EN
TÜRKÇE
Poster - 48
Assessment of Pancreatic Injury Due to Blunt Abdominal Trauma in Children
E Cesur, Ö Çağlar, B Fırıncı, AK Mansıroğlu, T Chyndolotov, M Yiğiter, AB Salman
Ataturk University School of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Erzurum
Introduction and purpose:
Blunt abdominal trauma is the most common cause of parenchymal organ injury in children. Because the pancreas is a retroperitoneal organ and it is wrapped with surrounding tissues, it is less exposed to trauma than other organs. However, delays in making a diagnosis and the spread of exocrine secretions increase morbidity and mortality.
Method:
Patients who admitted to our clinic due to pancreatic trauma between 2000 and 2018 were followed up and treated. The patients were investigated according to their age, sex, diagnosis and treatment.
Results:
Thirteen patients with pancreatic injury due to blunt abdominal trauma were detected. Eleven cases were male, two cases were female. Ages ranged between 1-16 years old (average 7.9). Four cases were injured due to bicycle handlebars, 4 cases were falling down, 2 cases were car accidents, 1 case was heavy object falling and 2 cases were injured due to animal kicking.
In all cases, the patient had tenderness during his first application to the hospital. Results of abdominal ultrasonography and CT examinations in 10 patients were intraabdominal fluid, pancreatic laceration and other organ pathologies. Results of abdominal USG and CT in 3 patients were not clear. Patients who didn’t have a definite pancreatic pathology on USG and CT were kept under observation at hospital because of amylase elevation. Pancreatic pseudocyst was occured in one of them. Nine patients got conservative treatment. Percutaneous drainage was performed in 2 of the 5 patients who developed pancreatic pseudocysts. Cystojejunostomy was performed in 2 patients who couldn’t be made a percutaneous drainage. However after percutaneous drainage one patient needed cystojejunostomy. Nutritional duration was 9.6 days (2-27) ,hospital stay was 20 days (4-88) on average.
Conclusion:
Duodenum and pancreatic injuries are often delayed in making a diagnosis. Mortality and morbidity are very high. For this reason,amylase and lipase value should be monitored for pancreatic injuries. High amylase value does not tell us whether surgery is needed. If patients have abdominal pain and high biochemical parameters without radiological findings, they have to be kept under observation in hospital because it may be pancreas laceration and pancreas psödokist have to be kept in mind after pancreas laceration.
Künt Karın Travmasına Bağlı Pankreas Yaralanması Olan Olguların Değerlendirilmesi
E Cesur, Ö Çağlar, B Fırıncı, AK Mansıroğlu, T Chyndolotov, M Yiğiter, AB Salman
Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, Erzurum
Giriş:
Künt karın travmaları çocuklarda en sık parankimal organ yaralanmasının nedenidir. Pankreas retroperitoneal organ olması ve çevre dokularla sarılı olması nedeniyle batın içi diğer organlara göre travmaya daha az maruz kalır. Tanıda yaşanan gecikmeler organ dışına yayılan ekzokrin salgılar nedeniyle morbidite ve mortaliteyi yükseltir.
Yöntem:
2000 – 2018 Yılları arasında kliniğimizde pankreas travması nedeniyle yatırılarak takip ve tedavisi yapılan hastalar; yaş, cinsiyet, tanı ve tedavi yöntemleri açısından incelendi.
Bulgular:
Künt karın travmasına bağlı pankreas yaralanması olan 13 olgu saptandı. Olguların 11’i erkek 2’si kızdı. Yaşları 1-16 (ortalama 7,9) yıldı. 4 olgu bisiklet gidon yaralanması, 4 olgu yüksekten düşme, 2 olgu trafik kazası, 1 olgu üzerine ağır cisim düşme, 2 olgu hayvan tekmelemesi nedeniyle yaralanmıştı.
Olguların tamamında hastaneye başvuru sırasında karında hassasiyet vardı. 10 hastada batın ultrasonografisi ve batın BT incelemelerinde; peritoneal sıvı, pankreas laserasyonu ve diğer organ patolojileri saptanırken, 3 hastada USG ve BT’de net bulgular izlenmedi. Yatış sırasındaki USG ve BT’de pankreas patolojisi saptanmayan hastalar amilaz yüksekliği nedeniyle izlendi, bunların bir tanesinde pankreas psödokisti gelişti. 9 hastaya konservatif tedavi uygulandı. Pankreatik pseudokist gelişen 5 hastadan 2’sine perkütan drenaj yapıldı. Psödokist gelişen olgulardan perkütan drenaj yapılamayan 2 hastaya ve peruktan drenaj sonrası kistin sebat ettiği 1 hastaya kistojejunostomi yapıldı. Beslenme süreleri ortalama 9.6 gün (2-27) ve hastanede kalış süreleri ortalama 20 (4-88) gündü.
Sonuç:
Karın travmalarında duodenum ve pankreas yaralanmaları geç bulgu verirler. Mortalite ve morbiditesi yüksektir. Retroperitoneal yaralanmaların geç ortaya çıkma ihtimali akılda tutularak özellikle pankreas yaralanmalarına yönelik amilaz ve lipaz değeri takip edilmelidir. Takip edilen hastalarda bakılan kontrol amilaz değerinin yüksekliği ile cerrahi müdahale gerekliliği arasında korelasyon olmayabileceği unutulmamalıdır. Karın ağrısı devam eden ve biyokimyasal parametrelerinde anormallik olan hastalarda ilk etapta radyolojik bulgu tespit edilmese de pankreas travması buna sekonder gelişebilecek pankreas psödokisti nedeni ile takip edilmelidir.