EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 44
Do we recognize acute appendicitis in children on tıme ? Why ? What should be done ?
SA Bostancı*, D Güney*, A Ertoy*, A Ertürk*, S Demir**, MN Azılı**, E Şenel***
*University of Health Sciences, Ankara Child Health and Diseases Hematology Oncology Training and Research Hospital Pediatric Surgery Clinic
**Ankara Child Health and Diseases, Hematology Oncology Training and Research Hospital Department of Pediatric Surgery
***Ankara Yıldırım Beyazıt Unıversıty Medical Faculty Department of Pediatric Surgery
The diagnostic assessment of right lower quadrant pain in children and adolescents is still a challenge. The aim of this study was to analyze the effect of time of diagnosis on morbidity in children who underwent appendectomy
Methods: This study was a prospective study involving the removal of detailed anamnesis from the first complaint of patients who underwent appendectomy for acute appendicitis within one year. Three groups of patients were analyzed: children who underwent appendectomy on the first admission (group 1); children who underwent appendectomy on the second admission (group 2), and those who underwent appendectomy after the third admission or following hospitalization under the wrong diagnosis (group 3).
Results: A total of 456 patients underwent appendectomy in a year period (35,1% girls, 64,9% boys, average of age 11,5 ± 4,1 years). 284 (62,3%) of patients underwent appendectomy on the first admission; 147 (32,2%) of patients underwent appendectomy on the second admission and 25 (5,5%) of patients underwent appendectomy after the third admission. Group 3 presented a smaller average of age, higher perforation rate, higher post operative complication rate, more prolonged duration of hospitalization. 74.9% of the patients were suspected to have appendicitis in the first admission by the pediatricians, also were consulted to the pediatric surgery department. But only the other branches consulted only 20,8% of patients to surgery (p=0,000)
Conclusions: Delayed pediatric surgery consulted patients who underwent appendectomy, were younger, had higher perforation rate, higher post operative complication rate, more prolonged duration of hospitalization. Pediatric surgery rotation of the branches that are authorized to examine children is very important due to increased morbidity related to delayed diagnosis of acute appendicitis
Çocuklarda Akut Apandisiti zamanında tanıyabiliyor muyuz ? Neden ? Ne yapmalı ?
SA Bostancı*, D Güney*, A Ertoy*, A Ertürk*, S Demir**, MN Azılı**, E Şenel***
*Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği
**Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Hematoloji Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniği
***Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Giriş: Çocuklarda ve ergenlerde sağ alt kadran ağrısının tanısal değerlendirmesi hala ciddi bir sorundur. Çalışmanın amacı akut apandisit nedeniyle ameliyat olan çocukların tanı alma zamanlarının morbidite üzerine etkisini değerlendirmek
Materyal metod: Çalışma bir yıl içinde akut apandisit nedeniyle apendektomi yapılan hastaların ilk şikayetten itibaren ayrıntılı anamnezlerinin alınmasının içeren prospektif bir çalışmadır. Hastalar hastaneye kaçıncı başvurularında apendektomi olduklarına göre gruplandırıldı. Grup 1 ilk başvuruda tanı alanlar, grup 2 ilk başvurduklarında farklı bir ön tanı ile tedavi verilen sonrasında şikâyeti geçmemesi nedeniyle tekrar hasteneye başvuran ve ameliyat olan hastalar, grup 3 ise üç veya daha fazla kez hastaneye başvurup farklı tanılarla tedavi edilerek geç opere edilmiş hasta grubu olarak tanımlandı. Hastalar yaş, cinsiyet, yatış süresi, komplikasyon ve patoloji sonuçlarına göre karşılaştırıldı
Bulgular: 2016 yılı içerisinde toplam 456 hasta (%35,1 kız, %64,9 erkek, yaş ortalaması 11,5 ± 4,1 yıl) akut apandisit nedeniyle ameliyat edildi. Hastaların 284’ü (%62,3) ilk başvuruda, 147’si (%32,2) ikinci başvuruda, 25’i (%5,5) 3 veya daha sonraki başvurularda tanı aldı. Grup 3 yaş ortalaması istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde diğer iki gruptan küçüktü (grup 1à11,87 yıl, grup 2à11,21 yıl, grup 3à9,09 yıl p=0,011). Komplike apandisit oranı grup 1 de %35,9, grup 2 de %56,5 ve grup 3 te %76’tı (p=0,000). Apendektomi sonrası komplikasyon oranı grup 1’de %3,9, grup 2’de %8,2 ve grup 3’te %52’dir (p=0,000). Yatış süresi grup 3’te belirgin olarak daha uzundu (grup 1à3,6 gün, grup 2à4,7 gün, grup 3à9,04 p=0,000). Hastaların %97,6’sının çocuk cerrahisi dışındaki branşlar tarafından ilk olarak değerlendirildiği görüldü. Pediatristlerin %74,9’unun ilk başvuruda apandisit şüphesi ile çocuk cerrahisine konsülte ettiği, diğer branşların (aile hekimi, acil uzmanı, pratisyen hekim) ise sadece %20,8’inin ilk başvuruda pediatrik cerrahiye konsülte ettiği görüldü (p=0,000)
Sonuç: Çocuk cerrahisi konsültasyonunda geç kalınan apandisit vakalarının yaş ortalamalarının daha küçük, perforasyon ve post-operatif komplikasyon oranlarının daha yüksek, yatış sürelerinin daha uzun olduğu görüldü. Cerrahi dışı branşların akut apandisit şüphesi ile erken çocuk cerrahisi konsültasyon oranlarının düşük olduğu görülmektedir. Bu nedenle çocuk muayene etme yetkisi olan branşların çocuk cerrahisi rotasyonu ileri derecede önem teşkil etmektedir.