EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 7
Evaluation of Efficacy of Endocan and Other Routıne Laboratory Tests in Perforated and Nonperforated Appendicitis in Children
MN Cevizci*, SS Kara**, E Şebin***, M Şenyurt***
*Department of Pediatric Surgery, Faculty of Medicine Balıkesir Üniversity, Balıkesir, Turkey
**Erzurum Regional Training and Research Hospital, Dept of Paediatric Infectious Diseases
***Department of Biochemistry, Regional Training and Research Hospital, Erzurum, Turkey
Aim: Endocan is a proteoglycan released from the vascular endothelial surface and is used as a marker in the diagnosis of various infections and following the efficacy of the treatment. In this study, we aimed to determine the role and efficacy of endocan and other routine laboratory tests in diagnosis of acute appendicitis (AA) and determining perforation.
Methods: One hundred patients under the age of 16 who were diagnosed with appendicitis were included in the study. The patients were divided into two groups as acute and perforated appendicitis. Complete blood count, C-reactive protein (CRP) and endocan values were evaluated on admission and on postoperative 48th hour. Obtained endocan samples and concomitantly obtained CRP, white blood cell (WBC) count, and neutrophil lymphocyte ratio (NLO) parameters were compared preoperatively and postoperatively in terms of perforate and non-perforated (acute) appendicitis.
Results: In our study, 74.2% of the patients were acute and 25.8% were perforated. The number of males was higher in both groups, male gender was more pronounced in the perforated group. In both acute and perforated appendicitis preoperative WBC and NLO values were significantly higher than postoperative values (p <0.001 for both values). CRP values at 48th hour postoperatively were significantly higher in both groups. (P <0.001 for both values). In both groups, more than half of the patients had an endocan value of less than 50 ng / ml. Specificity and sensitivity were lower than other markers of endocan in determining AA and perforation. It was shown that the combination of CRP and NLO (CRP <9, NLO <15) for the identification of AA and perforation was the best data.
Conclusion: The efficacy of endocan is less than that of the routine laboratory markers used to determine AA and perforation. It is more beneficial to use combination of CRP and NLO hence those markers can detect both the early and late period of the infection.
Çocuklarda Perfore ve Perfore Olmayan Apandisit Olgularının Belirlenmesinde Endocan ve Rutinde Kullanılan Diğer Laboratuvar Testlerinin Etkinliğinin Değerlendirilmesi
MN Cevizci*, SS Kara**, E Şebin***, M Şenyurt***
*Balıkesir Üniversitesi Çocuk Cerrahisi ABD
**Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Enfeksiyon Kliniği
***Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi Biyokimya ABD
Amaç: Endokan vasküler endotel yüzeyinden salınan bir proteoglikandır ve bir çok enfeksiyonun tanısında ve tedavi etkinliğinin takibinde kullanılmaktadır. Bu çalışmada, akut apandisit (AA) tanısında ve perforasyonun belirlenmesinde endokan ve diğer rutin laboratuvar testlerinin rolünü ve etkinliğini belirlemeyi amaçladık
Yöntem: Çalışmaya 16 yaşın altında apandisit tanısı konan 100 hasta alındı. Hastalar perfore ve perfore olmayan (akut) apandisit olmak üzere iki gruba ayrıldı. Tam kan sayımı, C-reaktif protein (CRP) ve endocan değerleri girişte ve postoperatif 48. saatte değerlendirildi. Elde edilen endokan örnekleri ve eş zamanlı olarak CRP, beyaz kan hücresi (WBC) sayısı ve nötrofil lenfosit oranı (NLO) parametreleri perfore ve perfore olmayan apandisit açısından preoperatif ve postoperatif olarak karşılaştırıldı.
Bulgular: Bizim çalışmamızda hastaların% 74.2'si akut, % 25.8'i perforeydi. Erkeklerin sayısı her iki grupta da daha yüksekti, perfore grupta erkek cinsiyet daha belirgindi. Hem akut hem de perfore apandisit grubunda preoperatif WBC ve NLO değerleri postoperatif değerlerden anlamlı derecede yüksekti. (Her iki değer için p <0.001). Postoperatif 48. saatte CRP değerleri her iki grupta da anlamlı olarak yüksek bulundu. (Her iki değer için P <0.001). Her iki grupta, hastaların yarısından fazlasında endocan düzeyi 50 ng / ml’nin altındaydı. AA tanısında ve perforasyonun belirlenmesinde endocanın özgünlük ve duyarlılığı diğer belirteçlerinden daha düşük bulundu. AA ve perforasyonun tanımlanması için CRP ve NLO (CRP <9, NLO <15) kombinasyonunun en iyi veri olduğu gösterildi.
Sonuç: Endocanın AA tanısını koymada ve perforasyonu belirlemedeki etkinliği rutinde kullanılan diğer laboratuvar testlerine göre daha azdır. CRP ve NLO'nun birlikte kullanılması enfeksiyonun hem erken hem de geç dönemini tespit edebildiği için tanıda bu kombinasyonun kullanılması daha yararlıdır.