TÇCD 2018 36th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association and 3rd Annual Congress of IPEG-MEC

N Ertürk*, H Elbe**, Z Doğan***, S Aktaş****, S Demirbilek*, F Öztürk**

*Department of Pediatric Surgery, Faculty of Medicine, Mugla Sıtkı Kocman University, Mugla, Turkey
**Mugla Sitki Kocman University Departmet of Histology and Embryology, Mugla, Turkey
***Adiyaman University Faculty of Medicine Department of Anatomy, Adiyaman, Turkey
****Department of Pharmacology and Toxicology, Faculty of Veterinary Medicine, Adnan Menderes University, Aydin, Turkey

There is increasing evidence to suggest that curcumin has antioxidant efficacy in renal ischemia reperfusion injury (IRI). However, it has not been investigated whether this effect is dose-dependent or not. The aim of this study is to investigate the dose-dependent effect of curcumin on renal IRI in an experimental rat model. The rats (n=32) were separated into four groups: sham, I/R, I/R+CUR-50, I/R+CUR-100. Rats were subjected to renal ischemia by clamping bilateral renal pedicles for 60 min, and then reperfused for 3 h. Animals in treatment groups received 50 mg/kg/day and 100 mg/kg/day curcumin orally for 5 days before IRI, respectively. MDA, GSH, SOD, and CAT activities were determined in renal tissue. Renal tissue also evaluated histopathologically for mean histopathological damage score. The mean MDA levels in the I/R+CUR-50 and I/R+CUR-100 groups were significantly decreased when compared with the I/R group (p=0.038 and p=0.016, respectively). SOD, CAT and GSH levels of all treatment groups were significantly increased in comparison to that of I/R group (p<0.05, for all). No statistically significant difference between treatment groups were detected (p>0.05). In histological examination, the rats treated with curcumin had nearly normal morphology of the kidney. Curcumin significantly ameliorates the damage of renal IRI by its antioxidant activity. We detected the highest intraperitoneal dose of curcumin reduced the IRI induced oxidative stress as 50 mg/kg per day.

N Ertürk*, H Elbe**, Z Doğan***, S Aktaş****, S Demirbilek*, F Öztürk**

*Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi ABD, Muğla Türkiye
**Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Muğla, Türkiye
***Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi ABD, Adıyaman, Turkiye
****Adnan Menderes Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, Farmokoloji ve Toksikoloji ABD, Aydın, Türkiye

Renal iskemi reperfüzyon hasarında (İR) curcuminin antioksidan etkinliğe sahip olduğunu gösteren kanıtlar artmaktadır. Ancak, bu etkinin doza bağımlı olup olmadığı araştırılmamıştır. Bu çalışmanın amacı deneysel bir sıçan modelinde curcuminin renal İR üzerindeki doza bağlı etkisini araştırmaktır. Sıçanlar (n=32) dört gruba ayrıldı: sham, İ/R, İ/R + CUR-50, İ/R + CUR-100. Sıçanlar, 60 dakika boyunca bilateral renal pediküllerin sıkıştırılmasıyla renal iskemiye tabi tutuldu ve daha sonra 3 saat süreyle reperfüze edildi. Tedavi gruplarındaki hayvanlar, IRI'dan önce 5 gün boyunca oral olarak 50 mg/kg/gün ve 100 mg/kg/gün curcumin aldı. Böbrek dokusunda MDA, GSH, SOD ve CAT aktiviteleri belirlendi. Renal doku histopatolojik olarak ortalama histopatolojik hasar skoru açısından da değerlendirildi. İ/R + CUR-50 ve İ/R + CUR-100 gruplarındaki ortalama MDA düzeyleri İ/R grubuna göre anlamlı olarak azaldı (sırasıyla p=0.038 ve p=0.016). Tüm tedavi gruplarının SOD, CAT ve GSH düzeyleri İ/R grubuna göre anlamlı olarak artmıştı (p<0.05, hepsi için). Tedavi grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Histolojik incelemede, curcumin ile tedavi edilen sıçanların böbreğin neredeyse normal morfolojisi vardı. Curcumin, antioksidan aktivitesi ile renal IRI hasarını önemli ölçüde iyileştirir. En yüksek intraperitoneal curcumin dozunun İR ile indüklenen oksidatif stresi günde 50 mg / kg azalttığını saptadık.

“Bu çalışma Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından 15/137 proje numarası ile desteklenmiştir.” Bu nedenle Bilimsel Araştırma Koordinasyon Birimi’ne desteğinden ötürü teşekkür ediyoruz.