TÇCD 2015 33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract
  1. Home
  2. Congresses
  3. Congress Home
  4. Abstract

Oral Presentation - 22

Shunt surgery for portal hypertension in children

O Ergün*, Z Dökümcü*, M Karakoyun**, E Divarcı*, A Çelik*
*Ege University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery
**Ege University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Division of Pediatric Gastroenterology

Background:Portal hypertension (PH) in children is associated with high rate of morbidity and mortality, and its surgical managament requiring teamwork and expertise is challenging. The aim of this study is to reveal the role of shunt surgery in the management of PH in children.

Method:Hospital records of children who had undergone shunt surgery for PH between 2006-2015 were reviewed, overall outcomes were evaluated, and efficiency of two major surgical techniques (Rex and splenorenal shunts; SRS) were compared.

Results:Forty nine consecutive patients (46 pre-hepatic,3 hepatic PH) had undergone total of 58 shunt procedures. Primary procedures included Rex (n=17,mean age=124±64 months), SRS (24 distal,3 side-to side, and 2 proximal,mean age=117±44 months), mesocaval(n=1), and portocaval(n=2) shunts as appropriate. Mean follow-up was 43.3 months. Most common complication was thrombosis of the graft in 12 and stenosis in one of 17 Rex shunts. Stenosis was managed by transhepatic dilatation. Four of 12 thrombosed patients received salvage SRS whereas 5 patients were managed by revision of the Rex shunt; one of which was re-thrombosed and required further management by SRS. All of the SRS's were functional and did not require any additional intervention. There was one mortality in the SRS group which was performed as an emergency procedure for hemorrhagic shock due to massive variceal bleeding, and the patient was lost in the early postoperative period due to disseminated intravascular coagulopathy.

Conclusion:Shunt surgery has an important role to reduce mortality and morbidity in the treatment of PH. Rex shunt may be the procedure of choice with its physiological nature in limited number of patients; however, patient selection is critical and thrombosis rate seems to be higher than reported. SRS's may successfully be performed in patients who are not appropriate for Rex shunt or as a primary procedure or a salvage surgery for shunt dysfunction. 

Keywords:

Çocuklarda portal hipertansiyonda şant cerrahisi

O Ergün*, Z Dökümcü*, M Karakoyun**, E Divarcı*, A Çelik*
*Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD, Pediatrik Gastroenteroloji BD

Amaç: Çocuklarda portal hipertansiyon (PH) yüksek oranda morbidite ve mortaliteye sahiptir ve cerrahi tedavisi deneyimli bir takım çalışması gerektirir. Bu çalışmanın amacı çocuklarda PH tedavisi sonuçlarımızın ortaya konması amaçlanmıştır.

Hastalar ve yöntem: Kliniğimizde 2006-2015 yılları arasında PH nedeniyle şant cerrahisi uygulanmış hastaların hastane kayıtları geriye dönük olarak incelendi.  Tüm sonuçlar değerlendirilerek iki başlıca cerrahi teknik olan Rex (RŞ) ve splenorenal şant (SRŞ) tedavi sonuçları karşılaştırıldı.

Bulgular: Yaşları 2 ile 24 arasında değişen ardışık 49 hastaya (46 prehepatik, 3 hepatik PH) toplam 59 şant prosedürü uygulandı. Primer prosedürleri sıklık sırasına göre SRŞ (n=29, 24 distal, 3 yan yana, 2 proksimal), RŞ (n=17), portokaval (n=2) ve mezokaval (n=1) şant oluşturdu. RŞ ve SRŞ uygulanan hastaların operasyon yaş ortalamaları sırasıyla 124±64 ve 117±44 aydı. Ortalama 43,4 aylık izlem süresi içinde en sık karşılaşılan komplikasyon RŞ grubunda greft trombozu (n=12) ve anastomoz darlığı (n=1) idi. Darlık gelişen olgu transhepatik dilatasyon ile tedavi edilirken tromboz gelişen hastaların 5’ine RŞ revizyonu, 4’üne SRŞ uygulandı. Revizyon uygulanan ve trombozu tekrarlayan olgu SRŞ ile tedavi edildi. Tüm SRŞ’lar fonksiyoneldi ve ek cerrahi girişim gerekmedi. Masif varis kanamasına bağlı hemorajik şok nedeniyle acil olarak operasyona alınıp SRŞ uygulanan ve erken postoperatif dönemde yaygın damar içi koagulopati nedeniyle kaybedilen olgu dışında mortalite saptanmadı.

Sonuç: Şant cerrahisi PH tedavisinde mortalite ve morbiditeyi azaltmakta önemli role sahiptir. RŞ fizyolojik doğası gereği sınırlı sayıda uygun olguda ilk tercih olabilir ancak hasta seçimi kritik öneme sahiptir ve tromboz oranı bildirilenden yüksek görünmektedir. SRŞ primer olarak RŞ için uygun olmayan veya şant disfonksiyonu gelişen olgularda kurtarma operasyonu olarak başarıyla uygulanabilir. 

Keywords:

Close