EN
TÜRKÇE
Oral Presentation - 50
Results of 11 years’ bowel managemnet programm of a pediatric surgery nurse in children with fecal incontinence
Ş Dinçer, E Günel, M Yurtçu, A Abasıyanık
Necmettin Erbakan University, Meram Medical Faculty, Department of Pediatric Surgery
Aim: The aim of the study is to determine the effects of the intestine training program (ITP) on the continence management in children have fecal incontinence (FI) because of congenital diseases.
Materials and methods: In clinic between 2007-2018, 42 children admitted to pediatric surgey with FI. They included 31 anorectal malformation (ARM), 5 Hirschsprung Disease, 3 myelomenigocel, 1 sacrococcygeal teratom, 1 trauma, and 1 perianal fistula. Their long-term results were investigated. Their follow-up was performed by a pediatric surgey nurse. Families and children were taught about anatomy of gastrointestinal system and factors (bowel motilty, anal sfincter, feeding/toilet training, degree of congenital anatomic problem) affect anal incontinence in first stage of ITP. ITP forms [which contain present of volunter intestinal motility (VIM), degree of soiling, intestinal motility, feeding habit, situation of toilet training] were prepared. Enema was identified with colon graphy in second stage of ITP. Enema training to families were performed with video. The patients were evaluated once a month and intestinal follow-up dailly (a form shows numbers of defecation and incontinence) were investigated. Biofeedback education related pelvic floor muscles were performed in third stage of ITP.
Results: The mean beginning age of ITP was 7,79±3,87 duration of mean follow-up was 24,76±14,86 for 15 girls (35,7% ), 27 boys (65,3 %), and totally 42 cases. Although VIM was negative in 25 cases before ITP, it was totally positive in 25 cases after ITP. Beginning duration of VIM was medium 2,1months. There was significant decrease between degree of soiling before ITP and after ITP ( P=0,001.). Significant continence was identified after ITP.
Conclusions: ITP is a supportive program after surgical treatment against destructive effects of FI. ITP will cause important success in continence of children with an educated/expertised nurse has good co-operation.
Fekal inkontinansı olan çocuklarda bir çocuk cerrahisi hemşiresinin 11 yıllık barsak eğitim programı sonuçları
Ş Dinçer, E Günel, M Yurtçu, A Abasıyanık
Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı
Giriş/Amaç: Doğumsal hastalıkları nedeniyle fekal inkontinans (Fİ) şikâyeti olan ve okula bezli gitmek zorunda kalan çocuklarda, barsak eğitim programının (BEP) kontinans yönetimine katkılarını değerlendirmektir.
Gereç/Yöntem: 2007 ve 2018 yılları arasında çocuk cerrahisi polikliniğine Fİ şikâyetiyle başvuran, 31 anorektal malformasyon (ARM), 5 Hirschprung, 3 myelomeningosel, 1 sakrokoksikal teratom, 1 travma, 1 perianal fistül, toplam 42 olgunun kontinans yönetiminin uzun dönem sonuçları incelendi. Hastaların takibi (Anorectal Malformations-Update 2006 ) BEP eğitimi alan çocuk cerrahisi hemşiresi tarafından yürütüldü. BEP’nın ilk aşamasında, aile ve çocuk gastrointestinal sistem anotomisi ve anal kontinansı etkileyen faktörler (barsak motilitesi, anal sfinkter yapısı, beslenme- tuvalet eğitimi, doğuştan gelen anotomik problemin derecesi) ve lavman konusunda bilgilendirildi. BEP anamnez formları [istemli barsak hareketinin (İBH) varlığı, kilot kirlenme derecesi (KKD), barsak motilitesi, beslenme alışkanlığı ve tuvalet eğitimi verilme durumunu içeren] dolduruldu. BEP’nın ikinci aşamasında; hastalara kontrastlı kolon grafisi çekilerek kişiye özgü lavman miktarı tespit edildi. Aileye video ve uygulamalı lavman eğitimi verildi. BEP’nın üçüncü aşamasında; hastalar ayda bir kez poliklinik kontrolüne çağrılarak, barsak izlem günlüğü (dışkılama ve inkontinans sayılarının takvim şeklinde tutulduğu çizelge) incelendi. Pelvik taban kaslarına yönelik biofeedback eğitimi verildi.
Bulgular: 15 kız (% 35,7), 27 erkek (%.65,3) toplam 42 olgunun BEP’e başlama yaş ortalaması 7,79±3,87 ortalama takip süresi 24,76±14,86 aydı. İBH, BEP öncesi 25 olguda ( -) % 58,1 iken, BEP sonrası tamamı İBH (+) idi. Hastaların İBH’nin başlama süresinin ortalama 2,1 aydı. BEP öncesi KKD ve BEP sonrası KKD arasında anlamlı derecede azalma (P=0.001) olduğu görüldü. BEP sonrası anlamlı bir şekilde kontinansın kazanıldığı görüldü.
Sonuç: Uzun dönem takip sonrası hastaların güncel kontinans bilgileri sorgulandığında, BEP’nın cerrahi tedavi sonrasında çocukları Fİ’nın yıkıcı etkilerine karşı destekleyici bir program olduğu düşünüldü. BEP uygulamasının iyi iletişim becerilerine sahip, eğitimli ve deneyimli bir hemşire ile çocukların kontinans yönetiminde önemli bir başarı sağlayacağını düşünüyoruz.