Oral Presentation - 13
Perforated appendicitis: İnfluence of etiological organisms and inflamatory markers on clinical improvement and antibiotic treatment
SL Mirapoğlu*, İ Aydoğdu*, Ö Türel**, A Çay***, BS Gültepe****
*Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Istanbul
**
***Bezmialem Vakif University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery
****
Introduction and Purpose: Empirical antibiotic treatment is applied to perforated appendicitis with surgical intervention. Discussion of the necessity of treatment modification based on the breeding microorganism and antibiotic susceptibility result should be discussed. In this study, the effect of microorganism produced in perforated appendicitis on antibiotic change was investigated. Secondly, the value of antibiotic changes in infectious markers has been examined.
Materials and methods: Between May 2016 and May 2017, patients with perforated appendicitis in the Pediatric Surgery Clinic of BAVU Medical Faculty Hospital were included in the study. Perioperative peritoneal fluid was taken from the patients and aerobic and anaerobic cultures were performed. At the same time, blood tests (leukocyte, platelet, MPV, procalcitonin, CRP) in the preop and postop 2, 7th days were evaluated statistically. The clinic, culture results and laboratory values of the patient were taken into consideration when it was decided to change the antibiotics starting post empirically. Patients who did not need treatment changes were defined as group 1, and patients who were treated as group 2.
Resuts: 3 of 33 patients who had perforated appendicitis were found to have no culture. Of the 30 patients who were taken to work, 11 were female and 19 were male. The breeding microorganisms were E. coli (26, 87%), B. fragilis (5, 16%), S. constellatus (4, 13%), P. aeruginosa (4, 13%), Peptostreptococcus spp. ), K. pneumoniae (1, 3%), Bacteriodes spp. (1, 3%), B. linens (1, 3%), P. mirabilis (1, 3%), Prevotella spp. ), S. pyogenes (1, 3%). Multiple breeding was detected in 12 patients (40%). Eight of the breeding E. coli (31%) were ESBL-positive. There was a statistically significant difference between groups 1 and 2 for leukocyte, platelet, MPV and procalcitonin values. Initial therapy has been changed in 75% of patients with P. aeruginosa and 38% of those with ESBL-positive E. coli.
Conclusion: Antibiotic therapy was frequently changed in patients with Pseudomonas sp. For this reason, it is thought that routine perforation of the perforated appendicitis in our hospital is necessary. Postoperative infection markers were considered to be an effective factor in the antibiotic change decision.
Perfore apandisit: etkenlerin ve enfeksiyon belirteçlerinin klinik iyileşme ve antibiyotik seçimine etkisi
SL Mirapoğlu*, İ Aydoğdu*, Ö Türel**, A Çay***, BS Gültepe****
*Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul
**BezmiAlem vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Enfeksiyon Kliniği
***Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
****Bezmialem Vakıf Üniversitesi Mikrobiyoloji Kliniği
Perfore apandisit: etkenlerin ve enfeksiyon belirteçlerinin klinik iyileşme ve antibiyotik seçimine etkisi
Giriş ve Amaç: Perfore apandisitlerde cerrahi girişimle birlikte ampirik antibiyotik tedavisi uygulanmaktadır. Üreyen mikroorganizma ve antibiyotik duyarlılık sonucuna göre tedavinin değişikliğinin gerekliliği tartışmalıdır. Bu çalışmada perfore apandisitlerde üretilen mikroorganizmanın antibiyotik değişimine etkisi araştırılmıştır. İkincil olarak enfeksiyon belirteçlerinin antibiyotik değişimindeki değeri incelenmiştir.
Gereç ve yöntem: Mayıs 2016 ve Mayıs 2017 tarihleri arasında BAVU Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Cerrahi Kliniğinde perfore apandisit tanısıyla opere olan hastalar çalışmaya alınmıştır. Hastalardan perop periton sıvısı alınıp aerobik ve anaerobik kültürü yapılmıştır. Aynı zamanda preop ve postop 2. ,7.günlerdeki kan tetkikleri(lökosit, platelet, MPV, prokalsitonin, CRP)istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Postop ampirik olarak başlanan antibiyoterapinin değiştirilmesine karar verilirken hastanın kliniği, kültür sonucu ve laboratuvar değerleri dikkate alınmıştır. Tedavi değişikliğine gerek duyulmayanlar grup 1, tedavisi değiştirilenler grup 2 olarak tanımlandı.
Bulgular: Perfore apandisit tanısı alan 33 hastanın 3’ünün kültüründe üreme saptanmadı. Çalışmaya alınan 30 hastanın 11’i kız 19’u erkekti. Üreyen mikroorganizmalar E.coli(26,%87), B.fragilis(5,%16), S.constellatus(4,%13), P.aeruginosa(4,%13), Peptostreptococcus spp.(1,%3), K.pneumoniae(1,%3), Bacteriodes spp.(1,%3), B.linens(1,%3), P.mirabilis(1,%3), Prevotella spp.(2,%7), S.pyogenes(1,%3)’ti. 12 hastada (%40) çoklu üreme saptandı. Üreyen E.coli’lerin 8’inde(%31) ESBL pozitifti. Grup 1 ve 2 arasında lökosit, platelet, MPV ve prokalsitonin değerleri için istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. P.aeruginosa üremesi tespit edilen hastaların %75inde, ESBL pozitif E.coli üremesi olanların %38inde başlangıç tedavisi değiştirilmiştir.
Sonuç: P.aeruginosa üremesi olan hastaların % 75’ inde klinik iyileşmede gecikme gözlenmiştir.. Bu nedenle hastanemizde perfore apandisitli çocuklarda rutin olarak perop kültür alınmasının gerekli olduğu düşünülmüştür. Takipte bakılan lökosit, trombosit, MPV ve prokalsitonin değerlerindeki artış antibiyotik değişimi kararında yol gösterici olabilir.