TÇCD 2015 33rd Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

D Güney, G Ekberli, R Demir, G Demirtaş, S Bostancı, MN Azılı, A Şenaylı, Cİ Öztorun, YZ Livanelioğlu, E Şenel

Ankara Child Health and Diseases, Hematology Oncology Training and Research Hospital Department of Pediatric Surgery

Aim:
Damage due to the inhalation of thermal or chemical toxins is defined as inhalation injury. Here we aim to emphasize the importance of identifying the accompanying inhalation injury in children applying with flare burn and to underlie the approach and the treatment choices in inhalation burn cases as well as to share our experiments.

Material and Methods:
We evaluated 17 patients with inhalation injury among 160 patients hospitalized due to thermal burn between December 2008 - May 2015. The type and the proportion of the burn, the presence of burn in the face, clinical findings and results were assessed.

Results:
Six of 17 were female and 11 were male, and the mean age was 61 months. The mean proportion of the burn was 47,4%. Twelve patients were diagnosed as inhalation injury due to clinical findings. Bronchoscopy was performed for 5 patients and edema in 2 patients, disseminated edema in 1 patient and frequent fibrin and carbon particles in 2 patients were reported. Twelve patients under ventilator support had a 54% of mean burn ratio while 5 patients who didn’t require ventilator had a mean burn ratio of 32%. The mean duration of hospital stay was 77 days in patients under ventilator support and 53 days in others. The mean duration of ventilator support was 4.5 days and the mean duration of hospital stay was 68 days. Three cases (17.6%) were died due to respiratory failure.

Conclusion:
During this emergent process, timely intubation and ventilator support, both diagnostic and therapeutic bronchoscopy if necessary and the medical treatment specific to inhalation injury is critical and needs to be performed cautiously. In these cases, the transport of the patient and sustaining the treatment in well-equipped and qualified centers are as important as the immediate intervention.

D Güney, G Ekberli, R Demir, G Demirtaş, S Bostancı, MN Azılı, A Şenaylı, Cİ Öztorun, YZ Livanelioğlu, E Şenel

Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği

AMAÇ:
İnhalasyon yanığı, termal - kimyasal toksinlerin inhalasyonuyla ortaya çıkan hasardır. Termal hasar daha çok üst solunum yollarını, kimyasal hasar tüm solunum yollarını ilgilendirir, ayrıca sistemik toksisite görülebilir. Amacımız alev yanığı nedeniyle yatırılan çocuk hastalarda eşlik eden inhalasyon yanığını saptamanın önemini belirtmek, inhalasyon hasarı olan hastalara yaklaşımı ve deneyimlerimizi paylaşmaktır.

GEREÇ VE YÖNTEM:
Bu çalışmada; Aralık 2008- Mayıs 2015 tarihleri arasında hastanemiz yanık yoğun bakım ünitesine alev yanığı nedeniyle yatırılan 160 hastadan; eşlik eden inhalasyon yanığı olan 17 hasta değerlendirildi. Demografik veriler, yanık şekli, yanık yüzdesi, yüz bölgesinde yanık olup olmaması, klinik bulguları ve sonuçları irdelendi.

BULGULAR:
On yedi hastanın 6’sı kız, 11'i erkek ve yaş ortalamaları 61 aydı. Yanık yüzdesi ortalama %47,4 (15 - 95) idi. Hastaların tamamında baş - boyun bölgesi yanığı vardı. Oniki hasta ventilatör ile izlenirken, 5 hasta ventilatör ihtiyacı olmadan nazal oksijen ile takip edildi. On iki hastaya inhalasyon yanığı tanısı klinik bulgularla konuldu. Bronkoskopi yapılan 5 hastanın bulguları; 2 hastada ödem, 1 hastada yaygın ödem ve hiperemi, 2 hastada ise yaygın fibrin ve karbon partikülleriydi. Tüm hastalara göğüs fizyoterapisi, antiinflamatuvar, antibiyotik tedavisi uygulandı. Ventilatörde izlenen 12 hastanın yanık yüzde ortalaması %54 iken, ventilatör ihtiyacı olmayan 5 hastanın yanık yüzde ortalaması %32 idi. Ventilatör desteği alan olgularda ortalama yatış süresi 77 gün iken, diğer olgularda 53 gündü.  Ventilatörde kalma süresi 4.5 gün (2-7), ortalama yatış süresi 68 gündü (29-131). Üç olgu (% 17.6) solunum yetmezliği nedeniyle exitus olmuştur.

SONUÇ:
Çocuk yanıklarında inhalasyon hasarı en önemli mortalite nedenlerindendir. Baş – boyun bölgesini içeren alev yanıklarında; inhalasyon hasarı ihtimalinin düşünülmesi, gerekli olgularda solunumun acil desteklenmesi, zamanında entübasyon, ventilatör desteği, bronkoskopinin gerekli olgularda yapılabilmesi ve tedavi amaçlı kullanılabilmesi, inhalasyon hasarına yönelik spesifik medikal desteğin verilebilmesi kritik önem arz eder. Bu olgularda ilk müdahale kadar, hastanın transportu, donanımlı – yetkin merkezlerde tedavinin sürdürülmesi morbidite ve mortalite yönünden önemlidir.