TÇCD 2019 37th Annual Congress of Turkish Pediatric Surgical Association & STEPS 2019

A Yıldız*, Y Yılmaz**, AM Abdi***, SS Mohamed***, MK Adam***, AY Ali***

*Health Sciences University, Şişli Hamidiye Etfal SUAM, Pediatric Surgery Departmant, Istanbul
**University of Health Siciences, Kartal Lütfi Kırdar Health Training and Research Centre, Department of Paediatric Surgery, Istanbul, Türkiye
***Mogadishu Somalia-Turkey, Recep Tayyip Erdoğan Training and Research Hospital,Department of Paediatric Surgery, Mogadishu, Somalia

Objective: Pediatric surgery education is similar in general all over the world. Does it require some revision in the third world countries where pediatric surgery education has just started?
Material and Method: The numbers and the types of operations performed in the paediatric surgery department between October 2017 and June 2019 when pediatric surgery education started in Somali Mogadishu Training and Research Hospital were retrospectively analyzed. The patients were classified as congenital neonatal diseases, outpatient procedures, burn, hypospadias and non-hypospadiatic urologic diseases.
Results: The distribution of 489 operations according to years is seen below as 2017: 55 (3 months), 2018: 218 (12 months), 2019: 230 (5 months). The number of operations, which started around 20 cases in the first month of training, remained stable for a while and increased up to 66 cases per month. The outpatient cases, despite the increase as numbers, from 5 cases to 10 cases, did not increase significantly. However, neonatal interventions that started as a single case, showed a high increase till 10 cases per month. Burn cases showed the same trend (from 10 to 20 cases). Urological cases other than hypospadias were found to be extremely low and no increase was observed.
Conclusions: Traumas and congenital anomalies are the major topics of paediatric surgery practise in Africa. Outpatient cases such as groin surgery in developed countries and Turkey carry a very important role in resident training and daily practise. In contrast in Somalia the role of these cases is very limited associated high amount of neonatal and complicated cases. This situation requires the training of paediatric surgeons in a Third World country to be adapted to meet local needs.

A Yıldız*, Y Yılmaz**, AM Abdi***, SS Mohamed***, MK Adam***, AY Ali***

*Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Şişli Hamidiye Etfal SUAM, Çocuk cerrahisi Kliniği, İstanbul
**Sağlık Bilimleri Üniversitesi,Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Cerrahisi Servisi,İstanbul,Türkiye
***Mogadişu Somali Türkiye Recep Tayyip Erdoğan Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahi Kliniği, Mogadişu, Somali.

Giriş/Amaç: Çocuk cerrahisi eğitimi genel hatları ile tüm dünyada birbirine benzer yapıdadır. Ancak etnik köken, coğrafi yapı ve sosyokültürel koşullara göre görülen hastalıklar ülkelere göre değişebilmektedir. Ayrıca ülkelerin sağlık testislerinin alt yapısı, hastaların bu tesislere ulaşılabilirliği veya faydalanabilme koşulları da özellikle üçüncü dünya ülkelerinde çok değişkendir. Çocuk cerrahisi uzmanlık eğitiminin yeni başladığı bir üçüncü dünya ülkesinde; uzmanlık eğitimi için yeterli standartta hasta görülüp görülmediğini saptamak amacıyla bu çalışma planlandı.

Gereç ve Yöntem: Bir Üçüncü Dünya Ülkesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çocuk cerrahisi eğitiminin başladığı Ekim 2017 sonrası çocuk cerrahi servisinde yapılan tüm operasyonlar hastane kayıtlarından geriye yönelik olarak incelendi. Konjenital yenidoğan hastalıkları, günübirlik cerrahi işlemler, yanık, hipospadias ve hipospadias dışı ürolojik girişimler, ileus, apandisit, IHPS (İnfantil hipertrofik pilor stenozu) ve diğer işlemler olarak sınıflandırıldı. Ürolojik işlemlerde hipospadiasın rahat tanınabilirliği açısından ve IHPS’de konjenital olmaması açısından diğer guruplardan ayrı olarak değerlendirildi.

Bulgular: Haziran 2019’a kadar 20 aylık süreçte yapılan toplam 489 ameliyatın yıllara göre dağılımı 2017’de 55 (3 ay), 2018’de 218 (12 ay), 2019’da 230 (5 ay) idi. Eğitimin başladığı ilk ayda 20 olan ameliyat sayısının bir süre stabil kalmasının ardından son yılda hızla yükselerek aylık 66’ya ulaşmıştı. Aylık ameliyat sayısındaki bu hızlı artışa karşın günübirlik cerrahi sayısındaki artış ayda 5 olgudan 10’a yükselerek oransal olarak en azdı. Ancak en yüksek artış tek olgudan 10 olguya yenidoğan cerrahisinde ve 2 olgudan 20’ye yanık cerrahisinde görülmüştür. Hipospadias dışı ürolojik olgularda ise artış görülmemiştir.

Sonuç: Hastanemizde çocuk cerrahisi vakalarının en büyük bölümünü travmalar ve konjenital anomaliler oluşturmaktadır; buna karşın gelişmiş ülkelerde ve Türkiye’de çocuk cerrahisi uzmanlık eğitiminde önemli yer tutan inguinal bölge cerrahisi ve günübirlik cerrahi olgular halen oldukça kısıtlı sayıdadır. Bu durum bir üçüncü dünya ülkesinde yetişen çocuk cerrahlarının yerel gereksinimleri karşılayacak şekilde eğitim becerilerinin geliştirilmesini gerektirmektedir.