TÇCD 2015 33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

R Özcan*, S Aktemur*, Ş Emre*, İ Adaletli**, E Erdoğan*, G Topuzlu Tekant*

* Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty Department of Pediatric Surgery
**Istanbul University Cerrahpasa Medical Faculty, Department of Radiology

AIM:      Evaluating the results of propranolol therapy used for complicated haemangioma .

CASES and METHOD: Records of complicated haemangioma patients who were given Propranolol between 2009-2015 are investigated retrospectively. Cases were evaluated based on age, gender, location of the lesion, Propranolol indication, age at the therapy beginning, complications due to Propranolol use and the final results of the therapy. Each patient underwent echocardiographic investigation before initiation of the therapy. Changing in colour, size and radiological appearance of the lesion were used as response criterions for drug therapy.

RESULTS:  Thirty patients records were evaluated retrospectively. Mean age was 13.6 months. 

Indications of Propranolol use were life-threatening haemangiomas and haemangiomas that cause local complications or bad cosmetic results. Three patients admitted to our unit with the complaint of intralesional haemorrhage and one patient who had multiple operations for intrabadominal haemangioma, with a complaint of recurrence. Age at the therapy initiation was  <6months in 10 patients, 6-12months in 17 and >1 year in 3.   Six patients received therapy for <6months, 9 patients had 6-12months and 5 of them had >1year. 

Fourteen of the cases had 46.7% regression and partial (36.7%) regression was determined in eleven. Five cases were non-responsive to Propranolol therapy. Duration and response to drug therapy are statistically correlated (p=0.004). Duration of drug therapy is longer in patients with total regression when compare with nonresponsive patients. Statistically there is any correlation with regression and the age of initiation to therapy.     

CONCLUSION:  Propranolol use in haemangioma therapy is a safe and effective method. Cardiovascular examination before the treatment and frequent follow-ups during treatment are necessary. It should be the first choice in complicated or recurrent haemangioma therapy in children. Lesions which are unresponsive to drug therapy needs radiological re-evaluation.  

R Özcan*, S Aktemur*, Ş Emre*, İ Adaletli**, E Erdoğan*, G Topuzlu Tekant*

*İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD
**İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Radyoloji AD

AMAÇ:Hemanjiomda propranolol tedavisinin sonuçlarının değerlendirilmesidir.

OLGULAR VE YÖNTEM:2009-2015 arasında propranolol tedavisi alan olguların kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Olgular yaş, cins, lezyon lokalizasyonu, propranolol kullanım endikasyonu, tedaviye başlama yaşı, komplikasyonlar ve tedavi sonuçlarına göre değerlendirildi. İlaca yanıtın değerlendirilmesi lezyonun  renk, boyutunda değişiklik ve radyolojik incelemelere göre yapıldı.

BULGULAR: Otuz olgunun(K:22,E:8) yaş ortalaması 13.6 ay(2 ay-10 yaş) idi. Propranolol kullanım endikasyonları; yaşamı tehdidi, lokal komplikasyon yada kötü kozmetik görünüme neden olan hemanjiomlardı. Üçü kanama, 1 olgu dış merkez cerrahi sonrası nüks eden batın içi hemanjiom nedeni ile başvurdu.

Tedaviye başlama yaşı 10 olguda < 6 ay, 17’sinde 6-12 ay, 3’ünde > 1yaş olarak saptandı. 

Tedavi değerlendirilmesinde 14’ünde(%46,7) regresyon, 11’inde(%36,7) parsiyel regresyon saptandı. Beşi(%16,7) tedavisiye yanıtsızdı.

Regresyon saptanan 14 olguda ilaca başlama yaşı 13,3 ay(2-96 ay), ortalama ilaç kullanım süresi 14.3 ay(2-24 ay)dı. Takip zamanı ortalama 28,5 ay (3-48 ay)dı.

Parsiyel regresyon olan 11 olguda ilaca başlama yaşı 16,5 ay(2-120 ay), ortalama ilaç kullanım süresi 8,1 ay(3-24 ay) idi. Takip süresi 24,1 ay(0,5-48 ay)dı.

Tedaviye yanıtsız 5 olguda propranolol 6,4 ay(2-9 ay) kullanıldı. Tekrar yapılan radyolojik değerlendirmede 2 olgunun lenfanjiom ile uyumlu olduğu izlendi ve 1’ine bleomisin enjeksiyonu yapıldı. Bir olguya dış merkezde cerrahi eksizyon yapıldı. 2 olgu takip edilmektedir. 

Tedavi yanıtları ve ilaç kullanım süreleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Regresyon olanların ilaç kullanım süre ortalaması yanıt alınamayanlara göre istatistiksel olarak anlamlı yüksekti. Tedaviye başlama yaşı ile yanıt arasında anlamlı fark saptanmadı.

SONUÇ:  Hemanjiom tedavisinde propranolol kullanımı güvenilir ve etkili bir yöntemdir. İlk tedavi seçeneği olarak kullanılabileceği gibi nüks olgularda da kullanılabilir. Tedaviye yanıtsız olgularda mutlaka tekrar radyolojik değerlendirme yapılmalıdır. Tedavi süresi ilaca yanıtı değiştirmektedir.