TÇCD 2016 34th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

View Abstract
  1. Home
  2. Congresses
  3. Congress Home
  4. Abstract

Oral Presentation - 74

Nonoperative Management of Pancreatic Transectional Traumas in Children

HÖ Apaydın*, M Abeş*, Mİ Yetiş**
*Adıyaman University Faculty of Medicine, Departments of Pediatric Surgery, Adıyaman
**Ministry of Health Adıyaman University Research and Training Hospital, Department of Pediatric Surgery, Adıyaman

 

Aim: Since pancreatic transectional traumas in children is rare, there is no consensus on any management strategy. Herein this study we present the pancreatic transectional trauma cases nonoperatively managed in our clinic and we aimed to discuss the efficacy and reliability of this treatment.

Materials and Methods: The medical records of the 6 pancreatic transectional trauma cases, followed up between January 2008 and June 2016, were evaluated retrospectively.

Results: 5 of the patients were male, 1 was female. They were aging between 3 to 9 (5,17±2,22 years). All had presented to the hospital within the first 6 hours of trauma. Pancreatic trauma was due to fall from bicycle in 3, fall from a high place in 1, fall during running in 1 and crush of an iron door in 1. Amylase levels (mean: 459±551 U/L) and White blood cell counts (mean: 15082±1849 uL) were elevated in all patients. All the patients had gone through physical examination, laboratory exams and intravenous contrast injected whole abdominal computed tomography scans. 3 patients had grade 4 (proximal transection) while the other 3 had grade 3 (distal transection) pancreatic injury. 4 of the patients had sole pancreatic trauma but 2 had associating traumas as liver injury and left femoral shaft dislocated fracture. One patients had undergone early distal pancreatectomy but the rest were followed up conservatively. All patients were given intravenous fluid replacement and antibiotics. Enteral feding was cessated and nasogastric tubes were inserted. When they became hemodynamically stable, total parenteral nutrition (TPN) was started. The mean TPN lenght was 27,4 ±3,4 days. The median day of restarting enteral feeding was day 23. 4 patients were given octreotide. During follow up, ultrasonography was used. iv contrasted CT was used when necessary. 4 patients had pseudocyst during followup approximately within 7 days. 1 cyst was drained percutaneously under ultrasonographic guidance. The pseudocysts in the other 3 patients releaved spontaneously within 52 days (15 to 120 days). One of the patients died due to hyponatremia and postconvulsive pontine myelinosis. 4 patients  ,who are treated nonoperative, were discharged approximately within 29,1 days. They were folled up for 12,5 months (3 to 24 months) and their latter course was uneventful.

Discussion: Nonoperative management is an effective treatment strategy in pediatric pancreatic transectional traumas but it has serious disadvantages such as the formation of pseudocyst and the need of long-term total parenteral nutrition and related complications.

Keywords:

Çocuklarda Pankreas Transeksiyon Yaralanmalarında Nonoperatif Tedavi

HÖ Apaydın*, M Abeş*, Mİ Yetiş**
*Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Adıyaman
**Sağlık Bakanlığı Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği, Adıyaman

 

Amaç: Çocuklarda panreas transeksiyon yaralanmaları nadirdir. Tedavi yaklaşımı konusunda fikir birliği yoktur. Bu çalışmada kliniğimizde transeksiyon pankreas yaralanması nedeniyle nonoperatif tedavi uyguladığımız olgularda tedavinin etkinliğini ve güvenirliğini değerlendirmeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Ocak 2008 ve Haziran 2016 tarihleri arasında kliniğimizde transeksiyon pankreas yaralanması tanısıyla tedavi ve takip edilen  6 olgunun kayıtları geriye dönük incelendi.

Bulgular: Olguların 5’i erkek, 1’i kız çocuğuydu. Yaşları 3 ile 9 yaş (5,17±2,22 yıl) arasında değişiyordu. Olguların tümü ilk 6 saatte hastaneye başvurmuştu. Pankreas yaralanması 3 olguda bisikletten düşme, 1 olguda yüksekten düşme, 1 olguda koşarken düşme ve 1 olguda da demir kapının üzerine düşmesi sonucu oluşmuştu. Tüm olguların amilaz  değeri  (ortalama:459±551 U/L) ve Beyaz küre sayısı (ortalama :15082±1849 uL) yükselmişti. Tüm olguları tanı fizik muayene , laboratuvar ve IV kontraslı tüm batın tomografiyle konulmuştu. 3 olguda Grade IV (proksimal transeksiyon) , 3 olguda Grade III (distal transeksiyon) pankreas yaralanması vardı. 4 olguda izole pankreas yaralanması varken, 2 olguda ( 1 karaciğer yaralanması,  1   sol femur gövde disloke kırık ) ek yaralanma vardı. Bir olguya erken dönemde distal pakreatektomi  yapılmış,  diğer 5 olguya nonoperatif tedavi uygulanmıştı.  Tüm olgulara  IV sıvı tedavisi, antibiyotik tedavisi başlanmış ve nazogastrik sonda takılmıştı. Ağızdan beslenme kesilmişti. Hemodinamik stabilite sağlandıktan sonra  nonoperatif tedavi uygulanan tüm olgulara total parenteral beslenme  başlanmıştı.  Total parenteral beslenme süresi ortalama değeri 27,4 ±3,4 gündü. Olgular ortanca 23. günde beslenmeye başlanmıştı. 4 hastada okreotit kullanılmıştı.  Olguların takipleri ultrasonografiyle ve  radyoloğun gerekli görmesi halinde IV kontraslı tomografiyle yapılmıştı. Takiplerde   4 olguda  ortalama 7,75 günde psödokist  gelişmişti. 1 olguda psödokist USG eşliğinde perkütan boşaltılmıştı. Diğer olgularda psödokist ortalama 52. günde (15 -120 günde) kendiliğinde düzelmişti. 1 olgu hiponatremi  ve konvülzyon sonrası gelişen pontin miyelinozis sonucu kaybedilmişti.  5 olgu ortalama 29,1 günde taburcu edilmişti. Olgular 3 ila24 ay (ortalama12,5 ay) arasında  takip edilmişlerdi. Takiplerinde bir problem gelişmemişti.

Tartışma: Nonoperatif tedavi pankreas transeksiyon yaralanmalarında etkili bir tedavi yöntemidir. Uzun süreli total parenteral beslenme gereksinimi, parenteral beslenmeye bağlı gelişebilecek komplikasyonlar  ve psödokist gelişmesi tedavinin en önemli dezevantajlarıdır.

 

 

Keywords:

Close