TÇCD 2015 33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract
  1. Home
  2. Congresses
  3. Congress Home
  4. Abstract

Oral Presentation - 71

THE COMPARİSON OF DEXTRANOMER/HYALURONIC ACID AND POLYACRYLATE/POLYALCOHOL COPOLYMERS İN ENDOSCOPIC TREATMENT OF VESICOURETERAL REFLUX

SC Karakuş, İR User, B Demircioğlu Kılıç, V Akçaer, H Ceylan, BH Özokutan
Faculty of Medicine, University of Gaziantep

Introduction: Dextranomer/hyaluronic acid (Dx/Ha;Dexell®) and polyacrylate-polyalcohol copolymer (PPC;Vantris®) are the popular tissue-augmenting substances using for the endoscopic injections of vesicoureteral reflux (VUR). The aim of the study is to evaulate and compare Dx/Ha and PPC in terms of effectiveness, injection techniques and complications with special emphasis on vesicoureteral junction obstruction.

 

Patients and Method: A total of 95 patients who underwent endoscopic VUR treatment between 2009 and 2015 were retrospectively reviewed. Classical subureteric injection (STING) method or double hydrodistention implantation technique (HIT) are used. The patients were divided into two groups:

Group 1: Patients underwent endoscopic treatment with PPC (n=50 patients, 70 renal refluxing units)

Group 2: Patients underwent endoscopic treatment with Dx/Ha (n= 45 patients, 74 renal refluxing units)

Results: VUR was unilateral in 30 (12 right,18 left) and 16 (4 right, 12 left) patients in Group 1 and 2, respectively. Grade of VUR, side of VUR and mean follow-up were not significantly different. The overall resolution rates based on the number of RRUs studied was 88.6% (62/70) and 70.3% (52/74) in Group 1 and Group 2, respectively.  Resolution rates were significantly better in Group 1 compared to Group 2. Vesicoureteral junction obstruction (VUJO) requiring ureteral reimplantation or stent insertion developed in 7 patients in Group1. No VUJO was observed in Group 2. VUJO in Group 1 was markedly higher than that in Group 2. In Group 1, 6 of the VUJOs were observed in patients treated with double HIT technique and it was significantly higher in double HIT technique compared to STING method in Group 1.

Conclusion: The results of this study present that endocopic treatment of VUR with PPC promises better resolution rates but higher VUJO rates, in particular for double HIT technique, compared to Dx/Ha. Determining of injection technique according to the preferred bulking agent can decrease complication rates.

Keywords:

DEKSTRANOMER/HYALURONİK ASİT İLE POLİAKRİLAT/POLİALKOL KOPOLİMERLERİNİN VEZİKOÜRETERAL REFLÜNÜN ENDOSKOPİK TEDAVİSİNDE KARŞILAŞTIRILMASI

SC Karakuş, İR User, B Demircioğlu Kılıç, V Akçaer, H Ceylan, BH Özokutan
Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi

Giriş: Dekstranomer/hyaluronik asit (Dx/Ha; Dexell®) ve poliakrilat-polialkol kopolimeri (PPC; Vantris®), vezikoüreteral reflü (VUR) nün endoskopik tedavisinde kullanılan materyallerdir. Bu çalışmanın amacı Dx/Ha ve PPC’i etkinlik, enjeksiyon tekniği ve vezikoüreteral bileşke tıkanıklığı başta olmak üzere komplikasyonlar açısından karşılaştırmaktır.

 

Hastalar ve Yöntem: 2009-2015 yılları arasında endoskopik VUR tedavisi yapılan 95 hasta geriye dönük olarak incelendi. Enjeksiyon tekniği olarak klasik subüreterik enjeksiyon (STING) methodu veya double hidrodistansiyon implantasyon tekniği (HIT) kullanıldı. Hastalar 2 gruba ayrıldı:

 

Grup 1: PPC kullanılan hastalar (n=50 hasta, 70 üreter)

 

Grup 2: Dx/Ha kullanılan hastalar (n=45 hasta, 74 üreter)

Bulgular: Grup 1’deki 30 hastada (12 sağ, 18 sol) VUR tek taraflı iken, Grup 2’deki 16 hastada (4 sağ, 12 sol) tek taraflıydı. VUR’un derecesi, tarafı ve ortalama takip süresi açısından iki grup arasında anlamlı farklılık yoktu. Grup 1’deki nihai başarı oranı %88.6 (62/70 üreter) iken, Grup 2’de bu oran %70.3 (52/74 üreter) idi. Başarı oranı, PPC grubunda Dx/Ha grubuna göre istatistiksel olarak yüksek bulundu.   Enjeksiyona bağlı gelişen vezikoüreteral bileşke tıkanıklığı, Grup 1’deki 7 hastada üreteral reimplantasyon veya stent yerleştirilmesini gerektirecek şekilde gelişirken Grup 2’deki hiçbir hastada görülmedi. Vezikoüreteral bileşke tıkanıklığı oluşması Grup 1’de Grup 2’ye göre istatistiksel olarak yüksek bulundu. Grup 1‘deki vezikoüreteral bileşke tıkanıklıklarından 6 tanesi double HIT tekniği kullanılanlarda, sadece 1 tanesi ise STING yöntemi kullanılan hastalarda görüldü ve bu durum istatistiksel olarak anlamlı idi.

Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre PPC, Dx/Ha ile karşılaştırıldığında VUR’nün endoskopik tedavisinde daha başarılı olmakla birlikte, özellikle double HIT tekniği kullanıldığında daha yüksek oranda vezikoüreteral bileşke tıkanıklığına yol açmaktadır. Tercih edilen enjeksiyon materyaline göre enjeksiyon tekniğinin belirlenmesi komplikasyon oranlarını azaltabilir.

Keywords:

Close