EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 47
Outcomes of re-operation for anastomotic complications in patients with esophageal atresia
S Sancar, E Özçakır, M Kaya
University of Health Sciences, Bursa Yuksek Ihtisas Training and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery
Purpose: The most important postoperative anastomotic complications in esophageal atresia (EA) are anastomosis leakage and anastomosis stricture. The aim of the study was to review our experience of re-operative management of anastomotic complications after primary repair of EA and to evaluate post-operative results.
Method: Between 2010 and 2017, we reviewed the patients with EA with or without trachea-esophageal fistula (TEF) who underwent primary anastomosis. Data collected included clinical properties, operative findings, reasons for surgery, re-operation intervals, operative technique and results. The causes of complications and the effects of re-operations on mortality and morbidity were investigated in the cases.
Results: Seven of the 31 patients (22.5%) who underwent primary anastomosis for EA in our clinic during the last seven years were re-operated due to anastomotic complications. Re-operation was performed because of recurrent TEF in 3 patients, severe anastomotic stricture in one patient, and anastomotic leakage in 3 patients. Re-operative methods was fistula repair in three cases, re-anastomosis in one, primary suture for leakage in one, cervical esophagostomy and gastrostomy in one, and perianastomotic debridement in one. Three patients were lost early period. In the follow-up of the four patients, there was no need for any additional procedure except dilatations.
Conclusion: Surgical approach to early anastomotic complications after primary repair in EA is a controversial issue. In anastomotic complications of the EA patients, early or late re-operation standards need to be established in order to try the maintenance of esophageal continuity considering the principle of the best esophagus is patient's own esophagus.
Özofagus atrezili olgularda anastomotik komplikasyonlarda re-operasyon sonuçları
S Sancar, E Özçakır, M Kaya
Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği
Amaç: Özofagus atrezisinde (ÖA), ameliyat sonrası en önemli komplikasyonlar arasında anastomoz kaçağı ve ansotomoz darlıkları yer almaktadır. Çalışmanın amacı, ÖA’nın ilk onarımından sonra anastomotik komplikasyonların yeniden ameliyat ile yönetimindeki deneyimimizi gözden geçirmek ve tekrar ameliyat sonrası sonuçları değerlendirmektir.
Yöntem: 2011-2017 yılları arasında, primer anastomoz yapılan fistüllü veya fistülsüz ÖA'lı hastaları gözden geçirdik. Toplanan veriler arasında klinik özellikler, ameliyat bulguları, operatif teknik ve sonuçlar yer aldı. Olgularda komplikasyon nedenleri ile re-operasyonların mortalite ve morbidite üzerine etkileri araştırıldı.
Bulgular: Son yedi yılda kliniğimizde ameliyat edilen 31 ÖA’lı hastadan 7’si (%22,5) anastomoz komplikasyonları nedeni ile yeniden ameliyat edildi. Reoperatif yöntem olarak, üç olguda fistül onarımı, birinde tekrar anastomoz, birinde sızıntı için birincil sütür, birinde servikal özofagostomi ve gastrostomi ve birinde perianastomotik debridman yapıldı. Üç hasta erken dönemde kaybedildi. Dört hastanın takiplerinde, dilatasyonlar dışında ek bir işlem ihtiyacı olmadı.
Sonuç: ÖA’nde primer onarım sonrası erken anastomoz komplikasyonlarına cerrahi yaklaşım tartışılan bir konudur. En iyi özofagus hastanın kendi özofagusudur görüşü göz önüne alındığında, ÖA’li hastaların anastomoz komplikasyonlarında, özofagus devamlılığının idame ettirilmeye çalışma amacıyla erken veya geç re-operasyon standartlarının oluşturulmasına ihtiyaç vardır.