TÇCD 2015 33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

F Mehmetoğlu

Dörtçelik Children's Hospital

Aim: Many different techniques are described for intestinal anastomoses. Anastomotic dehiscence remains the main cause of morbidity and mortality of intestinal anastomoses. This study aimed to emphasize using a safe and standardised surgical technique of intestinal anastomosis in infants and children.

Methods: This retrospective study was performed on all patients with intestinal anastomoses (1 day-18 years) by a single surgeon over a 22 year period (March 1993-July 2015). The common reasons for anastomoses were newborn intestinal obstructions, NEC, intussusception, Meckel diverticulum, stoma closure and trauma. All anastomoses (partial or end-to-end) were constructed in 5-30 minutes with using two-layer technique: a continuous Connell suture for the inner layer and inverting Lembert sutures for the outer layer and with various sutures, changed over the years. Silk, chromic catgut, plain catgut, polyglactin, polydiaxanone and polyglycolic acid with 3–0, 4-0, 5-0, 6-0 sizes sutures were used depending on the size of the intestine.

Results:  631 anastomoses were constructed in 570 patients. All emergency and elective anastomoses were included in this study. Anastomosis was performed even though in the presence of peritonitis. Mechanical bowel preparation was applied for elective cases. Drain was not used specifically for anastomotic leakage. Routine postoperative nasogastric tube was used. Postoperatively patients were not allowed to eat and drink for 48 hours and patients passed stool between 36-48 hours. Postoperative leakage occurred in 1 patients and other complications related with anastomosis occurred in 2 patients.

Conclusions: The two-layer hand-sewn anastomosis has been used traditionally for more than 100 years. It is safe, quick and easy in infants and children both unplanned and elective cases. The most important points are that surgeon should carefully analyse viability of the ends and avoid ischemia of the anastomosis. The success of this series depends on the meticulous surgery and gaining experience with using a single technique. This old method is recommended for surgeons who work in a public hospital for all intestinal anastomosis.

F Mehmetoğlu

Dörtçelik Çocuk Hastanesi

Amaç: Bağırsak anastomozları için farklı yöntemler tarif edilmiştir. Anastomozlarda, başlıca morbitide ve mortalite nedeni halen anastomoz kaçağının olmasıdır. Bu çalışmanın amacı bebek ve çocuklarda güvenilir ve standart tek bir bağırsak anastomoz tekniği kullanılmasının önemini vurgulamaktır.

Metot: Bu retrospektif çalışmada 22 yılda (Mart 1993-Temmuz 2015)  tek cerrah tarafından intestinal anastomoz yapılan tüm hastalar (1 gün-18 yaş) ele alındı. Başlıca anastomoz yapılma nedenleri yenidoğan bağırsak tıkanıklıkları, NEC, invajinasyon, Meckel divertikülü, ostomi kapatılması ve travmaydı. Tüm anastomozlar (kısmi veya uçuca) 5-30 dakikada 2 kat tekniği ile yapıldı. Yıllara göre değişen çeşitli ipliklerle, iç tabakada kontinü Connell sütür ve dış tabakada inverting Lembert sütürler ile 2 kat anastomoz oluşturuldu. İpek, katgüt, kromik katgüt, poliglaktin, polidiaksanon,ve poliglikolik asid sütürler 3–0, 4-0, 5-0, 6-0 ebatlarında bağırsağın kalınlığına göre kullanıldı.

Sonuç: 570 hastada 631 anastomoz oluşturuldu. Bu çalışmaya tüm acil ve elektif anastomozlar dahil edildi. Peritonitli olgularda bile anastomoz yapıldı. Elektif olgularda mekanik bağırsak hazırlığı uygulandı. Anastomoz kaçağını takip için dren konulmadı. Postoperatif rutin olarak nazogastrik tüp uygulandı. Postoperatif hastalar 48 saat aç bırakıldı ve 36-48 saat içinde gaita çıkışı gözlendi. Bu seride 1 hastada postoperatif anastomoz kaçağı ve 2 hastada anastomoz ile ilgili diğer komplikasyonlar görüldü

Tartışma: İki kat olarak el ile yapılan bu anastomoz tekniği 100 yılı aşkın bir süredir kullanılan eski bir yöntemdir. Bebek ve çocuklar için acil ve elektif vakalarda güvenli ve kolaydır. En önemli noktalar cerrahın bağırsağın kanlanmasını dikkatle değerlendirmesi ve anastomozu oluştururken iskemi oluşturmamasıdır. Bu serinin başarısı cerrahın yıllarca tek teknik kullanarak deneyimini artırmasına bağlıdır. Bu eski metot kamu hastanelerinde çalışan cerrahlar için tavsiye edilir.