EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 52
Diagnosis And Treatment of Recurrent Tracheoesophageal Fistula
G Şalcı, AÖ Çiftçi, ME Şenocak, İ Karnak, FC Tanyel, F Andıran, T Soyer, EŞ Yalçın, S Ekinci
Hacettepe University Faculty of Medicine Department of Pediatric Surgery
Background: Recurrent tracheoesophageal fistula (RTEF) is a
serious complication after primary repair of esophageal atresia and tracheoesophageal
fistula (EA&TEF). Technically treatment of RTEF by thoracotomy is a
challenge with high morbidity. Many thoracoscopic or bronchoscopic techniques
have been developed in past decades. Nevertheless, optimal treatment is not
still determined because of few numbers of patients and short-term follow-up of
different procedures. We report our experience in management of RTEF with
special emphasis on difficulties of diagnosis and treatment.
Methods: Medical records of patients treated for RTEF between
2006 and 2016 were evaluated retrospectively.
Clinical findings, bronchoscopic and imaging studies to confirm fistula,
surgical findings and results were analyzed.
Results: 5 female and 3 male patients who had recurrent
pneumonia after primary repair of EA&TEF were diagnosed as RTEF. Mean age
of operation time was 3,5 (0,1-8) years. 12 thoracotomies and 1 cervical repair
was performed (one patient had 3, and two patients had 2 thoracotomies, one
patient had 1 thoracotomy and one cervical repair). One patient had 3
unsuccessful bronchoscopic chemo-cauterization with 50% trichloroacetic acid.
Esophagography revealed RTEF in 10 of 23 preoperative tests. Successful
catheterization of fistula was achieved in preoperative bronchoscopic
evaluation of 1 patient. Bronchoscopic examination with methylene blue revealed
fistula in 4 cases. Eventually all patients had a successful repair of RTEF and
doing well now. Closure of fistula was confirmed by esophagography and clinical
evaluation in all patients. Mean follow-up time was 3,5 (0,5-10) years.
Conclusion: RTEFs remain a diagnostic and therapeutic challenge.
Every attempt should be made to confirm possible RTFE in patients with
recurrent pneumonia after primary repair of EA&TEF.
Yineleyen Trakeoözofageal Fistüllerin Tanı ve Tedavisi
G Şalcı, AÖ Çiftçi, ME Şenocak, İ Karnak, FC Tanyel, F Andıran, T Soyer, EŞ Yalçın, S Ekinci
Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Amaç: Yineleyen trakeoözofageal fistül (YTÖF) özofagus atrezisi ve trakeoözofageal fistül (ÖA&TÖF) onarımından sonra görülen önemli bir karmaşadır. YTÖF’ün torakotomi ile onarımı teknik güçlükler içeren ve morbiditesi yüksek bir girişimdir. Son yıllarda bronkoskopik ve torakoskopik birçok yöntem tanımlanmakla birlikte olgu sayısındaki azlık ve izlem sürelerinin kısa olması nedeniyle ideal bir yöntem tanımlanamamıştır. Bu çalışmada YTÖF’lü olguların yönetimi tanı ve tedavideki güçlükler vurgulanarak sunulmuştur.
Yöntem: YTÖF nedeniyle 2006 ve 2016 yılları arasında tedavi edilen olguların tıbbi kayıtları geriye dönük olarak incelenerek klinik bulgular, fistül tanısı koymada kullanılan görüntüleme yöntemleri, bronkoskopik incelemeler ve ameliyat sonuçları değerlendirilmiştir.
Bulgular: ÖA&TÖF onarımı sonrası yineleyen akciğer enfeksiyonu nedeniyle araştırılırken YTÖF tanısı alan 5 kız 3 erkek hastanın ortanca ameliyat yaşı 3,5 (0,1-8 yıl) bulunmuştur. Torakotomi ile 12 ve servikal yolla 1 onarım (1 hastaya 3 torakotomi, 2 hastaya 2’şer torakotomi, 1 hastaya 1 torakotomi ve 1 servikal onarım) yapılmıştır. Bir hastada %50’lik trikloroasetikasitle 3 kez kemokoterizasyon yapılmış ancak başarılı olunamamıştır. Ameliyat öncesi yapılan 23 özofagografiden 10’unda YTÖF saptanmıştır. Bronkoskopi sırasında 1 olguda fistül kateterize edilebilmiş, 4 olguda metilen mavisi ile fistül varlığı gösterilmiştir. Takip süresi ortalama 3,5 (0,5-10) yıl olan olguların tamamında fistül onarımı sağlanmış ve özofagografik inceleme ve klinik bulgularla doğrulanmıştır. Son ameliyattan sonra hiçbir olguda akciğer enfeksiyonu gözlenmemiştir.
Sonuç: Günümüzde YTÖF tanı ve tedavisinde güçlükler sürmektedir. Tek başına özofagografi veya bronkoskopik değerlendirme tanıda yeterli değildir. ÖA&TÖF onarımı sonrası yineleyen akciğer enfeksiyonu saptanan olgular olası YTÖF nedeniyle titizlikle araştırılmalı ve tedavi sonrasında yineleme göz önünde bulundurularak yakın klinik izlem sağlanmalıdır.