Poster - 91
Analysis of improved survival rate of newborns operated for necrotizing enterocolitis
K Karadeniz Cerit*, M Yılmaz*, H Özdemir**, R Ergelen***, TE Dağlı*, G Kıyan*
*Marmara University School of Medicine, Department of Pediatric Surgery, Istanbul
**Marmara University School Of Medicine, Department of Pediatrics, Division of Neonatology
***Marmara University School of Medicine, Deparment of Radiology
Aim: Postoperative mortality in surgicalnecrotizing enterocolitis (NEC)remains as high as %20-60. The aim of the study was to analyze the data and the survival rate of NEC patients operated in the newborn period retrospectively.
Material and methods:The data of 30 neonates diagnosed with NEC, followed in neonatal intensive care unit in the period of 01.07.2012-01.07.2018 was retrospectively analyzed. Gestational week, birth weight, gender, beginning of the symptoms, abdominal hyperemia, hypotension, acidosis, thrombocytopenia, bell classification on x-ray, ultrasonographic findings, surgical method, survival rate were analyzed.
Results:The study included 30 patients. The avarage gestationel age was 28 weeks(22-34), birth weight 1192 gr(400-2750). Patients were 11 girls, 19 boys. Beginning of the symptoms were postnatally 12 days (2-18). 8 patients had abdominal hyperemia, 24 abdominal tenderness, 10 hypotension, 13 acidosis, 16 thrombocytopenia. X-Rays were evaluated according to Bell classification. Grade Ib (2), Grade II (14), Grade III (11) were seen. Portal venous gas were seen in 4 patients. Bedside drain placement were performed in 5 patients, surgery planned after drain in 3 patients. 1 patient was operated bedside and ileostomy was performed. High jejunostomy was performed in 9 patients, ileostomy was performed in 12 patients. 3 patients were operated for stricture secondary to NEC. 5 patients died after surgery (mortality %16.6).
Discussion:Improvements in survival rates are possible with the development in newborn intensive care units and close follow-up with early surgical decision by pediatric surgeons.
Nekrotizan enterokolit nedeniyle cerrahi geçiren hastaların iyileştirilmiş sağ kalım oranlarının analizi
K Karadeniz Cerit*, M Yılmaz*, H Özdemir**, R Ergelen***, TE Dağlı*, G Kıyan*
*Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi AD, İstanbul
**Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Neonatoloji Bilim Dalı
***Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Anabilim Dalı
Amaç:Nekrotizan enterokolit (NEK) cerrahisi sonrasında mortalite %20-60 oranlarında seyretmektedir. Bu çalışmanın amacı yenidoğan döneminde NEK nedeniyle opere olan hastalarımızı ve sağ kalım oranlarını retrospektif olarak analiz etmektir.
Gereç ve yöntem:01.07.2012-01.07.2018 tarihleri arasında yenidoğan yoğun bakım ünitesinde NEK tanısıyla cerrahi girişim uyguladığımız hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelenmiştir. Hastaların gestasyonel haftaları, doğum kiloları, cinsiyetleri, semptomların başlama zamanı, eşlik eden anomali varlığı, fizik muayene bulguları, hipotansiyon, asidoz, trombositopeni varlığı, direkt grafide bell klasifikasyonu, ultrasonografik bulguları, cerrahi bulguları ve sağ kalım oranları incelendi.
Bulgular:Bu tarihler arasında toplam 34 hastaya NEK için cerrahi uygulanmıştır. İlk operasyonlarını dış merkezde olan ve ileri takip için hastanemize gönderilen dört hasta çalışmaya dahil edilmemiştir. Hastaların gestasyonel haftaları ortalama 28 hafta (22-34), doğum kiloları ortalama 1192 gr(400-2750) idi. 11’i kız, 19’u erkek idi. Semptomların başlama zamanı ortalama postnatal 12 gün (2-18) idi. 8 hastada abdominal eritem, 24 hastada abdominal hassasiyet, 1 hastada abdominal kitle, 10 hastada hipotansiyon, 13 hastada asidoz, 16 hastada trombositopeni izlendi. 15 hastada eşlik eden kardiak patoloji, 1 hastada Down sendromu, 1 hastada özofagus atrezisi, 1 hastada hidrosefali mevcuttu, 1 hastada primer bilier siroz mevcuttu. Hastaların direkt grafileri Bell klasifikasyonuna göre değerlendirildi. Grade Ib (2), Grade II (14), Grade III (11) hastada izlendi. 4 hastada portal vende gaz izlendi. 5 hastaya yatak başında dren yerleştirildi, 3 hastaya dren konulduktan sonra bulguların devam etmesi üzerine cerrahi kararı alındı, diğer iki hastanın biri kaybedildi. 1 hastaya yatak başında mini laparotomi ile ileostomi açıldı. 9 hastaya yaygın nekroz nedeniyle yüksek jejunostomi açıldı. 12 hastaya terminal ileum ve çekum perforasyonları nedeniyle ileostomi açıldı. 3 hasta NEK’e sekonder gelişmiş darlık nedeniyle ameliyat edildi. 2 hasta kardiak patoloji, 2 hasta sepsis, 1 hasta aspirasyon pnömonisi nedeniyle kaybedildi (mortalite %16.6).
Sonuç:Yenidoğan yoğun bakım ünitesindeki gelişmeler, yakın takip ile erken cerrahi karar sonucunda NEK’li hastaların sağkalım oranlarında iyileşmeler sağlanması mümkündür.