TÇCD 2017 35th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association

Ü Bakal*, M Saraç*, T Tartar*, R Atılgan**, T Kuloğlu***, F Dağlı****, S Aydın*****, A Kazez*

*Firat University, Faculty of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Elazig, Turkey
**Firat University, Faculty of Medicine, Department of Obstetrics and Gynecolog, Elazig
***Fırat University Medical Faculty Dept. of Histology-Embriology
****Fırat University Medical Faculty Dept. of Pathology
*****Firat University, Faculty of Medicine, Department of Medical Biochemistry and Clinical Biochemistry, Elazig

Objective: The effects of tetracycline, clarithromycin, and bleomycin on the diameter and ovarian tissues of experimentally induced simple ovarian cysts in rats.

Material and Method: Unilateral salpingectomy was performed on 32 of a total of 12-14- week 38 female Wistar albino strain rats weighing 200-220 g and having their menstrual cycles regularly so as to induce development of ovarian cysts. Control group (GK) (n=6) was not intervened. One month after the procedure laparotomy was performed. Macroscopic cysts were formed in 25 (78%) rats. The rats which developed cysts (n=25) were divided into 4 groups as follows: Group 1 (G1) underwent only salpingectomy, Group 2 (G2) underwent salpingectomy, and received tetracycline; Group 3 (G3) underwent salpingectomy, and treated with clarithromycin; Group 4 (G4) underwent salpingectomy, and received bleomycin therapy. Diameters of cysts of each rat were measured individually. Groups GK, and G1 were not intervened. In groups G2, G3, and G4 firstly cyst fluid was aspirated, then tetracycline (Tetra^®) diluted to a dose of 25 mg/kg and clarithromycin (Klaromin^®) diluted to a dose of 7.5 mg/kg, and bleomycin (Bleocin-s®) at a dose of 0.5 mg/kg were injected into the cyst so as to achieve sclerotherapy. One month after the procedure all groups underwent laparotomy, all intraabdominal adhesions were scored, cyst diameters were measured, ovaries were removed, and immunohistochemical evaluations were performed. Serum adropin, irisin, and kisspeptin levels were measured with ELISA method. The results were analyzed using Mann-Whitney U, and chi-square tests.

Results: When compared with G1, a significant decrease in the diameter of the cyst was seen in Group 2, while any significant difference was not detected between other groups. When compared with the control group a marked change in ovarian reserve was not observed in Groups G1, G2, G3, and G4, while a prominent cyst formation was seen. Relative to the control group a statistically significant fibrosis was observed in Groups G1, and G3 (p<0.05).

When compared with Group G1, a statistically significant decrease in fibrosis was observed in Groups G2, and G4(p<0.05). TUNNEL positivity was similar in the control, and salpingectomy groups. When compared with the control group TUNNEL positivity demonstrated a statistically significant increase in Groups G2, G3, and G4 (p<0.05). Adropin, and irisin levels of the groups did not differ among themselves, while kisspeptin level was significantly lower in the tetracycline group relative to Group G1. (p=0.05).

Conclusion: Tetracyclin is more effective agent than clarithromycin, and bleomycin in the sclerotherapy of simple ovarian cysts induced by salpingectomy.

Ü Bakal*, M Saraç*, T Tartar*, R Atılgan**, T Kuloğlu***, F Dağlı****, S Aydın*****, A Kazez*

*Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi AD, Elazığ
**Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Jinekoloji ve Obstetrik AD, Elazığ
***Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji-Embriyoloji AD
****Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Elazığ
*****Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya AD, Elazığ

Amaç: Ratlarda deneysel olarak oluşturulan basit over kistlerinde Tetrasiklin, Klaritromisin ve Bleomisin’in kist çapı ve over dokuları üzerine etkisini araştırmak.

Materyal ve Metod: Over kistlerini oluşturmak için düzenli mensturasyon gören 12-14 haftalık, 200-220 g ağırlığında toplam 38  dişi Wistar albino cinsi ratlara  (n=32) tek taraflı salpenjektomi yapıldı. Kontrol grubuna  (GK) (n=6) hiçbir müdahale yapılmadı. İşlemden 1 ay sonra laparatomi yapıldı. Ratların 25’inde (78% ) makroskobik kist oluşmuştu. Kist oluşan ratlar (n=25) 4 gruba ayrıldı. Grup1 (G1)  sadece Salpenjektomi yapıldı, Grup2 (G2) Salpenjektomi ve tetrasilin uygulandı, Grup  3 (G3) Salpenjektomi ve klaritromisin uygulandı, Grup 4 (G4) Salpenjektomi ve bleomisin uygulandı. Her rat için kist çapları ayrı ayrı ölçüldü. GK ve G1 grubunda herhangi bir müdahale yapılmadı. G2 grunda  kist sıvısı aspire edildikten sonra Tetrasiklin (Tetra®) 25mg/kg olacak şekilde sulandırılarak,  G3’te klaritromisin (Klaromin® ) 7.5mg/kg olacak şekilde sulandırılarak, Bleomisin (Bleocin-s®) ise 0.5mg/kg sıvı tekrar verilerek skleroterapi uygulandı.  İşlemden bir ay sonra tüm gruplara laparatomi yapılarak batındaki adhezyonlar skorlandı, kist çapları ölçüldü, overler çıkarıldı, immunhistokimyasal değerlendirilmesi yapıldı, serumda Adropin, İrisin ve Kiss-peptin düzeyleri ELISA ile ölçüldü. Sonuçlar Mann-Wihitney U-test ve ki-Kare testleri ile analiz edildi.

Sonuçlar: G1 grubu ile karşılaştırıldığında G2 grubunda kist çapında anlamlı derecede azalma olduğu görüldü, diğer gruplar ile anlamlı farklılık yoktu. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında G1, G2, G3 ve G4 gruplarında over rezervinde belirgin bir değişiklik izlenmezken,  kist oluşumu belirgindi. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında G1 ve G3 gruplarında fibrozis istatistiksel olarak anlamlı artış gözlendi (p<0.05).

 G1 ile karşılaştırıldığında ise G2 ve G4 gruplarında fibrozis istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalmış gözlendi (p<0.05).

TUNEL pozitifliği; Kontrol ve Salpenjektomi gruplarında benzerdi. Kontrol grubuyla kıyaslandığında ise G2, G3 ve G4 gruplarında TUNEL pozitifliğinde istatistiksel olarak anlamlı artış gözlendi (p<0.05).

Grupların Adropin irisin düzeylerinde anlamlı farklılık izlenmezken, Kiss-peptin düzeyi tetrasiklin grubunda G1 grubu ile karşılaştırıldığında anlamlı derecede düşüktü (p=0.05).

Sonuç: Salpenjektomi ile oluşturulan  basit over kistlerinin skleroterapisinde tetrasiklin, klaritromisin ve bleomisinden daha etkili bir ajandır.