EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 12
Transhiatal isoperistaltic colonic interposition for esophageal replacement
Ç Ulukaya Durakbaşa, E Özatman, HM Mutuş, B Aksu, N Gülçin, G Gerçel, H Okur
Istanbul Medeniyet University Göztepe Training and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery
Introduction and Aim: The aim is to evaluate the results
regarding isoperistaltic transhiatal colonic interposition that is a relatively
less used method for esophageal replacement in children.
Method: Records for the years 2007-2016 were
retrospectively evaluated
Results: There were 14 children who underwent
transhiatal colonic replacement. There were 7 males (50%) and 7 (50%) females.
The primary diagnosis was esophageal atresia in 11 (79%) and caustic damage in
four (21%). The mean age at operation was 23±25 (4months-7 years) months. The replacement
was done after an esophagostomy in nine (64%) and without an esophagostomy in
five (36%). Either a right or left thoracotomy was done in 10 (71%) in addition
to laparatomy. Left colon was used in
eight (57%) patients with left colonic artery pedicle and right colon (43%) was
used in seven with middle colic artery pedicle. The colon was interposed
through the transhiatal route in an isoperistaltic manner in all. The proximal
anastomosis was done in single layer by singular absorbale sutures and the
cologastric anastomosis was done retrogastrically to the antrum. A pyloroplasty
was added in all. There were two (14%) early postoperative deaths. A proximal
anastomotic leak that healed sponatenously was observed in one patient. A redo
esophagostomy was done in one (7%) patient in the early postoperative period
due to colonic necrosis resulting from ischemia. Baloon dilatation was done
fort the stricture development in the proximal anastomosis in three (21%9
patients. Dilatation was unsuccessful in one of these and a local resection and
anastomosis was done. The mean follow-up period is 48±36 (2 months-9 years).
All patients except the one who underwent redo esophagostomy are fed orally by
age-appropriate diet. Colonic redundancy, clinically significant reflux or
chronic respiratory difficulty was not observed in any patients on the long
term.
Conclusion: Esophageal atresia was the most common
indication for the technique described in the presented series. The long-term
functional results of transhiatal isoperistaltic colonic interposition are
quite satisfactory. However, complications may arise due to insufificient
vascular supply to the colon. As there is no “perfect” replacement surgery,
this is a favorable method.
Özofagus replasmanında transhiatal yolla izoperistaltik kolon interpozisyonu
Ç Ulukaya Durakbaşa, E Özatman, HM Mutuş, B Aksu, N Gülçin, G Gerçel, H Okur
İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Giriş ve Amaç: Özofgaus replasman cerrahisinde çocuklarda deneyimin nispeten kısıtlı olduğu bir yöntem olan, izoperistaltik transhiatal kolon interpozisyonuna ilişkin sonuçların değerlendirilmesi amaçlandı.
Yöntem: 2007-2016 yılarına ait kayıtlar retrospektif tarandı.
Bulgular: Transhiatal kolon replasmanı yapılan 14 çocuk vardı. Çocukların 7’si (%50) erkek ve 7’si (%50) kızdı. Primer tanı 11 (%79) hastada özofagus atrezisi ve 4 (%21) hastada kostik hasardı. Ameliyatta yaş ortalaması 23±25 (4ay-7 yıl) aydı. Hastaların 9’unda (%64) özofagostomi sonrası replasman yapılırken 5’inde (%36) özofagostomisiz replasman yapıldı. Ameliyatların 10’unda (%71) laparatomiye ek olarak sağ veya sol torakotomi de yapıldı. Hastaların 8’inde (%57) sol kolik arter pedikülüyle sol ve 7’sinde (%43) orta kolik arter pedikülüyle sağ kolon kullanıldı. Tümünde, kolon, izoperistaltik olarak transhiatal yolla interpoze edildi. Proksimal anastomoz tek kat, tek tek emilebilir dikişlerle ve kologastrik anastomoz mide posteriorundan antruma yapıldı. Tüm hastalara piloroplasti yapıldı. Hastaların 2’si (%14) ameliyat sonrası erken dönemde eksitus oldu. Bir (%7) hastada kendiliğinden kapanan proksimal anastomoz kaçağı gelişti. Kolon kanlanmasının bozularak nekroz gelişmesi nedeniyle, bir (%7) hastaya ameliyat sonrası erken dönemde redo özofagostomi yapılması gerekti. Uzun dönemde, proksimal anastomoz darlığı nedeniyle 3 (%21) hastaya balon dilatasyon yapıldı. Bunlardan birisinde dilatasyona yanıt alınmadı ve bölgesel rezeksiyon-anastomoz yapıldı. Hastaların ortalama takip süresi 48±36 (2 ay-9 yıl) aydır. Tekrar özofagostomi yapılan hasta dışındaki hastalar yaşlarına uygun olarak oral beslenmektedir. Uzun dönemde, hiçbir hastada konduitin gevşeyerek sarkması, klinik olarak anlamlı reflü veya süreğen solunum sıkıntısı görülmedi.
Sonuç: Bu seride tanımlanan teknik için, özofagus atrezisi en sık endikasyonu oluşturmuştur. İzoperistaltik transhiatal kolon interpozisyonunun uzun dönem fonksiyonel sonuçları son derece tatminkardır. Ancak, kolon kanlanmasının devamlılığına ilişkin sorunlar komplikasyonlara yol açabilmektedir. Replasman cerrahisinde “mükemmel” kabul edilebilecek bir yöntem olmadığından diğer olası replasman yöntemleriyle karşılaştırıldığında, tercih edilebilir bir yöntemdir.