda (%25) uzamış hava
kaçağı (1 haftanın üzerinde) gerçekleşti ve bu hastalardan birinde
bronkopulmoner fistülü kontrol altına alabilmek için torakotomi yapıldı. Olgulardan
birine karaciğer kist hidatiği nedeniyle laparoskopik kistotomi ve kapitonaj
uygulandı. Ortalama 40 aylık takipte rekürrens saptanmadı ve hastaların
takiplerinde problem izlenmedi.
Tartışma: Akciğer
kist hidatiklerinde parankim koruyucu cerrahinin bazı kısıtlılıkları bulunmaktadır.
Torakotomide bile kontrolü zor olan bronşial
hava kaçaklarının kontrol edilmesi torakoskopik cerrahide daha güçtür. Hava kaçaklarının kontrolünde lobektomi ya da
kistin wedge rezeksiyon ile eksize edilmesi en güvenli yöntemdir ancak
çocuklarda postoperatif akciğer kapasitesinde azalmaya yol açacağından
önerilmemektedir. Bu tecrübelere dayanarak çocuklarda görülen komplike olmayan
kist hidatik olgularında torakoskopik kistotomi önerilse de komplike kist hidatiklerde
torakoskopik wedge rezeksiyon önerilmektedir. Bronşial hava kaçaklarının kontrolünde zorlanılırsa mini torakotomiye
geçilebilir.