EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 8
Effects of detorsion and tunica albuginea incission at ovary torsion treatment: Experimental study
S Sancar*, E Özçakır*, Ö Arda**, Ö Erel***, M Kaya*
*University of Health Sciences, Bursa Yuksek Ihtisas Training and Research Hospital, Department of Pediatric Surgery
**Uludag University, Faculty of Veterinary, Department of Pathology
***Department of Clinical Biochemistry, Faculty of Medicine, Yildirim Beyazit University, Ankara, Turkey
Aim:
Ovary torsion (OT) is a condition that requires immediate surgical intervention, which can be seen in all period of life. In recent years, even if there are signs of necrosis, it is recommended to follow with ovarian detorsion. Applications such as drilling, fenestration can be performed for revascularization and decreasing intraovarian pressure after detorsion. Successful results have been reported in the testicular torsion treatment with detorsion and tunica albuginea incission (TAI). However, there is insufficient information on TAI in OT. In this study, systemic ischemic biochemical and histopathological effects of TAI after detorsion were investigated at experimental OT.
Methods:
In the study, 24 Wistar-albino rats were divided into 3 groups as Sham (S), Detorsion (D), Detorsion-TAI (DT). In the experimental groups, adnexal torsion was performed for 3 hours. DT group was performed TAI after detorsion. Blood and tissue samples were collected from all subjects 6 hours after the start of the procedure. Plasma thiol pool parameters as systemic oxidative stress parameters were biochemically measured and the results were compared statistically. Histopathologic ischemic damage was examined in tissue samples.
Results
There was no significant difference between the groups in terms of plasma thiol pool parameters (p>0,05). Histopathological evaluation showed that ovarian haemorrhage areas were further more in group DT. However, hemorrhagic necrosis (between the interstitial cells in the medullary region of the parenchyma and under the tunica albuginea) seen in Group D ovaries was more than group DT.
Conclusion:
There is no significant difference in the thiol disulfide pool, which is a systemic ischemic oxidative stress indicator in the experimental ovary torsion. However, TAI application may contribute to the revitalization of the ovary torsion after detorsion.
Over torsiyonu tedavisinde detorsiyon ve tunika albuginea insizyonunun etkileri: Deneysel çalışma
S Sancar*, E Özçakır*, Ö Arda**, Ö Erel***, M Kaya*
*Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği
**Uludağ Üniversitesi, Veterinerlik Fakültesi, Patoloji AD
***Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Biyokimya AD, Ankara, Türkiye
Amaç
Over torsiyonu (OT), hayatın her döneminde görülebilen acil cerrahi müdahale gerektiren bir durumdur. Son yıllarda nekroz bulguları olsa bile ooferektomi yerine, overin detorsiyonu ile yerinde bırakılması önerilmektedir. Detorsiyon sonrası intraovariyal basıncın azaltılması ve revaskülarizasyon için drilling, fenestrasyon gibi uygulamalar yapılabilmektedir. Erkeklerde testis torsiyonu sonrası intratestiküler basınç azaltılmasında uygulanan tunika albuginea insizyonunun (TAİ) OT’da kullanımı ile ilgili yeterli bilgi yoktur. Bu çalışmada deneysel OT’da detorsiyon sonrası TAİ’nun sistemik iskemik biyokimyasal ve over üzerine histopatolojik etkileri araştırılmıştır.
Yöntem
Çalışmada 24 Wistar-albino sıçan Sham (S), Detorsiyon (D), Detorsiyon-TAİ (DT) olarak 3 gruba ayrıldı. Deney gruplarında adneksiyal yapılar 3 saat süreyle torsiyone edildi. Detorsiyon sonrası DT grubuna TAİ yapıldı. Tüm deneklerden işlemlerin başlangıcından 6 saat sonra kan ve doku örnekleri toplandı. Sistemik oksidatif stres parametresi olarak plazma tiyol havuzu parametreleri (Native Tiyol, Total Thiol, Disulphide, Disulphide / Native thiol, Disulphide / Total thiol, Native Thiol/Total thiol) biyokimyasal olarak ölçüldü ve sonuçlar istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Doku örneklerinde histopatolojik iskemik hasarlar incelendi.
Bulgular
Plazma Tiyol havuzu parametreleri açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p>0,05). Histopatolojik değerlendirmede, ovaryal kanama alanları intersitisyel dokuyu genişletecek şekilde Grup DT de daha fazla idi. Ancak Grup D’deki ovaryumlarda parankimde medüller bölgedeki intersitisyel hücreler arasında ve tunika albuginea altında görülen hemorajik nekroz grup DT ye göre daha fazla idi.
Sonuç
Deneysel OT’da sistemik iskemik oksidatif stres göstergesi olan thiol disülfid havuzunda önemli değişiklik olmamaktadır. Ancak TAİ uygulaması, torsiyone over dokusunun detorsiyon sonrası yeniden canlanmasına katkıda bulunabilir.