Oral Presentation - 19
Laparoscopic repair of congenital morgagni's hernia in children
K Karadeniz Cerit*, T Abdullayev*, Y Gökdemir**, T Dağlı*, G Kıyan*
*Marmara University School of Medicine, Department of Pediatric Surgery
**Marmara University School of Medicine, Department of Pediatric Pulmonology
Introduction/Aim: Congenital Morgagni hernia is a rare entity accounting %5 of all diaphragma hernias. Most of them are asymptomatic and discovered incidentally. In this study, we report our experience with laparoscopic repair of Morgagni hernia performed in our clinic.
Material and Method: We analysed the data of 17 patients that had laparoscopic repair of Morgagni hernia at our centre during 01.01.2012-01.07.2017.
Results: Laparoscopic repair of Morgagni hernia was performed in 17 patients. Patient ages ranged from 5 months to 13 years (mean, 3,6 years). 8 patients were female and 9 patients were male. Diagnosis was made by PA/lateral chest X-ray (17), computed tomographic scan (9), upper gastrointestinal series (3), barium enema (2), thoracic ultrasonography (2), thoracic MR (1). The presentation of the disease were respiratory distress (5), recurrent chest infection (3), cough (3), abdominal pain ve vomiting (3), upper airway tract infection (2), failure of thrive (1), fever (1), otitis media (1). None of these presentations are evaluated seconder to Morgagni hernia. Associated anomalies were Down’s Syndrome (4), cardiac pathology (4), hypotirodism (1). Contents of the hernia sac were colon (13), colon-omentum (2), omentum (2). Defect was closed with a suture starting from skin through posterior rim of the defect and turning to subcutaneous knots with 3 ports laparocopically. Hernia sac was removed in first 2 patients. Polyester polyflaman nonabsorbable sutures were used in all of the operations. Teflon pledgets were used to prevent suture damage to diaphragma. Feeding started from 1 days to 3 days (mean, 1.8 days). Suture complication was seen in one patient. Follow up period changed from 1 month to 5 years.
Conclusion: Laparoscopic repair of Morgagni hernia is a safe and effective method with less complications and easy to perform.
Çocukluklarda konjenital morgagni hernisinin laparoskopik onarımıyla ilgili deneyimlerimiz
K Karadeniz Cerit*, T Abdullayev*, Y Gökdemir**, T Dağlı*, G Kıyan*
*Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
**Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı
Giriş/Amaç: Kongenital Morgagni hernisi, tüm diafragma hernilerinin yaklaşık %5’ini oluşturan ve nadir görülen bir hastalıktır. Semptomsuz olarak seyredebilen hastalık, ilişkisiz şikayetlerin değerlendirilmesi sırasında rastlantısal olarak farkedilebilmektedir. Bu çalışmada kliniğimizin laparoskopik olarak Morgagni herni onarımıyla ile ilgili deneyimleri irdelenmiştir.
Gereç ve Yöntem: 01.01.2012 ile 01.07.2017 tarihleri arasında kliniğimizde laparoskopik olarak Morgagni herni onarımı uygulanan 17 hastanın verileri irdelenmiştir.
Bulgular: Laparoskopik olarak Morgagni herni onarımı 17 hastaya uygulanmıştır. Hastaların yaşları 5 ay ve 13 yaş arasında değişmektedir (ortalama, 3,6 yaş). Hastaların 8’i kız ve 9’u erkektir. Hastaların tanısı PA/lateral akciğer grafisi (17), toraks bilgisayarlı tomografi (9), özofagus mide duodenum grafisi (3), kolon grafisi (2), toraks ultrasonografi (2), toraks manyetik rezonans görüntüleme (1) ile konmuştur. Hastaların başvuru sırasındaki şikayetleri solunum sıkıntısı (5), tekrarlayan akciğer enfeksiyonları (3), öksürük (3), karın ağrısı ve kusma (3), üst solunum yolu enfeksiyonu (2) büyüme gelişme geriliği (1), ateş (1), bilateral otitis media (1), simian çizgisi (1) olarak izlenmiştir. Bu şikayetlerin hiçbiri Morgagni hernisine ikincil olarak değerlendirilmemiştir. Down sendromu (4), kardiak patoloji (4), simian çizgisi (1), ağır derecede mental retardasyon (1), hipotirodi (1), bilateral işitme kaybı (1), pes ekinovarus (1) hastalarda eşlik eden ek hastalıklardır. Herni kesesisinin içeriği kolon (13), kolon ve omentum (2), omentum (2) olarak izlenmiştir. Hastalarda defekt, üç port kullanılarak defektin posterior kenarı ciltten giren ve diyafragmadan geçtikten sonra ciltten çıkan ve cilt altında düğümlenen dikişlerle laparoskopik olarak kapatılmıştır. İlk iki hastada herni kesesi çıkarılmıştır, diğer hastalarda ise kese çıkarılmamıştır. Dikiş olarak tüm hastalarda poliflaman polyester emilmeyen sütür kullanılmıştır. Dikişlerin diyafragmayı kesmemesi için teflon pulcuklar kullanılmıştır. Beslenme 1-3 günleri arasında başlanmıştır (ortalama, 1.8 gün). Bir hastada sütüre karşı ciltte granulasyon dokusu, bir hastada herni kesesi içerisinde sıvı birikmesi komplikasyon olarak izlenmiştir. Hastalarımızın takip süreleri 1 ay- 5 yıl arasında değişmektedir.
Sonuç: Kongenital Morgagni hernisinin laparoskopik onarım kolay uygulanabilir, komplikasyon oranı az, güvenilir ve etkin bir yöntemdir.